حریم
خلاصه ی داستان: پدر و مادری، دو دختر و یک پسر جوان خود را در محدوده ی خانه بزرگ و ییلاقی شان حبس کرده اند. آنها فرهنگ لغات جدیدی برای بچه ها خلق کرده اند و با ایجاد رعب و وحشت، آنها را به اطاعت وا می دارند …
یادداشت: فیلمی خاص با موضوعی عجیب، ترسناک و بکر. نحوه ی اطاعت پذیری بچه ها و رعب و وحشتی که بیشتر از همه، پدر، به دل آنها می اندازد، بیننده را وارد دنیایی کابوس گون و نشانه شناسانه می کند که ناچاراً باید تعبیری از این اوضاع وحشتناک داشته باشد. پدرسالاری ترسناک حاکم بر فضای زندان/خانه، با صحنه هایی مثل زمان هایی که بچه ها از مرد چیزی می خواهند و برای این کار باید لیسش بزنند و یا جایی که به دستور او باید مثل سگ پارس کنند، تشدید می شود. رهایی از این خانه/زندان ممکن نیست. اینجا برای بچه ها دنیایی ست محدود و آن هواپیمایی که دائم از بالای سرشان رد می شود نمادی ست از ذهن بچه ها که می خواهد به دور دست پرواز کند که آنهم توسط پدر و مادر با پرتاب یک هواپیمای اسباب بازی به وسط حیاط و توهم اینکه این همان هواپیمای داخل آسمان است، کشته می شود. یکی از بچه ها خلاصه از این محدوده پا را فراتر می گذارد و با قایم شدن در صندوق عقب ماشین پدر، ظاهراً به دنیای بیرون می رود اما در نمای طعنه آمیز و عجیب پایانی، دختر همچنان در صندوق عقب می ماند و طبیعتاً بیرون آمدن از آنجا به تنهایی ممکن نیست. کارگردان، ما را در فکر اینکه بالاخره از آنجا بیرون خواهد آمد یا نه، باقی می گذارد و این را متذکر می شود که فرار از این دنیا/زندان ممکن نیست.
یکی از بهترین فیلم هایی بود که در سال گذشته دیدم. بسیار خلاقانه بود به نظرم، هم در فرم و هم در محتوا…
جای شما در توییتر خالی است به خدا. لطفا به توییتر بیایید. لطفا.
ممنونم. دوستان دیگری هم اصرار دارند بیایم توئیتر اما واقعاً وقتش را ندارم. اینستاگرام و فیسبوک را هم بهزور پیش میبرم.
امشب میخوام ببینمش دامون جان.خیلی هیجان دارم مخصوصا با خوندن نقدت.
چه خوب. خیلی هم عالی. فیلم عجیبیه.
ممنون ولی به نظرم جا داشت بیشتر نقد و تحلیل کنید این فیلم فوقالعاده رو