نگاهی به فیلم خبرچین Snitch

نگاهی به فیلم خبرچین Snitch

  • بازیگران: دواین جانسن ـ جان برنتهال ـ سوزان ساراندون و …
  • فیلم نامه: ریک رومن وا ـ جاستین هیث
  • کارگردان: ریک رومن وا
  • ۱۱۲ دقیقه؛ محصول آمریکا، امارات متحده عربی؛ سال ۲۰۱۳
  • ستاره ها: ۱/۵ از ۵

حرکت روی سطح

خلاصه ی داستان: پسر بزرگِ جان متیوس از همسرِ اولش، به خاطر حمل ناخواسته ی مواد مخدر به زندان می افتد. جان متوجه می شود که اگر چند تن از اعضای باند مواد مخدر را لو بدهد، می تواند برای پسرش تخفیف بگیرد. جان دست به کار می شود و در هئیت یک قاچاقچی، وارد باندی خطرناک می شود تا برایشان کار کند …

یادداشت: فیلم به معنای واقعی کلمه، روی سطح حرکت می کند. جان متیوس به عنوان شخصیت اصلی فیلم، رئیس یک شرکت موفق است که با همسر زیبا و دختر کوچکش زندگی خوبی را می گذراند. فیلمساز برای به تصویر کشیدن این خصوصیاتِ جان، در یک صحنه او را در دفترِ شرکتش نشان می دهد و در یک صحنه هم نشان می دهد که او برای بچه اش تولد گرفته و با همسرش رابطه ی خوبی دارد و البته تا پایان داستان هم نه آن شغل و نه همسر دوم و دخترِ کوچکش، هیچ تأثیر و کارکردی در ماجرا پیدا نمی کنند. متیوس با بازی نچسب و سرد دواین جانسن معروف به راک، تبدیل به آدمی گیج و گول می شود که معلوم نیست می خواهد چه بکند. تصمیم او برای نجات فرزندش، شاید در نگاه اول ایده ی جالبی به نظر برسد اما از آنجایی که پرداخت آدم ها و روابط بین آن ها، بسیار مبتدیانه صورت گرفته، عمل او هم آنقدرها منطقی جلوه نمی کند. سکانسی که او با پسرش در زندان ملاقات می کند و طبق یک قانونِ نانوشته ی همیشگی، باید یک لحظه ی احساسی را شاهد باشیم، اوج ساده انگاری نویسنده را خواهیم دید: پسر با چشمانی پر اشک شروع می کند به اعتراف. ما که هیچ شناختی از او نداریم و نویسنده فرصتی نداده تا بخواهیم او را بشناسیم، حرف ها و اشک های او را بسیار غلوشده و بی جا می یابیم. اصلاً تصمیم پسر برای لو ندادن دوستانش که محرک اولیه ی داستان برای پیش رفتن درام است، به هیچ عنوان قابل باور نیست: او حاضر نیست حتی به قیمت تخفیف دوران حبسش از ده سال به یک سال، دوستانش در باند قاچاق را لو بدهد. این چه اصراری ست؟ اگر پیش زمینه ای ذهنی برای مخاطب شکل می گرفت که با آدمی طرفیم سرسخت و جوانمرد که به هیچ عنوان حاضر نیست، برای راحتی خودش، دیگران را به دردسر بیندازد، طبیعتاً می توانستیم حرکتش را باور کنیم اما در حال حاضر این اتفاق به هیچ عنوان نمی افتد. هرچند شروعِ فیلم ریتمی خوب و قابل قبول دارد که با ایده ی جذابش، بیننده را نگه می دارد اما هر چه به سمت انتها می رویم، ایده کمرنگ تر می شود، داستان پراکنده و پر لکنت جلو می رود و در کل فیلم، خسته کننده جلوه می کند.

پدر می خواهد دست به کار شود ...

پدر می خواهد دست به کار شود …

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم