نگاهی به فیلم شتاب Rush
- بازیگران: دنیل بروهل ـ کریس همسوورث ـ الیویا وایلد و …
- فیلم نامه: پیتر مورگان
- کارگردان: ران هاوارد
- ۱۲۳ دقیقه؛ محصول آمریکا، آلمان، انگلیس؛ سال ۲۰۱۳
- ستاره ها: ۴ از ۵
- این یادداشت روی سایت « بوطیقا » منتشر شده است. ( اینجا )
دست نیافتنی ها
خلاصه ی داستان: ماجرای واقعی دو رقیب و قهرمان مسابقات فرمول یک جهان به نام های نیکی لائودا و جیمز هانت که در زمان خودشان سر آمد اتوموبیلرانان بودند و هر یک برای جا گذاشتن دیگری و رسیدن به قهرمانی جهان، عطش بالایی از خود نشان می دادند …
یادداشت: کلیدی ترین قسمت داستان جایی ست که نیکی بعد از آن آسیب دیدگی وحشتناک در میدان مسابقه و سوختگی شش ها و صورتش، با عزم و اراده ای سیری ناپذیر، دوباره و فقط بعد از حدود چهل روز استراحت، به میادین برمی گردد تا قهرمانی را از دست ندهد. او در طی درمان دردناک خود، مثل زمانی که قرار است لوله ای به داخل شش هایش فرستاده شود و رسوبات ناشی از سوختگی از آن بیرون کشیده شود، دائم چشمش به تلویزیون است، به صحنه هایی که جیمز، یکی یکی دورهای مسابقه را می بَرَد و روی سکو می رود. حالا نیکی با بازگشت به صحنه ی مسابقات و رو به جیمز که با احساس آمیخته به تعجب و تحسین به او نگاه می کند، می گوید که دیدنِ بُردهای او ( جیمز ) بوده که باعث شده اکنون اینجا باشد. این حرف، اساسی ترین و کلیدی ترین نکته ای ست که ما را به سمت قلب داستان رهنمون می شود. جایی که این دو، نه رقیب، بلکه انگار یک نفرند؛ یک روح در دو بدن. صحنه ی جالبی در فیلم هست که طی آن نیکی که با همان صورت دفرمه به مسابقات قدم گذاشته، در کنفرانس مطبوعاتیِ قبل از بازی، با سئوال یک خبرنگار ِفضول درباره ی تأثیر چهره ی ترسناکش روی همسرش مواجه می شود که با عصبانیت از جواب به آن خودداری می کند. دقایقی بعد، جیمز که در کنفرانس حضور داشته، خبرنگار را گوشه ای گیر می اندازد و حسابی مشت و مالش می دهد. اینطوری ست که ما بیش از پیش متوجه می شویم این دو به واسطه ی وجود یکدیگر هست که وجود دارند. آن ها به هم انرژی می دهند. آن ها باعث به جلو راندنِ یکدیگر می شوند. همان نگاههای آمیخته با تحسین و تعجبِ جیمز به نیکی، در صحنه ی فوق الذکر، به خوبی شاهدیست بر این ادعا؛ جیمز از اینکه نیکی، رقیب سرسختش به مسابقات بازگشته، خوشحال است چرا که حالا آن انگیزه ی لازم برای برنده شدن را بیش از پیش در اختیار دارد. اینجا دیگر قهرمان و ضدقهرمان معنایی ندارد. آن ها یکدیگر را تکمیل می کنند. فیلم نامه نویس و در وهله ی بعدی، ران هاوارد، به خوبی از پس تصویر کردنِ این دو شخصیت، با تمام ضعف ها و قوت هایشان برآمده اند. نیکی آتشین مزاج است و اهل قانون و منطق و البته تند و گریزان از مردم و کمی عصبی و واقع بین. او اعتقاد دارد زندگی ارزشش بیشتر از آن است که بخواهی در یک روز بارانی و با وجود پیستی لغزنده و دیدی محدود، با سرعتی سرسام آور برانی و اینگونه مرگ را احتمالاً جلو بیندازی. اما جیمز، اهل روابط کوتاه مدت است و خوش گذرانی و در عین حال راندن حتی تا سر حد مرگ. او برخلاف نیکی، تشنه ی قهرمانی ست در هر شرایطی. به خوبی مشخص است که این دو در جنبه ی روحیات و خلقیات هم یکدیگر را تکمیل می کنند، یکدیگر را به توازن می رسانند. آن ها می برند و می بازند، چه در زندگی، چه در مسابقات ورزشی، اما چیزی که در نهایت باقی می ماند، عشق و دوستی و فهمی ست که هر دو نفر به آن نائل می شوند. نیکی از اینکه جیمز قهرمانی را به دست آورده، لبخند می زند و جیمز با دیدنِ نیکی که به مسابقات برگشته، خوشحال می شود. اینجاست آن نقطه ی نهاییِ انسانیت. برد و باخت ( در معنای گسترده ترش، در زندگی ) معنا نمی دهد هنگامی که در کنارِ هم، یکدیگر را بفهمیم و به هم انرژی بدهیم. این است دستاورد این فیلم بسیار جذاب و نفس گیر.
ران هاوارد در ساختن درام هایی که هم تماشاگر عادی و هم منتقدان را راضی نگه دارد، تبحر خاصی دارد و بارها هم آن را ثابت کرده است. در اینجا هم قدرتِ داستان که احساسات مختلفی در تماشاگر بیدار می کند به همراه تصاویر نفس گیر و گاه سرگیجه آور هاوارد مخصوصاً از مسابقات، موجب جذب مخاطب می شود.
رقبا و رفقا …
فیلم ضعیفی بود
موافقم … بعلاوه اون جلوه های ویژه که آدم با دیدنش فک میکنه ان فیلم برا دهه نود هست ! مسخرس !
سلام ، خسته نباشید!
سایت کامل و جالبی دارید. نوشته هاتون دلیلی میشه برام واسه دیدن فیلمها 😉
موفق باشید
سلام و ممنون از انرژی مثبت تان.
این فیلم عالی بود.جزو قشنگترین فیلمایی که دیدم بدون اغراق
تعجب میکنم بعضی دوستان به این فیلم گفتن ضعیف.
از کار های خوب ران هاوارد هست.قرار دادن دو رقیب سرسخت.یکی شخصیتی منطقی دیگری طالب مقام و سطحی نگر و…
موسیقی خوب.فضاسازی خوب و..
اثری دیدنی
با سلام.اول اینو بگم که من چند روز پیش با سایت خوبتون آشنا شدم که از این بابت خیلی ناراحتم چون زودتر باید این اتفاق می افتاد.همیشه نقد فیلمها رو از سایتهای دیگه دنبال میکردم.نقدهاتون خوبه.این فیلم هم خوب بود و ارزش فیلم با نقد شما بیشتر شد برام.ممنون
سلام و ممنون از توجه‌تان.