چهارسال گذشت …
این بار دیگر نمیخواهم زیاد حرف بزنم یا حتی درددل کنم؛ به اندازهی کافی، در این چهار سال، نوشتهام و احتمالاً خواندهاید. فقط خواستم لااقل برای خودم یادآوری بشود که چقدر گذشته و چه کردهام. نزدیک به هشتصد پُست در این چند سال منتشر کردهام ( از نقد فیلم تا چیزهای دیگر ) که البته باید اعتراف کنم، خیلی از پُستهای اولیه، از جمله نقدِ فیلمها، چندان پُر و پیمان نبودند، اما بهرحال همچنان که انسانها با بالا رفتنِ سنشان، تجربه کسب میکنند، « سینمای خانگی من » هم در این راهِ طولانی، باتجربهتر شده است.
فقط این را اضافه کنم که مدتیست به دلیل مشغولیاتِ همگی سینماییام، از ماجراهای فیلمنامههای در راهِ ساختِ من ( که کم و بیش در جریان هستید ) تا آنهایی که به طور خیلی جدی در حالِ نوشتنشان هستم و تا ذهنِ درگیرِ ساختِ فیلمهای کوتاهی که بعد از یک دورهی فترت، حالا هر روز بیشتر و بیشتر عطشِ خلقشان روحم را قلقلک میدهد و تا برپایی کانون فیلمِ تهران که چیزی به آغازش نمانده ( ۴ تیر ماه ) ـ که امیدوارم آنهایی که میتوانند و دوست دارند، شرکت کنند ـ و البته کارهای مقدماتی برپایی کانونِ فیلم در شمال که احتمالاً به زودی به مدیریتِ من و به همان سبکِ کانونِ فیلمِ تهران، کارش را آغاز خواهد کرد، سنتِ انتشار یک روز در میانِ مطالب، به دو روز در میان تغییر کرده است. اینگونه، با ذهنی بازتر و دقیقتر میتوانم به صحبت دربارهی فیلمها و چیزهای دیگر بپردازم.
میماند تشکر از خوانندگانی که چه در کامنتها و چه در ایمیلهای پُرشمارشان، خجالتم میدهند، همراهیام میکنند و قوت قلب هستند؛ ممنونم ازشان. آن خوانندگانی هم که تا به حال فقط خواندهاند و خواندهاند و بس، نوشِ جانشان. توقعی نیست؛ از آنها هم ممنونم که حوصله میکنند و میخوانند.
در نهایت اینکه مثل همیشه، پذیرای نظرات و انتقادات و پیشنهاداتِ شما هستم.
آقا دامون بنده از اوایل زمستون گذشته باهاتون آشنا شدم و الان حدود ۶ماهه که ازتون استفاده می کنم و ارادت دارم.
براتون آرزو می کنم حالتون و زندگیتون به زیبایی و پاکی فیلمهایی باشه که وقتی آدم می بینتشون,روحش تازه میشه و به خدای درونش نزدیکتر.من به تاثیر انرژی های مثبت آدمها روی همدیگه باور دارم.
بعیده,اما اگر تهران اومدم تابستون حتما پیش شما میام اگرهم نشد در شمال مخلصتون هستم و بی نهایت خوشحال میشم اگر شما را هم ببینم و باهاتون حرف بزنم و در حد توانم کمکی به برنامه تان بکنم و از کوچکترین عواملش,در کنار شما باشم.
مخلصات منیزیم و چاکرات پتاسیم.
شما همیشه لطف دارید و ممنون بابت همراهی تان.
۴ سالگی مبارک
ممنون از شما.
سلام
مبارک باشه. ان شا الله موفق باشی
سلام و ممنون. شما هم موفق باشید.
خدا قوت 🙂
قربان شما.
سلام. چهار سالگی “سینمای خانگی من” را تبریک میگویم.همیشه موفق و پایدار باشید و سپاس برای نوشته های خوبتان .
سلام و سپاس از شما یارِ همیشگی.
سلام و مبارک باشه. به امید چهل سالگی وبلاگ. اینجا واسه من جایی بود که باعث آشتی دوباره من با سینما شد و عادت تماشای چند فیلم خوب در هفته رو بعد از مدت ها برام دوباره زنده کرد. البته من از اون دسته ای بودم که اینجا فقط خوانده ام و خوانده ام و بس. از دو سال قبل همیشه و هر هفته منتظر نقد و معرفی فیلم هایی با امتیاز سه به بالا از طرف شما بودم و همواره هم از سلیقه شما لذت بردم. با سپاس و آرزوی موفقیت برای شما.
سلام و ممنون از پیام تان. از اینکه همراهم هستید خوشحالم و خیلی خوب است که عادت تماشای فیلم های خوب را در شما زنده کرده ام.
چقدر این یه سال زود گذشت…۴ سالگی “سینمای خانگی من”مبارک,بسیار عالی و براتون آرزوی موفقیت دارم,,,اینجا رو دوست دارم چون هم مطالب زیادی یاد گرفتم و هم جاییه که به خواننده هاش احترام گذاشته میشه,ممنون و خدا قوت
ممنونم که همیشه هستید و خوشحالم. من هم برای شما آرزوی موفقیت دارم.
تازه باهات آشنا شدمو خیلی زود سر نخت اومد دستم..
خسته نباشی مرد..
عاشق شدنت خیلی زیباست..ازون عشقایی که حتی اگه از خاطرت پاکش کنی بازم یجایی توو قلبت حسش میکنی…
مثل نوشته های میشل گوندری…
خالصو پیچیده وفابریک.
درست خود جنس
خسته نباشی وممنون.
سلام و ارادت … ممنون از توجهتان و ابراز محبتتان. خوشحالم کردید. امیدوارم همراهم بمانید. سلامت باشید.