سه سالگی

سه سالگی

سه سال از شروعِ « سینمای خانگی من » گذشت و البته امروز، یک سالگی فُرمتِ سایتِ « سینمای خانگی من » است. سال قبل، یکی دو ماه قبل از این تاریخ بود که تصمیم گرفتم وبلاگ را به سایت تغییر دهم. وبلاگی که از سال ۹۰ کارش را شروع کرد و تا نزدیک به یک سال و نیم، هر روز و در ادامه یک روز در میان، به شکل مرتب، به روز شد و این سُنّت تا اکنون هم ادامه دارد. یادم نمی رود که انتقال تک تکِ پُست ها از وبلاگ به سایت، پُست هایی که طی دو سال منتشر کرده بودم، چه کارِ طاقت فرسایی بود ( خوشم هم نمی آمد ته و توی قضیه را با یک لینکِ ساده به وبلاگ هم بیاورم و بگویم مطالب قدیمی را می توانید از اینجا بخوانید ) … گاهی دلم برای محیط آن وبلاگ جمع و جور، تنگ می شود؛ با ایده ی خودم و البته کمک برادرم ـ که اگر نبود، نه وبلاگی در کار بود و نه سایتی، چرا که من از مسایل کامپیوتری، چندان سر در نمی آوردم ـ قسمتی از وبلاگ را اختصاص داده بودم به آخرین نظراتِ خوانندگان که خودم حسابی از این ایده ی خودم کِیف می کردم! می خواستم به سبک برخی سایت ها، خوانندگان، نظراتِ آخرِ دیگران را ببینند و این ایده را در هیچ وبلاگِ دیگری ندیده بودم و هنوز هم ندیده ام و امیدوارم هم نبینم!

اما امروز بهانه ی خوبی ست تا درددلی بکنم. درددلی که حالا دیگر فکر می کنم بعد از گذشت سه سال، حقِّ گفتنش را داشته باشم … راستش خودم را موظف می دانم، در صورت لزوم، به هر کسی که پیام می گذارد، چیزی بگویم، حتی در حد یک تشکر ساده، چرا که خودم همیشه از سایت هایی که گردانندگانش، فقط نظرِ مخاطبین را منتشر می کنند و تشکر که هیچ، حتی به سئوالات آن ها هم جواب نمی دهند، بدم می آمده و می آید. به نظرم وقتی یک شخص، در بین این شلوغی و ترافیکِ میلیون ها سایت و وبلاگ، سایت شما را انتخاب کرده و تازه نظر هم گذاشته، حتماً جای تشکر دارد. اما از سوی دیگر، هستند خوانندگانی که فقط خواننده اند و این برای خودش معضلی ست. مصرف کنندگانی که صرفاً از مطالب یک سایت استفاده می کنند، قلع و قمعش می کنند و بعد سرشان را می اندازند پایین و می روند. از اینجور آدم های راحت طلب و مصرف کننده هم به شدت بیزارم. من از طریق یک سایت آمارگیرِ معروف، می توانم ببینم کسانی که وارد سایت شده اند، از کدام صفحات بازدید کرده اند و چقدر سایت را زیر و رو کرده اند. بارها دیده ام که یک شخص، وارد می شود، تک تکِ صفحات و پُست ها را می خواند و حتی شده تا دو سه ساعت در صفحات سایت می چرخد و بعد هم خیلی راحت سرش را می اندازد پایین و می رود. طبیعی ست که من احتیاجی به تشکر ندارم اما آیا واقعاً وجدانِ یک آدم، می تواند اینقدر ریلکس باشد که اینهمه استفاده بکند و بعد هم زورش بیاید در حد یک تشکر خشک و خالی، چیزی بنویسد؟! حالا تشکر نه، نقدِ محترمانه ای حتی. آدم های اینطوری زیاد داریم. کسانی که فقط به فکر مصرف کردن هستند و خروجی ندارند. از زحمتِ دیگران استفاده می کنند اما حاضر نیستند به خود زحمت بدهند. هر چیزی بهایی دارد و یک تشکر خشک و خالی، یک نقد، یک پیشنهاد هم می تواند بهای خوبی باشد. این یک رابطه ی دو طرفه است. دو طرف باید به هم احترام بگذارند. به هم انرژی بدهند وگرنه که سنگ روی سنگ بند نمی شود … گفتم « نقد محترمانه »، یادِ نظرات مشعشعِ برخی خوانندگان افتادم. کسانی که به شکل گذری، برای خواندن درباره ی یک فیلم، وارد سایت می شوند، مطلبشان را می خوانند و بعد با توهین و بد و بیراه، اینجا را ترک می کنند. من سعی کرده ام، تمام این نظرات را منتشر کنم و اصولاً از این تحقیرها و توهین ها ناراحت نمی شوم، شاید کمی انرژی ام گرفته شود اما ناراحت نمی شوم. انرژی هم برمی گردد سرِ جای خودش بالاخره. ناراحت نمی شوم چون نویسنده ( کسی که نظر را نوشته ) سطح خودش را مشخص کرده با این تحقیر و توهین ها. برخی آدم ها آنقدر قلبشان سیاه است که دنبال مفری می گردند برای بیرون ریختنِ چرک های درونی. برخی هایی که فقط دنبال نکات منفی هستند و فقط ایرادات را می بینند و کاری به چیزِ دیگر ندارند. برخی هایی که نابهنجار هستند و تکلیفشان مشخص است. آنها اگر فکر می کنند اینجا جای خوبی ست برای خالی شدن و ریختنِ استرس های درونی و خلاص شدن از چنگ فشارهای مغزی، من حرفی ندارم. اتفاقاً خوشحال می شوم توانسته باشم کمکی بکنم!

بهرحال از این فرصت باید استفاده کنم و همینجا اعلام کنم که دوستانی که می آیند، تک تکِ صفحات را می خوانند و ساعت ها در سایت می چرخند و استفاده می کنند و بعد هم خیلی راحت، بدونِ حتی یک خط نوشته، سایت را ترک می کنند ـ تا احتمالاً باز هم دفعه ی بعد همین کار را تکرار کنند، چون اینطوری عادت کرده اند و کسی بهشان حضورِ در محیط مجازی را یاد نداده ـ ، این دوستان بیایند و بخوانند و بریزند و بپاشند و بروند، عیبی ندارد، راحت باشند، کِیف کنند، حرفی نیست. اما از کسانی که رسم ادب را به جا می آورند، حتی اگر خواننده ی گذری باشند، ولی با خواندنِ حتی یک پُست، تشکر می کنند، نقدی بر عملکردِ من می نویسند، پیشنهادی می کنند یا درباره ی پُستِ مربوطه، چیزی می گویند، تشکر می کنم. آدم های با ادبی که می دانند باید به هم انرژی بدهیم و هوای هم را داشته باشیم. کسانی هم در تمام این سال ها ( چه در وبلاگ و چه در اینجا )، همراهِ من بودند و همیشه تعقیبم می کردند که باید از آن ها تشکری مخصوص بکنم. آن ها حتی با نظرهایشان، حرف هایشان، انتقاداتشان و پیشنهاداتشان، جبرانِ « مصرف کنندگانِ صِرف » را می کنند و به من انرژی می دهند که ممنونم ازشان. نمی توانم لطفشان را جبران کنم.

و در نهایت اینکه، پذیرای هر انتقاد، پیشنهاد یا نظری هستم که به من کمک کند در جهتِ بهتر شدنِ « سینمای خانگی من ».

logo

۲۱ دیدگاه به “سه سالگی”

  1. NOBODY KNOWS گفت:

    تقریبا به سر زدن به هیچ سایتی عادت نکردم و سینمای خانگی من اولین سایتیه که شاید در روز چند بار سرک بکشم و مطالب جدید و قدیمش رو بخونم و تا جایی که میتونم وظیفمو در قبال این سایت که همون نظر دادنه انجام بدم..قطعا دلیل این عادت خود شما هستید. انرژی که در تمام پستاتون مشاهده میشه و همچنین احترام برای تمامی نظرات و جواب دادن به اونها واقعا کار تحسین برانگیزیه …. امیدوارم همیشه پرانرژی تر و موفق تر از قبل به کارتون ادامه بدید

  2. چند پیشنهاد:
    ۱-قرار دادن لینک سایت های سینمایی داخلی وخارجی خوب
    ۲-تحلیل همه اجزای فیلم از جمله فیلم برداری وطراحی صحنه وموسیقی وغیره ونه فقط فیلمنامه وانهم شخصیت ها(با این توضیح که نقد فیلمهایی ک ندیده امرا کلا نمی خوانم)
    ۳-حفظ سادگی قالب سایت
    ۴-دادن نمره از۱۰
    ۵-بخش کوتاه راجب چند فیلم کوتاهتر در حد دوسه خط باشه
    ۶-دیالوگ های ماندگار بیشتر باشه
    ۷-خودت هم تو وبلاگ بقیه کامنت بزاری
    ۸-به قول خرس های مهربون”مهربووونی”

    سلام

    • damoon گفت:

      ممنون از پیشنهادهایتان:
      ۱٫ اگر احساس کردم باید چنین بخشی را به سایت اضافه کرد، حتماً این کار را خواهم کرد.
      ۲٫ البته نوشته های من فقط درباره ی فیلم نامه و شخصیت نیست. شاید ” بیشتر ” در این باره باشد ولی ” فقط ” نیست! ضمن اینکه لزومی نمی بینم درباره ی همه ی فیلم ها، واردِ همه ی جزئیاتش بشوم و “نباید” هم.
      ۳٫ موافقم!
      ۴٫ راستش من به ۵ عادت کرده ام! جمع و جور است و اینطوری راحت تر هستم و راحت تر می توانم با توجه به قوت و ضعف فیلم ها، بهشان نمره بدهم.
      ۵٫ پیشنهاد بسیار خوبی ست. خودم هم قصدم این بود که کوتاه تر باشند. حتماً.
      ۶٫ دیالوگ هایی که می گذارم را از جایی کپی پِیست نمی کنم ( در سایت ها و وبلاگ های ایرانی، این دیالوگ ها، معمولاً کپی پِیست می شوند از روی دستِ هم ) بلکه از بین فیلم هایی که می بینم، بیرون می کِشم که به جرأت، گاهی مشابه شان را در هیچ جا نمی بینید. بیشتر شدنِ این بخش، منوط به افزایشِ تعدادِ فیلم هایی ست که می بینم! اگر انرژی ام یاری داد، چَشم!
      ۷٫ اتفاقاً از کسانی هستم که این کار را می کنم … اما مشخص است که از کلمه ی “بقیه”، منظورتان به شخصِ خاصی ست!
      ۸٫ مرسی!!!

  3. روشنک گفت:

    موافقم با شما.. در حد اطلاعات و دانسته های مختصرم خیلی هم خوشحال خواهم شد نظرم را بنویسم اما وقتی که اطلاعاتم کافی نیست سعی می کنم یاد بگیرم ولی به قول شما تشکر که می شود کرد.. البته که می شود!.. پس خیلی مرسی!.. سایت شما برایم جذابیت دارد.. خسته کننده نیست.. نوع نوشتارتان هم برای بیشتر خواندن و دوباره سر زدن تشویقم می کند و از همه مهمتر ادب و شعور شما در برخورد با کامنتهای مفید و مثبت است.. از آنجایی که هر سایتی و هر وبلاگی را باید در رابطه با هدف و کارکردی که دارد سنجید، با اطمینان می گویم که در چارچوب کارکرد سایت خود خیلی خوب و مناسب عمل می کنید. خوشحالم که شما را پیدا کردم. موفق باشید.

    • damoon گفت:

      شرمنده ام می کنید از اینهمه لطف. خیلی خوشحالم که اینطور فکر می کنید و انرژی می دهید. بی تعارف، خیلی وقت ها، به شدت نیاز دارم به اینگونه انرژی ها وگرنه فکرم کار نمی افتد! من هم خوشحالم که هستید و البته نوشته هاتان را در فرصت های مناسب می خوانم حتماً. باز هم ممنون.

  4. حسین رازی زاده گفت:

    تابلو نبود منظورم وبلاگ خودمه
    🙂

  5. نگین گفت:

    سه سالگی نوشته ها تون، مبارک. فکر کنم یک سال شده که با علاقه مطالبتان را میخوانم و دنبال میکنم. موفق باشید و پایدار.

  6. سمانه گفت:

    وقتی در اینترنت شروع به جست و جو می کنم، دو تا صفحه باز می کنم که اولی برای چک کردن ایمیل هایم هست و دومی سایت شماست برای دیدن پست های جدید.
    من به اندازه شما فیلم ندیده ام اما بیشتر پست های شما را مطالعه می کنم …ولی چون فیلم را ندیده ام نظری نمی دهم. سعی کرده ام برای آن هایی که می توان نظری داد ، نظرم را بنویسم و در آخر تشکر کنم…و مثل همیشه منتظر پاسخ شما هم هستم و می دانم حتما پاسخی هست.
    همه گفتن و من هم می گویم که احترام به نظرات بازدیدکنندگان نکته مثبت و انرژی بخش سایت شماست.
    من از این سایت نکات مثبت زیادی یاد گرفته ام…ممنون از سایت خوب و مفیدتون.
    سه سالگی “سینمای خانگی من ” مبارک….به امید موفقیت های بیشتر و بیشتر.

    • damoon گفت:

      از اینکه می خوانیدم، بسیار خوشحالم. البته امیدوارم اینطور از نوشته ی من برداشت نشده باشد که هر کسی پُستی را خواند، فقط از من تشکر باید بکند! شما خواننده ی خوبِ من هستید، چه چیزی بنویسید و چه ننویسید و مطمئنم من هم خیلی چیزها یاد می گیرم از نظرات شما و دیگران. خیلی ممنون از شما.

  7. سینا گفت:

    خیلی از فیلم هایی که دوست دارم رو از سایت شما پیدا کردم.بخاطر تمام نقد ها و نظراتت در مورد فیلم ها ازت ممنونم.تولد ۳ سالگیتم مبارک.البته من از کساییم که اگه نظری داشته باشم تو این سایت می نویسم.ولی وقتی فکر می کنم می بینم هیچ وقت ازت تشکر نکردم از این به بعد جبران می کنم.بجای تمام کامنت های بی تشکرم.(متشکرم)

    • damoon گفت:

      از اینکه همراهم هستید، خیلی خوشحالم و بسیار ممنون به خاطر محبت تان. شما به عنوان خواننده ی دائمی، همیشه جایگاهِ خود را دارید، چه چیزی بگویید و چه نگویید.

  8. فاطمه گفت:

    سلام و تولد سه سالگی این مطالب و نوشته ها مبارک. تبریک میگم که اینطور منظم و با نوشته های خوب به کارت ادامه میدی و میدونم که در آینده هم همین طور خواهی بود. من که سر میزنم و نوشته هات رو باز هم دنبال خواهم کرد… خودم که فعلا در حالت کما به سر می برم!

    • damoon گفت:

      سلام و ممنون از تو. می دانم که می خوانی و امیدوارم همینطور ادامه بدهی! … در کُمای بدی هم به سر می بری انگار! امیدوارم بیایی بیرون!

  9. فاطمه م گفت:

    سه سالگی وبلاگتان مبارک. من خودم هفت سال است وبلاگ می نویسم و تعداد مطالبم کمتر از وبلاگ شماست. می دانم چقدر وقت و انرژی و اشتیاق پشت کار شماست. ببخشید در این یکسال که مشتری سایت بودم و کل ارشیوتان را خواندم، کم کامنت گذاشتم. بگذارید به حساب اینکه با بیشتر مطالب شما موافق بودم.
    پیشنهادم این است که نقد فیلمهایتان را برحسب کارگردان دسته بندی کنید تا امکان جستجوی نقد فیلم ها راحت تر باشد.

    • damoon گفت:

      بسیار ممنون از لطف شما. خوشحالم که پیگیرم هستید و همچنان انرژی بخش.
      اما درباره ی پیشنهادِ خوبتان: از آنجایی که دسته بندی موضوعیِ من، از ابتدا، بر حسب نام کارگردان نبوده، الان دیگر خیلی سخت است که بخواهم با این شیوه جلو بروم. ضمن اینکه در آنصورت، به نظرم، شکل و شمایل سایت، خیلی ریخت و پاش خواهد شد ( تصور کنید، گوشه ی سمتِ راست، در ذیلِ قسمتِ “دسته ها”، همینطور نام کارگردان اضافه بشود؛ غوغایی خواهد شد! بهرحال قالب و طرح سایت در حال حاضر اجازه ی این کار را به من نمی دهد ). علاوه بر اینها، در حال حاضر، با تایپ نامِ کارگردان یا فیلم در قسمتِ “جستجو”، خیلی راحت می شود درباره ی آن اسم، مطلبی خواند و زیاد هم به زحمت نیفتاد. ذیلِ نقدِ یک فیلم از یک کارگردان هم می توانید نقد دیگر فیلم هایش که در سایت آمده را بخوانید که کار را آسانتر هم می کند.
      در کل ممنون از پیشنهادتان. در ذهنم خواهد ماند تا شاید بشود راهی برایش پیدا کرد، در آینده. خیلی خوشحال شدم.

  10. نگار گفت:

    ای جانم… دامونِ خوب و ناز…

  11. فاطمه کوچک گفت:

    اخیرا با صفحه شما اشنا شدم و واقعا یکی از بهترین های نقد رو اینجا خوندم…
    تبریک میگم بهتون بابت دیدتون…

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم