نگاهی به فیلم یکی می خواد باهات حرف بزنه

نگاهی به فیلم یکی می خواد باهات حرف بزنه

  • بازیگران: آنا نعمتی ـ یکتا ناصر ـ شهاب حسینی و …
  • فیلم نامه نویسان: منوچهر هادی ـ سعید دولت خانی
  • کارگردان: منوچهر هادی
  • ۹۰ دقیقه؛ سال ۱۳۹۰
  • ستاره ها: ۱/۵ از ۵

با او حرف بزن …

خلاصه ی داستان: لیلا که دختر نوجوانش، یاسمن، در حادثه ای مرگبار دچار مرگ مغزی شده، تصمیم دارد اعضای بدنِ او را به بیمارانی که نیازمند هستند، اهدا کند اما برای این کار، رضایتِ مصطفی، همسر سابقش هم نیاز است. لیلا به دنبال مصطفی می گردد …

یادداشت: داستان آنقدر در بیان حرفش، شلخته و بی در و پیکر عمل می کند که از یک جایی به بعد، سر رشته ی همه چیز از دستتان در خواهد آمد. از همان اول، با یک مادر و دختر طرف هستیم که تنها زندگی می کنند. دختر، یاسمن، اصرار بی معنا و بی منطقی دارد برای وصلت مادرش با  یک دکتر دندانپزشک به نام علیرضا. به هیچ عنوان نمی توانید درک کنید این دختر چرا باید اینهمه اصرار داشته باشد تا مادرش را شوهر بدهد و کمی جلوتر، ناگهان انگار که بعد از بیست سال، تازه یادش آمده باشد که پدری داشته، شروع می کند با لیلا دعوا کردن که: چرا پدرم از تو طلاق گرفت؟ و سئوال هایی بی ربط می پرسد مثل اینکه: اگر عاشق پدرم نبودی، چرا با او ازدواج کردی؟ جوابی که لیلا در پاسخ به ابهامات یاسمن می دهد، انگار قرار است تکلیف ما را با قلب داستان مشخص کند؛ او که در مظان اتهام قرار گرفته و انگار دارد از سوی دختر، مقصر شناخته می شود، اظهار می کند که علت جدایی او از پدر یاسمن، خیانتی بوده که مرد مرتکب شده. با شنیدن این حرف، فکر می کنیم فیلم نامه نویسان می خواهند بیننده را با یک سئوال اخلاقی درگیر کنند و آنهم اینکه: آیا واقعاً مقصرٍ از هم پاشیده شدن زندگی یاسمن، لیلا بوده یا شوهر سابقش، مصطفی؟ تصادف ترسناک یاسمن، مرگ مغزی او و تلاش لیلا برای یافتن مصطفی، باعث می شود به شکل جدی تری به دنبال این جواب باشیم آن هم به این علت که می بینیم خانواده ی مصطفی، مخصوصاً مادرش، رفتار زننده ای با لیلا دارند و او را عامل بدبختی مصطفی می دانند. بعد هم که در طی رویارویی لیلا با مصطفی در زندان، مرد از گذشته و رفتار سرد و تنفرآمیز لیلا می گوید و او را عامل این گرفتاری ها می داند، همچنان نخ تسبیح دستمان باقی می ماند و آن پرسش، جلوی چشممان قرار می گیرد که: بالاخره مقصر کیست؟ لیلا یا مصطفی؟ گرچه تا اینجای داستان، یک نکته، بسیار آزاردهنده به نظر می رسد: آرامش بیش از حد مادر در مواجه با مرگ قریب الوقوع دختر. جالب اینجاست که او از نفرین ها و تهمت های مادر همسرش بیشتر ناراحت می شود تا مرگ دخترش! پرداخت بد شخصیت مادر، به همراه بازی نه چندان قدرتمند آنا نعمتی، باعث می شود نتوانیم عکس العمل های لیلا را باور کنیم. بهرحال تا اینجا دلمان به این خوش است که نخ تسبیح را گم نکرده ایم و قرار است همچنان که در داستان جلو می رویم، به کند و کاو گذشته بپردازیم و شاید مقصر اصلی را هم بیابیم و بتوانیم شخصیت های داستان را واکاوی کنیم. اما ناگهان همه چیز از یک جایی به بعد تغییر می کند و طوری هم تغییر می کند که اصلاً  قلب داستان، آن حرف اصلی داستان، گم می شود. یعنی انگار که ماجرای قضاوت درباره ی لیلا و مصطفی تمام شده باشد، تمرکز داستان می رود سمتِ شرطی که مصطفی البته به اصرار همسرٍ جدیدش گذاشته است؛ مصطفی به دلیل قرض چندین میلیونی اش به زندان افتاده و حالا که قرار است رضایت بدهد تا اعضای یاسمن را به بیماران نیازمند بدهند، همسر جدیدش با ناله و زاری پا پیش می گذارد که در ازای دادن اعضا، پولی بگیرند که به این شکل، مصطفی از زندان خلاص شود و برگردد سر خانه و زندگی اش که البته این شرط، مخالفت لیلا را هم به دنبال دارد. او ” نمی خواهد اعضای بدن دختر را به حراج بگذارد “. گریه های سوزناک و آزاردهنده ی ( به معنای بدش ) همسر روستایی مصطفی و راضی نشدن لیلا برای این کار، بخشی از داستان را به خود اختصاص می دهد که باعث بهم خوردن یک دستی داستان می شود و همه چیز را از مسیر اصلی خودش بیرون می آورد. اینگونه است که فیلم نامه نویسان قلب داستان را فراموش می کنند و دیگر هم تا پایان داستان، به آن نمی پردازند. از همه بدتر، جایی ست که خیلی ناگهانی و بی مقدمه، متوجه می شویم که مصطفی به بیمارستان زنگ زده و رضایت داده که اعضای دخترش را به نیازمندان ببخشند آن هم ظاهراً بدون دریافت پول! انگار دو پاره بودن داستان کافی نبود که با این پایانِ مبتدیانه و سرهم بندی شده هم ضربه ی دیگری بر ساختمان اثر وارد می کنند و همه چیز را فرو می ریزند. حالا جالب اینجاست که در بین اینهمه آشفتگی و بهم ریختگی مفهومی داستان، در اواخر کار، خواستگار دندانپزشک لیلا، نزد او می آید و اعتراف می کند که روز تصادف یاسمن، خودش بوده که دختر را به آنجا کشانده تا با او حرف بزند. واقعاً معلوم نیست این اعتراف، قرار است چه دردی را از داستان دوا کند و چه تأثیری روی ماجراها بگذارد؟

  فیلم بیش از حد سوزناک است ...

فیلم بیش از حد سوزناک است …

۴ دیدگاه به “نگاهی به فیلم یکی می خواد باهات حرف بزنه”

  1. سمانه گفت:

    تا حد زیادی با شما موافق هستم…فیلم به گونه ای طراحی شده که انگار فقط می خواهد هرچه سریعتر به آخر داستان برسد تا اعضای یاسمن را اهدا کند و نتیجه ای اخلاقی بگیرد…بی منطق ترین حالت داستان کنار آمدن سریع مادر یاسمن با ماجرای مرگ مغزی دخترش است و اصرار او بر اهدای عضو….شخصیت دندان پزشک هم فقط برای پرکردن گوشه ای از ماجراست که دعوای مادر ودختر را درست کند و اینکه یاسمن بدون خبر به مدرسه نرود و ماجرای تصادف پیش بیاید.(که به نظر من راه دیگری برای خلق آن تصادف استفاده می کردند بهتر بود و این شخصیت واقعا اضافی بود)…بهترین شخصیت داستان همسر جدید مصطفی است که از شدت بی کسی و بدبختی آن پیشنهاد را به مصطفی می دهد که اعضای دخترش را به فروش بگذارد و این شخصیت احساس تماشاگر(یعنی من)را تا حدی بر می انگیزد.

  2. اصلا حذفتون درست نیست
    خیلی‌ خیلی خوب بود که این موضوع بود واقعا شهاب حسینی عزیز من خوب درخشید و اونجایی که گفت دیر شد بابا خیلی دیر من اشک از چشمانم سرازیر شد
    عالی بود و اینکه به نظر نمره اش بیسته
    همه چیز این فیلم عالی بود و بی نظیر
    یکی از بهترین فیلم های که در عمرم دیدم بود

  3. نگار گفت:

    و بازی متفاوت دیگری از شهاب حسینی
    انقدر بد فیلم های منوچهر هادی را نوشتید آخرش دیدی از این سبک کارهای خوب به کجا کشیده شده

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم