نگاهی به فیلم موذی: قسمت دو Insidious: Chapter II

نگاهی به فیلم موذی: قسمت دو Insidious: Chapter II

  • بازیگران: پاتریک ویلسون ـ رز بایرن ـ باربارا هرشی و …
  • نویسندگان: لی وانل براساس داستانی از خودش و جیمز ون
  • کارگردان: جیمز ون
  • ۱۰۶ دقیقه؛ محصول آمریکا؛ سال ۲۰۱۳
  • ستاره ها: ۳ از ۵

به نام پدر

خلاصه ی داستان: خانواده ی لمبرت، بعد از رهایی از مشکلاتِ جن گرفتگی پسرشان لمبرت، به خانه ی دیگری نقل مکان می کنند اما دوباره نشانه هایی مبنی بر حضورِ آزاردهنده ای که می ترساندشان، ظاهر می شود …

یادداشت: دیگر در این قسمت باید ماجرای به « آن دنیا» رفتنِ آدم های داستان را بپذیریم. ظاهراً چاره ای نیست! هر چند همچنان هویتِ « آن دنیا» نامکشوف باقی می ماند اما بهرحال نسبت به قسمت قبلی، دیگر از آن پرداخت کارتونی خبری نیست. این بار این دنیای ظاهراً ذهنی و جهنمی، کمی باورپذیرتر پرداخت شده و کلیت اثر لحن یک دستی دارد. علاوه بر اینکه جیمز ون در نوشتن فیلم نامه، برخلاف قسمت اول، جذابیت های روایی را به بخش هراس انگیزِ داستانش هم افزوده تا تعلیق و جذابیت اثر را افزایش بدهد. به عنوان مثال نگاه کنید به روایت موازیِ اتفاقات در دنیای واقعی و دنیای جهنمی و گره خوردنِ این دو روایت در هم. این بار داستان از زمان های قبل آغاز می شود. جایی که جاشِ کوچک، دچار جن زدگی بوده و الیس و کارل قرار بوده روحِ او را آرام کنند و جن را بیرون بکشند. بعد از این مقدمه ی کوتاه، به حال بازمی گردیم. این بار دیگر، مشکل از خانه ی جن زده نیست، به قول لورین، مادر جاش، اینبار مشکل خودِ جاش است. او که در قسمت قبل وارد دنیای جهنمی شده بود تا پسرش را نجات بدهد، خودش گرفتارِ روحی اهریمنی شده و قسمت دوم جاش را در مرکزیت داستان خود قرار می دهد. می دانیم که سینمای آمریکا، سینمایی ست بسیار مقید به نظام خانواده. چه در گذشته و چه امروز، پدر، نماد خانواده ی آمریکایی ست و لغزش او، باعث نابودی جمع خانواده. معمولاً زیاد دیده ایم که پدر همیشه تلاش می کند تا خانواده را از مشکل برهاند. او همیشه دست به کار است تا بنیان زندگی اش را حفظ کند و حالا در اینجا، این خودِ پدر است که قصد دارد خانواده اش را از بین ببرد و این بسیار طعنه آمیز به نظر می رسد؛ او با دست خود، خانواده را تا مرز از هم پاشیدگی پیش می برد. اینکه جیمز ون، به عنوان یکی از مسلط ترین ترسناک سازانِ این دوران، برای ایجاد وحشت، برخلاف قسمت قبلیِ این داستان، رو به نشانه هایی سطحی نمی آورد، بسیار ارزشمند است. او سعی می کند تمام داستان را در یک خانه پیش ببرد. دوربین با حرکاتی سنجیده، شخصیت ها را ما بین اتاق ها دنبال کند و همه چیز در محیطی بسته به اوج خود می رسد و این یک موفقیت بزرگ است. اما بد نیست اشاره ای هم داشته باشم به ادای دین جیمز ون به چند فیلمِ مهمِ سینمای وحشت. مثل صحنه ای که در آن جاشِ به تسخیر در آمده، با کپسولِ آتش نشانی به درِ بسته می کوبد، آنقدر می کوید که خردش می کند و  در عین حال، همسرش چاقو به دست پشت در ایستاده تا مانع ورودِ همسرِ جن زده اش بشود. این سکانس بسیار یادآور سکانس درخشانِ « درخشش » کوبریک است و من بعید می دانم شکل گرفتن این ایده، ناخودآگاه بوده باشد. یا نگاه کنید به قسمت هایی که جاش تحت تأثیر روح یک زن/مادرِ خبیث قرار گرفته و  با او حرف می زند و مادر هدایتش می کند به کشتن اعضای خانواده که این ایده ( منظورم بیشتر ایده ی ظریف و  اودیپ گونه ی رابطه ی مادر و پسر است که قرار است به قتل منجر شود ) ما را یاد « روانی » هیچکاک می اندازد.

کم کم پی می بریم پدر یک چیزیش می شود!

کم کم پی می بریم پدر یک چیزیش می شود!

یادداشت فیلم های « موذی » و « احضار »، آثار دیگر جیمز ون، در « سینمای خانگی من »

۱۱ دیدگاه به “نگاهی به فیلم موذی: قسمت دو Insidious: Chapter II”

  1. سینا گفت:

    تمام ترس قسمت دوم تو صداهای عجیب تو خونست .اینجا با فضای گنگ تری نسبت به قسمت قبل طرفیم.این قسمت منطق خوب قسمت اول رو هم خراب کرده.داستان ساده و قابل باور قسمت قبل تبدیل شده به کشمکش های غیر قابل باور شخصیت ها .دنیای پر از وهم و ترس قسمت اول در قسمت دوم تبدیل شده به یک دنیای مه گرفته فانتزی.کلا سلیقت در مورد سینمای وحشت برای من خیلی عجیب.وقتی چرت و پرتی(باز از نظر من) مثل v/h/s 2 رو دیدم که حتی از شماره یکشم خیلی بدتر و حتی خنده دارتر بود و نقدتون رو خوندم تعجب کردم.ولی خوب سلیقست دیگه.اینو نوشتم که بدونین من کاملا با نظرتون مخالفم.کاش این فیلم قسمت دوم نداشت.
    یکی ازقشنگی های سینما هم همین سلیقه های مختلف با دیدگاههای مختلفشه.

    • damoon گفت:

      سلیقه البته یک طرفِ ماجراست. اما مبناهای محکم تری هم وجود دارد که باید با آن مبناها هم قضیه را سنجید. اینکه من خوشم آمده یا بدم آمده، دلیل بر خوبی یا بدی یک فیلم نیست. هزاران فیلم بد هستند که من دوستشان دارم “اما می دانم هم که بد هستند” و بالعکس. باید دید مبنای حرف ها کجاست. وگرنه فیلم « رسوایی » هم پرفروش می شود. آیا باید گفت چون سلیقه ی مردم کشیده، فیلم خوبی ست؟

    • امیرعلی گفت:

      سلام سینا جام آخر قسمت دوم ک میرن ۳ تایی پیش اون دختر فلج ب اسم الیسون و الیس مشتش چیری میبینه می‌ترسه چرا ادامه ندادن تو قسمت‌های بعد؟؟اصلا الیسون فلج‌کی بود؟؟

  2. نوید گفت:

    فیلم مسخره ای است مخصوصا سکانس های اخر هر ۳ فیلم اینسایدیوس ولی ساخت چهره ترسناک سازی ارواح را خوب بلدند

  3. شایان گفت:

    یکش که فوق العاده بود.یکی از چیز هایی که قسمت یک این فیلمو از بقیه فیلم های تو این ژانر متفاوت جلوه می داد این بود که توی این فیلم ترس به صورت آهسته و پیوسته با موضوعی جزاب و باز در تمام طول فیلم مشاهده می شد اما توی قسمت ۲ با این موضوع کمتر سرو کار داشتیم.

  4. سارا گفت:

    در قسمت ۱قبل از اینکه جاش به دنیای ارواح بره نشون میده که فردی دختر بچرو اذیت میکنه ام در قسمت ۲ نشون میده که خود جاش همه کارهارو میکرده چراا؟؟؟

    • سحر گفت:

      در واقع دختر بچه رو از دست ی روح پلید نجات داد

      • امیرع گفت:

        سلام‌از ساراپرسیدم جواب نداد…آخر قسمت ۲ ک آلیس مرده ب همراه اون دوتا پسر میره پیش دختری‌ک‌نمیتونه تکون بخوره ب اسم الیسون و الیس پشت سر الیسون رو میبینه می‌ترسه اون داستان‌چی‌بود؟؟چرا ادامه ندادن؟؟

      • امیرعلی گفت:

        سلام‌از ساراپرسیدم جواب نداد…آخر قسمت ۲ ک آلیس مرده ب همراه اون ۲تا پسر میره پیش دختری‌ک‌نمیتونه تکون بخوره ب اسم الیسون و الیس پشت سر الیسون رو میبینه می‌ترسه اون داستان‌چی‌بود؟؟چرا ادامه ندادن؟؟

    • امیرعلی گفت:

      سلام سارا خانم‌آخر فیلم توطئه شماره ۲ اون دوتا پسر‌با آلیس میرن پیش دختری ب اسم الیسون ک‌نمیتونست حرکت کنه و آلیس چیزی میبینه ک‌میترسه؟؟اونو دیگه دنبال نکردن.میدونین داستان چی بو؟من‌تا۵ رو دیدم اون‌الیسون دیگه نبود

    • امیرعلی گفت:

      برای اینکه زمان قسمت ها فرق داره و برمیگرده ب گذشته…مثلا قسمت ۳ تاریخش برای خیلی سال قبل از قسمت ۱ بوده

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم