میم مثل مادر
خلاصه ی داستان: آغاز یک عشق، ازدواج و دوران سختِ بچه دار شدن …
یادداشت: فیلم با اینکه داستان پررنگی ندارد و ایده ای یک خطی را دنبال می کند اما در فضاسازی و قبولاندن حال و هوای آدم های داستانش به خوبی عمل می کند. با دیدن این فیلم حتی اگر زن هم نباشید، باز هم به خوبی می توانید احساسات متناقض یک زنِ در آستانه ی مادر شدن را درک کنید؛ حساسیت های گاه بی موردش در این مواقع، ایرادگیری های الکی، افکار گاه وسواسی، تفکرات به پوچی رسیده ی بعد از زایمان؛ اینکه اصولاً این عشق چرا باید سر می گرفت و حالا که بچه به دنیا آمده، “که چی؟!”، عاصی شدن در قبال نوزادی که دائم گریه می کند و بهانه می گیرد، لحظاتی که حتی توانایی نزدیکی با همسر را هم ندارد چرا که از اینکه اینهمه دکتر و پرستار، بدن او را دیده اند، دیگر احساسات خجالت می کند و فکر می کند، این بدنِ خودش نیست. شما کاملاً می توانید این افکار را درک کنید و از درونیات یک مادر آگاه شوید. البته قسمت هایی مانند اینکه زن در حال نوشتن تز فلسفه ی خودش است و بعد با شروع بچه داری، قضیه را رها می کند و بعد هم کلاً پایان نامه اش را دور می ریزد و شروع به نوشتن رمانی درباره ی زندگی می کند، زیادی تکراری و بی مزه و نچسب است.
با سلام ، از دیدگاه یک خانم نه تنها این فیلم تکراری و نچسب نیست که بسیار زیبا و با احساسات واقعی و خالص آمیخته است.
سلام
بله. من هم همین را گفتم. کجا گفتم فیلم تکراری و نچسب است؟!! صرفاً یک ایده اش کمی شعاری بود.