نگاهی به فیلم گشت ارشاد ۳

•  بازیگران: ساعد سهیلی ـ پولاد کیمیایی ـ بهنام بانی ـ ریحانه پارسا ـ امیر جعفری و…
• نویسنده فیلم‌نامه: حسام سامری‌زاده
•  کارگردان: سعید سهیلی
• ۱۱۰ دقیقه؛ سال ۱۴۰۰
• ستاره‌ها: صفر!
• این یادداشت در شماره ۸ مجله «فیلم امروز» منتشر شده است
• رسم‌الخط این یادداشت بر طبق رسم‌الخط مجله «فیلم امروز» تنظیم شده است

.

عروسی پسرخاله، اسنک پنیری، چیپس با سُس و…

 

عطا و حسن که از آمریکا برگشته‌اند با جوان ثروتمند و عاشق خوانندگی به نام پیکان آشنا می‌شوند. آن‌ها برای بالا کشیدن پول‌های جوان تلاش می‌کنند به هر شکلی که شده او را وارد این عرصه کنند. تمرین‌های فراوانی انجام می‌دهند و حتی به تیپ و قیافه پیکان هم دست می‌برند تا بالاخره موفق می‌شوند او را وارد برنامه‌های زنده تلویزیونی کنند و به این شکل پیکان ‌کم‌کم اسم درمی‌کند، معروف می‌شود و حتی قرار می‌شود کنسرت برگزار کند. قرار کنسرت، توسط مردی مرموز و خشن به پیکان داده می‌شود. مرد مرموز حاضر می‌شود مبلغی نزدیک به سه میلیارد تومان به پیکان بپردازد تا او در مشهد روی صحنه خوانندگی برود. اما پشت این پیشنهاد، نقشه‌ای خطرناک وجود دارد که عطا و حسن به آن پی می‌برند…

(بیشتر…)

نیم‌نگاهی به فیلم تومان؛ یک اثر مهم

فیلم پرانرژی و دیوانه‌وار مرتضی فرشباف بار دیگر نشان می‌دهد که فیلم‌های پیشین او، مخصوصاً بهمن (اینجا) به‌درستی نوید کارگردانی درست و حسابی می‌داده است. تومان جهشی رو به جلو در کارنامه‌ی فیلم‌ساز جوانی‌ست که به‌خوبی می‌داند چه می‌خواهد نشان بدهد. تومان یک چالش تمام‌عیار در زمینه‌ی کارگردانی‌ست و چنان در این مورد کوبنده ظاهر می‌شود که کلیت فیلم مانند آواری روی سر مخاطب سنگینی می‌کند. زندگی پرفرازونشیب داود و دوستانش، که غرق پول و امکانات و قدرت می‌شوند، همگام با عوض شدن فصل‌ها، کم‌کم به مراحل خطرناکی می‌رسد. در سیر رو‌به‌انحطاط زندگی داود است که رنگ‌ها از بین می‌روند، سیالیت دوربین به سکون می‌رسد، همه‌جا تیره‌وتار می‌شود و چهره‌ها شکسته و بی‌روح به نظر می‌رسند. این‌که طی این روند روبه‌اضمحلال همه‌چیز از طراحی‌صحنه و لباس و گریم و دکوپاژ و بازی‌ها، در خدمت کلیت فیلم قرار می‌گیرند و مسیر را (برخلاف اکثر فیلم‌های سینمای ایران) گم نمی‌کنند، کار مهمی صورت گرفته است. (بیشتر…)

نگاهی به سریال ترسناک آن‌ها

• این یادداشت در شماره ۳ مجله «فیلم امروز» منتشر شده است
• رسم‌الخط این یادداشت بر طبق رسم‌الخط مجله «فیلم امروز» تنظیم شده است

.

آن‌ها آمدند…

 

کرونا اگر هزار بدی داشت، برای صنعت نمایش ما شاید یکی‌دو تا خوبی هم داشت. یکی از آن‌ها هم این بود که باعث شد سریال‌های اینترنتی باب شود و سازندگان این سریال‌ها از این فرصت برای به رخ کشیدن بیش از پیشِ خودشان استفاده کنند. اگر در سینما فیلمی ساخته می‌شد که معلوم نبود تا چند ماه یا حتی چند سال دیگر ممکن است اجازه اکران بگیرد، سریال‌سازی در پلتفرم‌های اینترنتی این قابلیت را دارد که آثار ارایه‌شده در کم‌ترین زمان ممکن به نمایش گذاشته می‌شود. یکی از خوبی‌های این موقعیت جذاب این است که نویسندگان و کارگردانان و بازیگران به تکاپو می‌افتند تا کارهای جذاب‌تری خلق کنند و نبض ماجرا را در دست بگیرند. در این حالت اتفاق مهم دیگری هم می‌افتد و آن هم این است که دست‌ها برای رفتن به سمت تجربه‌های جدید بازتر خواهد بود. با نگاهی گذرا به سریال‌هایی که در این یک سال اخیر در پلتفرم‌های اینترنتی ارایه شده‌اند به این نتیجه خواهیم رسید که تنوع در ساخت داستان‌هایی با حال‌وهواهای متفاوت تا حد زیادی بر فضای تصویر حاکم شده است و سازندگان انگار به این نتیجه رسیده‌اند که برای جلب مخاطب می‌توانند چیزهای جدیدی را امتحان کنند. چیزهایی که تا پیش از این در سازوکار سینمایی و ماجرای سردرگم اکران فیلم‌های ایرانی به نتیجه نمی‌رسید و احتمالاً چیزی جز شکست، برنگشتن سرمایه و پایین کشیده شدن فیلم بعد از یکی‌دو هفته اکران نصیب‌شان نمی‌شد. (بیشتر…)

نگاهی به فیلم جنون

• بازیگران: میترا حجار، کامبیز دیرباز، قربان نجفی، آشا محرابی و….
• نویسنده فیلم‌نامه: پیمان عباسی
• کارگردان: کامران قدکچیان
• ۱۰۲ دقیقه؛ سال ۱۳۹۶
• ستاره‌ها: ۳ از ۵
• این یادداشت در شماره ۲ مجله «فیلم امروز» منتشر شده است
• رسم‌الخط این یادداشت بر طبق رسم‌الخط مجله «فیلم امروز» تنظیم شده است

 

جِنون یعنی جنی‌شده

 

غزل به همراه همسرش امیر به خانه‌ای قدیمی که بهشان ارث رسیده، نقل مکان کرده‌اند. غزل که انگار دچار یک بیماری روحی حاد است، همیشه تصور می‌کند همسر اولش، بهزاد، تعقیبش می‌کند و قصد کشتنش را دارد. بهزاد به گفته غزل یک مدیوم قوی بوده که در مراسم جن‌گیری شرکت می‌کرده است و بر اثر توهمات ناشی از شرکت در همین مراسم، پسرعموی غزل را که گمان می‌کرده با غزل در ارتباط است به قتل رسانده. بهزاد به زندان افتاده و البته بعد از ثابت شدن مشکل روحی‌اش، از آن پس در بیمارستانی روانی بستری شده است. حالا ظاهراً ارتباطی بین کابوس‌های غزل و بهزاد وجود دارد…

(بیشتر…)

نیم‌نگاهی به فیلم خورشید؛ بچه‌های زمین

 

مجیدی جزو چند کارگردان خوش‌فکر سینمای ایران است که راه داستان‌گویی را می‌داند. حتی معتقدم او علاقه‌ی زیادی به داستان‌گویی به سبک کلاسیک دارد و فیلم‌هایش کم‌وبیش با الگوهای ژانری ساخته می‌شوند. جدیدترین فیلمش تلاش می‌کند داستانش را با روندی سنتی که تلفیقی‌ست از گره‌افکنی و گره‌گشایی و کاشت‌وبرداشت‌های انگ فیلم‌های هالیوودی، پیش ببرد. در واقع درست است که باز هم بچه‌ها و این بار البته بچه‌های کار، در بطن داستان خورشید حضور دارند، اما حال‌وهوای فیلم چندان به فضای فیلم‌های ایرانی درباره‌ی بچه‌ها که خودِ مجیدی هم نمونه‌هایش را در کارنامه دارد (مثلاً بچه‌های آسمان)، شبیه نیست. (بیشتر…)

نیم‌نگاهی به فیلم سینماخر (مشمشه)؛ سیرک

 

شاهد احمدلو به قول معروف بچه‌ی سینماست. در همین سینما نفس کشیده و با آدم‌های مهمی دم‌خور بوده و برای‌شان کار کرده. احتمالاً او بیش از هر کسی در این سینما، از اوضاع و احوال خبر دارد و ریزه‌کاری‌ها را می‌داند. یادم می‌آید سال‌ها پیش، فیلم کوتاهش، سینماسگ را در جشنواره‌ی فیلم کوتاه تهران دیده بودم و بسیار خوشم آمده بود. حکایت  گروه فیلم‌سازی‌ای که قرار است صحنه‌ای را با حضور یک سگ فیلم‌برداری کنند و نیاز دارند حیوان واق‌واق کند. اما آن‌ها هر ترفندی می‌زنند سگ به واق‌واق نمی‌افتد. ایده‌ی بکر و جذاب این فیلم کوتاه و پرداخت درست آن، نشان داد که احمدلو از سینمایی که در آن بزرگ شده، چیزهای زیادی آموخته است. (بیشتر…)