نگاهی به فیلم بچه های هیروشیما Children of Hiroshima

نگاهی به فیلم بچه های هیروشیما Children of Hiroshima

  • بازیگران: نُبوکو اُتاوا ـ اُسامو تاکیزاوا و …
  • فیلم نامه: کانِتو شیندو براساس رمانی از آراتا اوسادا
  • کارگردان: کانِتو شیندو
  • ۹۷ دقیقه؛ محصول ژاپن؛ سال ۱۹۵۲
  • ستاره ها: ۳ از ۵

اگر آدم ها بگذارند …

خلاصه ی داستان: تاکاکو، معلم جوان مدرسه ای در جزیره، تصمیم می گیرد به محل زندگی اش در هیروشیما سری بزند. جایی که شش سال از فاجعه ی بمب اتمی گذشته و همچنان خیلی از خانواده ها، با ضایعاتِ این جنایتِ ترسناک، دست و پنجه نرم می کنند …

 

یادداشت: «بچه های هیروشیما» فیلمِ تلخی ست. تیتراژ ابتدایی که روی خرابه های باقیمانده از انفجار بمب اتم نوشته می شود، خودش گویای همه چیز است. تاکاکو در شهرِ بچگی اش می چرخد، خاطرات را مرور می کند اما دیگر از آن آدم های قدیمی خبری نیست. ما به همراه او، تأثیرات این جنایتِ ترسناک را بروی انسان های باقیمانده از این فاجعه می بینیم؛ خانواده هایی که به خاطر تشعشات بمب اتمی دیگر نمی توانند بچه دار شوند، افرادی که همچنان بعد از گذشت شش سال از این واقعه، در بستر بیماری هستند و نزدیکِ مرگ و کسانِ دیگری که دچار نقص عضو شده اند. تاکاکو در شهرِ دورانِ بچگی اش می چرخد و این آدم های بخت برگشته را می بیند. اما نکته ای که این میان جلب توجه می کند، امیدی ست که در دلِ تک تکِ این انسان ها نسبت به آینده وجود دارد. زنی که بچه دار نمی شود، زندگی جمع و جور و خوبی دارد، در نقش یک قابله، بچه های مردم را به دنیا می آورد و خودش هم درصدد به فرزندی قبول کردنِ یک بچه است. دختری که نقص عض دارد، در حالِ ازدواج است و از این فکر در پوستِ خود نمی گنجد. اما تمرکز داستان روی پیرمردی ست که از نوه اش نگهداری می کند و تاکاکو که پیرمرد قبلاً برای پدرش کار می کرده و الان در شهر گدایی می کند، قصد دارد نوه ی او را با خودش از هیروشیما به جزیره ی محل زندگی اش بِبَرد. این خط داستانی باعث می شود حسِ پراکندگی ای که ممکن بود به خاطر اپیزودگونه بودنِ فیلم در بیننده ایجاد شود از بین برود و با روایتِ منسجم تری مواجه شویم. نتیجه ی این خط داستانی هم البته تکمیل کننده ی مفهوم اثر است: پیرمرد به هر ترتیبی هست، نوه اش را به دست تاکاکو می سپارد و خودش در حالی که به جنگ و بمب اتم لعنت می فرستد، خودکشی می کند. او دیگر امیدی به آینده ندارد و حالا این نوه ی اوست که باید خوب زندگی کند و از این شهر برود تا خاطره های بد را از یاد بِبَرد و به پیشِ رویش نگاه کند. امید به زندگی با نگاه به افقِ زیبا از داخلِ قایقی که تاکاکو و پسربچه را به سمتِ جزیره می بَرَد، کاملاً هویداست، اگر آدم ها بگذارند …

آینده و خرابی ها ...

آینده و خرابی های گذشته …

۳ دیدگاه به “نگاهی به فیلم بچه های هیروشیما Children of Hiroshima”

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم