نگاهی به فیلم پوستی که در آن زندگی می کنم The Skin I Live In

نگاهی به فیلم پوستی که در آن زندگی می کنم The Skin I Live In

  • بازیگران: آنتونیو باندراس ـ النا آنایا  و …
  • فیلم نامه: اگوستین آلمادوار ـ پدرو آلمادوار براساس رمان “تارانتولا” اثر تیری جانکات
  • کارگردان: پدرو آلمادوار
  • ۱۱۷ دقیقه؛ محصول اسپانیا؛ ۲۰۱۱
  • ستاره ها: ۳ از ۵

بهترین پوست دنیا

خلاصه ی داستان: روبرت لدگارد، دانشمندی ست که بروی نوعی پوست مقاوم برای بدن انسان ها تحقیق می کند. او برای این کار زنی را در اتاق خانه زندانی کرده و آزمایشات را بروی او انجام می دهد …

یادداشت: جنسیت، دغدغه ی اصلی آلمادوار در اکثر فیلم هایش است و او عاشق نشان دادن انسان های دوجنسی ست. زنان مردنما و یا مردان زن نما، از موتیف های تکرارشونده ی آثار اوست و این موتیف، در اینجا به شکل دیگری خود را بروز می دهد. با ایده ای که جذاب می نماید و شاید تاحدودی هم تکاندهنده.  اینجا برای آن چند نفری که این یادداشت را می خوانند، نمی خواهم موضوع اصلی را لو بدهم در نتیجه تنها به همین اکتفا می کنم که آلمادوار در ابتدای داستانش، نشانه گذاری هایی کرده که موضوع اصلی را مشخص خواهد کرد. پوست در این فیلم، نشان از قالبی ست که روی چهره ی اصلی انسان ها کشیده می شود. همسر اصلی روبرت که با برادر ناتنی او فرار کرده، در آتش سوزی ماشین، گیر می افتد و بدنش می سوزد. او وقتی چهره ی کریه خودش را در آینه می بیند، خودکشی می کند. آن چهره ی زشت، در واقع چهره ی اصلی زن است. اینگونه است که موتیف تکرارشونده ی فیلم های آلمادوار، به مضمونی عمیق تر راه می دهد که البته در اینجا چندان عمیق نمی شود و در سطح باقی می ماند. دو فلاش بکی که در میانه های فیلم انجام می گیرد تا معمای داستان برای بیننده حل شود، کمی گیج کننده است و ریتم روایت را خراب می کند. کمی طول می کشد تا ماجرا دستمان بیاید. اما به نظرم، این فیلم آلمادوار نسبت به کارهای قبلی اش، لااقل از لحاظ انسجام مضمونی، برای من کمی قابل فهم تر است. فیلم های قبلی اش زیادی شلوغ و پر مایه بودند طوریکه برای بیرون کشیدن یک مضمون اصلی و قلب داستان، دچار گیجی می شدم اما اینجا همه چیز سرراست و مشخص است و البته این بدان معنی نیست که فیلم را دوست داشته باشم. مخصوصاً که عشق روبرت به اوا به هیچ عنوان قابل فهم نیست. او که به دنبال انتقام است، چگونه ناگهان عاشق اوا می شود؟

عشقی که هیچ پایه و اساسی ندارد ...

عشقی که هیچ پایه و اساسی ندارد …

یادداشت « آموزش بد »، فیلم دیگری از آلمادوار در همین سایت

۳ دیدگاه به “نگاهی به فیلم پوستی که در آن زندگی می کنم The Skin I Live In”

  1. alireza گفت:

    با سلام
    به شما و عرض تبریک برای سایت سینمای خانگی

    این فیلم بسیار قشنگ و خوش ساخت است
    توصیه اکید می کنم به کسانی که فیلم را ندیده اند حتما در اولین فرصت تماشا کنند.

    فکر من رو که یه مدت مشغول کرده بود…

  2. بهمن گفت:

    یه فیلم خوب با یه بازی عالی از آنتونیو باندراس. ارزش حداقل یکبار دیدن رو داره

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم