نگاهی به فیلم پنج روز از جنگ ۵Days of War

نگاهی به فیلم پنج روز از جنگ ۵Days of War

  • بازیگران: روپرت فرند ـ ریچارد کویل و …
  • فیلم نامه: میکو آلن ـ دیوید بتل
  • کارگردان: رنی هارلین
  • ۱۱۳ دقیقه؛ محصول آمریکا؛ سال ۲۰۱۱
  • ستاره ها: ۳ از ۵

جنگ ها

خلاصه ی داستان: در جنگ بین روسیه و گرجستان، توماس، خبرنگار جنگی، از آمریکا به مناطق تحت حمله می آید و در آنجا همراه با عده ای از بومی ها، سعی می کند از دست مهاجمین بگریزد …

یادداشت: باز هم یک آمریکایی، تک و تنها، با جانفشانی، عده ای را از مرگ نجات می دهد و حتی یک جورهایی باعث صلح بین دو کشور هم می شود! بهرحال به جنبه ی سیاسی و نظامی ماجرا کاری ندارم. همیشه جنگی در می گیرد و فرقی هم نمی کند که بین کدام کشورها باشد، چه بین روسیه و گرجستان باشد، چه ایران و آمریکا و چه هند و پاکستان، در نهایت چیزی باقی نمی ماند جز وحشی گری و  حماقت انسان ها. فیلم بسیار جذاب است طوریکه حتی نمی توانید یک لحظه هم چشم از آن بردارید. صحنه های جنگ و تعلیق های موجود در داستان، بسیار حرفه ای و نفسگیر به تصویر کشیده شده اند و این البته از رنی هارلین که “جان سخت” و چند فیلم اکشن دیگر را ساخته و خوب هم از پسش برآمده، چیز چندان عجیبی نیست. فیلم ادعا می کند که ماجرای این خبرنگار آمریکایی بر اساس حوادث واقعی ساخته شده اما نمی دانم چرا آنجا که این خبرنگار، تک و تنها، به میدان شهر می رود تا در قبالِ فیلمِ جنایت های آدمکش های روس، دوست دخترش را پس بگیرد، حتی در چارچوب داستان فیلم هم عجیب و نامعقول می نماید، چه برسد که در واقعیت هم اتفاق افتاده باشد. یک دوئل دو نفره، وسط جنگ و خونریزی و آتش و دود که دقیقاً یک اوج هیجان انگیز هالیوودی ست و هیچ غرابتی با واقعیت ندارد. اوجی که اتفاقاً هالیوودی هم به پایان می رسد و نباید بی انصاف بود که بسیار هم جذاب است. شخصیت های اضافه کم نیستند، از همکار توماس، که نقشش را وال کیلمر بازی می کند بگیرید تا رئیس جمهور گرجستان که اندی گارسیا بازی اش می کند و نقش چندانی در داستان ندارد جز نگران بودن برای سرزمینش. و چقدر مضحک است وقتی که آنها با کت و شلوار و کراوات، گوشه ای نشسته اند و غم «سرزمینشان» را می خورند، عده ای در خاک و خون می غلتند و تاوان لجبازی های آقایان سیاستمدار را پس می دهند و البته این جمله ی کوندرا را نمی توان نادیده گرفت که: اگر انسان توانایی کُشتن نداشت، هیچ رژیم سیاسی ای نمی توانست جنگ راه بیندازد اما انسان می تواند بُکُشد.

 شخصیت های اضافه، کم نیستند ...

شخصیت های اضافه، کم نیستند …

یک دیدگاه به “نگاهی به فیلم پنج روز از جنگ ۵Days of War”

  1. mm گفت:

    بله درست است! در این جنگ آمریکا بود که اوستیا و آبخازیا را از گرجستان جدا کرد و به سرزمین خود ضمیمه کرد نه روسیه! کاری به روایت امریکایی این فیلم ندارم ولی بارها شده که هر گاه اثری در صنعت رسانه به کشورگشایی روسیه (که ما ایرانی ها خوب باهاش آشنایی داریم!) انتقاد می کند رگ غیرتتان بالا میزند و در مقابل به زاویه دوربین و سرعت حرکت فیلمبردار و … فیلمساز آمریکایی گیر میدهید. اینکه نوشتید: “عده ای در خاک و خون می غلتند و تاوان لجبازی های آقایان سیاستمدار را پس می دهند”. منظورتان اینه که رییس جمهور گرجستان قسمت های شمالی کشورش را دو دستی تقدیم پوتین خان کند تا عده ای در خاک و خون نغلتند؟ منطق جالبی دارید. این نوشته شما بیشتر به عقده گشایی سیاسی شبیه بود تا نقد. موفق باشید یاعلی.

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم