نگاهی به فیلم برلینِ زامبی زده Rammbock: Berlin Undead

نگاهی به فیلم برلینِ زامبی زده Rammbock: Berlin Undead

  • بازیگران: سباستین آچیلس ـ هارالد گیل و …
  • فیلم نامه: بنجامین هسلر
  • کارگردان: ماروین کرن
  • ۵۹ دقیقه؛ محصول آلمان- اتریش؛ سال ۲۰۱۰
  • ستاره ها: ۲ از ۵

شهر در دست زامبی ها

 

خلاصه ی داستان: مایکل برای دیدن دوست دخترش، گابی به برلین می آید و وارد آپارتمان او می شود. لوله کشی مشغول درست کردن شوفاژ خانه ی گابی ست اما از خود او خبری نیست. مایکل در حالی که هر طور شده می خواهد به گابی زنگ بزند، ناگهان خودش را در میان زامبی های خطرناکی می یابد که از هر طرف سرازیر می شوند …

 یادداشت: این که مدت زمان فیلم شصت دقیقه است، در نوع خودش نکته ی قابل توجهی ست چون به نظر می رسد داستان بیش از این هم کشش ندارد و البته با توجه به اینکه این اولین فیلم بلند فیلمساز بعد از تجربه ی ساخت چند فیلم کوتاه است، ماجرا قابل باورتر می شود. نویسنده از همان مولفه های مربوط به ژانر ترسناک بهره برده مثلاً اینکه ویروسی که آدم ها را تبدیل به زامبی می کند، منشا نامعلومی دارد و یا اینکه زامبی ها به صدا و نور حساس هستند و چیزهایی از این قبیل. سازندگان البته با گردهم آوردن آدم ها و زامبی ها در یک مجتمع مسکونی، کل برلین را هدف قرار داده اند و قصد دارند اتفاقی که برای کل برلین افتاده را در اینجا خلاصه کنند. اما این کوتاه بودن طول مدت فیلم، مستقل بودنش و اینکه از زاویه ی تقریباً جدیدی به موضوع نگاه می کند، باعث می شود اینطور تصور کنیم که حتماً پایان متفاوتی را شاهد خواهیم بود. اما در واقع اینطور نیست. پس زمینه ی عشقی اثر که چفت و بست درستی ندارد، بسیار تکراری و دم دستی ست. مایکل آنقدر گابی را دوست دارد که در آن شرایط بحرانی و ترسناک، وقتی پسری که همراه مایکل در خانه گیر افتاده، چنگال های گابی را کج و کوله می کند، از او شاکی می شود که اگر گابی چنگال هایش را اینطور ببیند، ناراحت خواهد شد! البته خوب شد که بعد از این جمله، پسر عکس العملی نشان داد و به مسخره بودن فکر مایکل در این موقعیت اشاره ای کرد وگرنه می ماندیم که این دیگر چه نوع عشقی ست؟! کار همینجا خراب می شود. ما چیزی از عشق آنها ندیده ایم در نتیجه باور کردن چنین رفتاری از مایکل سخت است. در نتیجه جلوتر که می رویم چیز خاصی هم دستگیرمان نمی شود. پایان اثر هم که کاملاً قابل پیش بینی ست. در یک صحنه ی زیادی تکراری و احساسات گرایانه، مایکل، گابی را که حالا زامبی شده، بغل می کند و خودش هم تبدیل می شود به زامبی.

     یازدهم سپتامبر آلمان؟!!!

یازدهم سپتامبر آلمان؟!!!

یک دیدگاه به “نگاهی به فیلم برلینِ زامبی زده Rammbock: Berlin Undead”

  1. علی زامبی گفت:

    به زودی متوجه میشین که اتفاقات این فیلم واقع گرایانه ترین سکانس هایی هست که در مورد زامبی ها ساخته شده . یاس و نا امیدی و قرنطینه رو در دوره کرونا تجربه کردیم ولی به زودی می بینیم که شدن قرنطینه و ترس باعث خودکشی بعضی ها بشه و کمبود غذا و آب و دارو و بیماری چیکار میکنه با مردم . به زودی عصبانیت رو تجربه میکنیم پس آماده باشید و تا جایی که میتونین مدیتیشن کنین و آروم باشین

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم