نگاهی به فیلم اینک بهشت Paradise Now

نگاهی به فیلم اینک بهشت Paradise Now

  • بازیگران: قیس نشیف ـ علی سلیمان ـ لوبنا آزابال و …
  • فیلم نامه: هانی ابو اسد ـ بِرو بِیر
  • کارگردان: هانی ابو اسد
  • ۹۰ دقیقه؛ محصول فلسطین، فرانسه، آلمان، هلند، اسرائیل؛ سال ۲۰۰۵
  • ستاره ها: ۳ از ۵

این راهش نیست …

خلاصه ی داستان: سعید و خالد، دو دوستِ دورانِ کودکی هستند که در فلسطینِ اشغال شده زندگی می کنند. آن ها از سوی گروهکی، مأمور می شوند تا عملیاتی انتحاری را در بخش اسراییلی ترتیب بدهند …

 

یادداشت: سران گروه عملیات، برای تهییج سعید و خالد برای عملیات انتحاری، وعده شان می دهند به بهشت موعود. جملاتی از قبیل: (( افتخار بزرگیه. هر کسی نمی تونه بهش دست پیدا کنه. اگه خدا بخواد، بعد از اینکه شما رفتید بهشت، ما همه چیزو روبراه می کنیم! )) و یا: (( شما به شکل دو تا فرشته برمی گردین خونه تون )) که این جمله ی اخیر را در جواب تردید سعید، هنگامِ نزدیک شدنِ ساعت عملیات می دهند. این ها وعده هایی ست که به آدم های ساده ای مثل سعید و خالد می دهند. از بین این دو دوست قدیمی، البته خالد کمی سست تر است. اوست که بعد از خواندن متن شهادتش رو به دوربین، بعد از اینکه به او می گویند دوربین مشکل داشته و چیزی را ضبط نکرده، عصبانی می شود و در دور دومِ خواندنِ متن، ناگهان با دیدنِ لقمه هایی که مادرش برای سفرِ او درست کرده، به یاد مادر و فیلتر آبی که او قصد داشت خریداری کند، می افتد. یا در یک حرکت مضحک، وقتی می خواهند چسبی را که با آن بمب ها را به بدنش بسته اند، باز کنند، او از شدت درد آه می کِشد در حالیکه تا قبل از آن قرار بود خودش را در بین اسرائیلی ها منفجر کند! همین خالد است که در نهایت با حرف های سُها، به زندگی بازمی گردد. او هر طور شده تصمیم می گیرد سعید را از کارش پشیمان کند. وقتی آن ها به بخش اسرائیلی می روند، دوربین به عمد، زرق و برق و زیبایی و آدم های آزاد و راحتِ آن مناطق را نشان می دهد که در مقابل خرابی و آشفتگی و بناهای بهم ریخته ی بخش فلسطینی قرار می گیرد. اینگونه، هر چند شاید نگاه نقادانه ی فیلمساز به تنش های سیاسی، پر رنگ می شود اما در نهایت حرف فیلم این است که (( این راهش نیست. )) چیزی که دقیقاً سُها، به عنوان منطقی ترین آدم داستان به زبان می آورد. او که پدرش را در راه دفاع، از دست داده، بر خلاف بقیه، خودش چندان اهل به یاد آوردن شهامت پدرش در راه دفاع از وطن نیست. چرا که نه تنها آن را شهامت نمی داند بلکه ترجیح می دهد پدرش زنده بود تا اینگونه بیشتر به او افتخار می کرد. او دائم به سعید و خالد گوشزد می کند اگر هم ظلمی هست ( که همانطور که ذکرش رفت، از دیدگاه فیلمساز، هست ) راهش مرگ نیست. او دائم تذکر می دهد که: (( راههای زیادی برای مقاومت هست. )) می شود مبارزه کرد، اما زنده ماند تا بیشتر هم مفید بود. مبارزه، جنگ و جدل نیست اما مرگ، فقط مرگ است.

در انتظارِ مرگِ بی حاصل ...

در انتظارِ مرگِ بی حاصل …

 

۴ دیدگاه به “نگاهی به فیلم اینک بهشت Paradise Now”

  1. محمد گفت:

    نقد اصلا درستی نبود! اوج فیلم دیالوگ هایی است که بین مسوول اطلاعات عملیات مقاومت با سعید در پایان فیلم رو میده و کارگردان با ظرافت تمام در کنار دو دیدگاه حقوق بشری و مقاومت دیدگاه سومی ارائه می کنه:نه سازش و نه مبارزه به سبک مقاومت(عملیات انتحاری در هر نقطه ای) بلکه مبارزه با نیروهای نظامی که نماینده دولت ها هستند با هم,بدون دخالت مردم

    • Archiduc گفت:

      بعد از انفجار سیاهی و سکوت پرده را می پوشاند. در میانه فیلم هنگام بستن کمربند انفجاری جوان ها پرسیده بودند بعد از انفجار چه خواهد شد، آیا بلافاصله فرشتگانی برای بردن آنها به بهشت خواهند آمد؟ و پاسخ شنیده بود: مسلماً. اما ابو اسد به ما می گوید بهشتی در کار نیست، گول این وعده ها را نخورید. بهشت را فقط می توانید اینجا و امروز به دست خود بنا کنید. باقی هم چون درون واپسین کادر های فیلم سیاهی است و سکوت و خلاء…

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم