نگاهی به فیلم همه حالشان خوب است Everybody’s Fine

نگاهی به فیلم همه حالشان خوب است Everybody’s Fine

  • بازیگران: رابرت دنیرو ـ درو بریمور ـ کیت بکینسیل و …
  • فیلم نامه: کرک جونز براساس فیلم نامه ی اولیه ی جوزپه تورناتوره ـ تونینو گوئرا ـ ماسیمو دِ ریتا
  • کارگردان: کرک جونز
  • ۹۹ دقیقه؛ محصول آمریکا، ایتالیا؛ سال ۲۰۰۹
  • ستاره ها: ۳ از ۵

سیم ها

خلاصه ی داستان: فرانک گودی، که به تازگی همسرش را از دست داده و تنها شده، دوران پیری را سپری می کند. او تصمیم می گیرد برای دیدن چهار بچه اش که در شهرهای دور زندگی می کنند، راهی سفر شود تا بتواند آنها را گرد هم دور یک میز جمع کند. سفر او به خانه ی یکایک فرزندانش، واقعیت های تلخ و شیرینی را همراه دارد …

یادداشت: فیلم آنقدر گرم و آرام و صمیمی ست که به هیچ عنوان مدت زمان یک ساعت و نیمه اش را حس نمی کنید. حکایت زندگی پیرمردی که دوست دارد بچه هایش، که حالا هر کدام برای خود زندگی تشکیل داده اند و از او دور هستند، شاد باشند، دور یک میز ببیندشان و حضورشان را حس کند. در طول این سفر ادیسه وار است که او با حقایق گاهاً تلخی مواجه می شود که زندگی گذشته اش را به چالش می کشد؛ متوجه می شود اشتباهات جبران ناپذیری انجام داده که زندگی کنونی بچه هایش را تحت تأثیر قرار داده است، انتظاراتی از آنها داشته که در حد توانشان نبوده و حتی در مورد یک دو نفزشان، هیچ چیز آنطور که او فکر می کرده، پیش نرفته است. در سکانس فوق العاده ای، فرانک که دچار سکته ی قلبی شده، در رویایش، بچه های خود را در سنین کودکی می بیند که دور میز نشسته اند و دارند به خاطر انتظارات بی جایی که از آنها داشته، از او ایراد می گیرند. ایده ی سیم های تلفن که روی تصاویرشان، صدای بچه های فرانک را می شنویم که با هم ارتباط برقرار می کنند، بسیار عالی ست و نکته ی جالب اینجاست که کار فرانک ساختن همین سیم هاست! سیم هایی که باعث ارتباط میلیون ها نفر با هم می شود، اما از آنجایی که همیشه: (( کوزه گر از کوزه ی شکسته آب می خورد ))، خودش هیچ وقت نتوانسته از طریق این سیم ها ارتباطی عاطفی با کسی برقرار کند. البته فیلم یک دنیروی مانند همیشه شگفت انگیز دارد که نقش این پیرمرد فرتوت و تنها را عالی و آنقدر ملموس بازی می کند که گاهی اشک در چشمانمان جمع می شود. وقتی یاد  “تسخیرناپذیران” و بازی هولناکش در نقش آل کاپون می افتیم که با قساوت و بی رحمی تمام، کله ی یکی از افراد گروهش را با چوب بیس بال، روی میز شام پخش کرد، باورمان نمی شود که فرانک گودی و آل کاپون را یک نفر بازی کرده باشد.

  فرانک گودیِ تنها ...

فرانک گودیِ تنها …

۶ دیدگاه به “نگاهی به فیلم همه حالشان خوب است Everybody’s Fine”

  1. سایه گفت:

    با سلام و با تشکر از معرفی این فیلم ، می خواستم بدونم چه جوری می تونم فیلم رو تهیه کنم ؟

  2. رضا گفت:

    سلام این فیلم خیلی قشنگ و تقریبا حزن اانگیزه..مخصوصا اخر فیلم که متوجه میشه پسرش که درو بروش باز نمیکرده مرده

  3. انسان گفت:

    برای کسانی که فیلم درام دوست دارند این فیلم فوق العادس حتما ببینید

  4. پریسا گفت:

    اگر بگم این فیلم یکی از فیلم های مورد علاقمه دروغ نگفتم اولین فیلمی که شاید توی ۱۰ – ۱۲ سالگی خیلی به دلم نشست این فیلم بود
    بعضی جاها واقعا به گریه افتادم
    خیلی قشنگه

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم