نگاهی به فیلم شک Doubt

• بازیگران: مریل استریپ ـ فیلیپ سیمور هافمن ـ  ایمی آدامز و …
• نویسنده و کارگردان: جان پاتریک شنلی
• ۱۰۴ دقیقه؛ محصول آمریکا؛ سال ۲۰۰۸
• ستاره ها: ۳ از ۵

شک و ایمان

خلاصه ی داستان: در مدرسه ی کاتولیک سنت نیکولاس، پدر فلین سعی دارد در مقابل قوانین خشک و سخت گیرانه ی خواهر الویسیوس بیایستد. خواهر الوسیوس هم چندان از این ماجرا راضی نیست و سعی دارد هر طور شده، پدر را از مدرسه بیرون کند. وقتی متوجه روابط خاص پدر و یک دانش آموز سیاهپوست می شود، فرصت را مناسب می بیند تا مقدمات اخراج پدر را فراهم کند …

یادداشت: فیلم با پایان قدرتمندی بسته می شود. جایی که خواهر الویسیوس بعد از آنهمه تلاشی که برای بیرون کردن پدر فلین از مدرسه به خرج می دهد و حتی در این راه، دست به دروغگویی هم می زند، در نهایت، می زند زیر گریه و اعتراف می کند که: (( من شک دارم … من خیلی شک دارم. )) اینجاست که خطابه ی ابتدایی پدر فلین رو به جمعیت داخل کلیسا، معنای بیشتری می یابد. او می گوید: (( شک می تونه به قدرتمندی و بزرگی ایمان باشه. )) شروع فیلم با تدوینی هوشمندانه همراه است. جایی که دوربین در زوایه ای رو به بالا، خواهر الویسیوس را می گیرد که دارد به پایین نگاه می کند و در نمای بعدی، پدر فلین را می بینیم که از در داخل می آید در حالیکه نگاهش رو به بالاست و دوربین زاویه ای رو به پایین دارد. اینگونه انگار تقابل این دو قطب در طول اثر هشدار داده می شود. تقابل دو قطبی که یکی ( پدر فلین ) بر علیه قواعد خشک و رسمی ست و دیگری ( خواهر الویسیوس ) پایه گذار این قواعد. در ابتدا انگار پدر، در قطب مثبت است و خواهر در قطب منفی داستان. اما هر چه جلوتر می رویم، نقش ها معکوس می شود و خواهر در قطب مثبت قرار می گیرد و ما هم کم کم به پدر فلین شک می بریم که نکند انحراف اخلاقی داشته باشد. چیزی که بهرحال تا پایان هم آنقدرها روشن نمی شود. نه برای ما و نه برای خواهر الویسیوس.