کلمات و کارهای نکرده توی ذهن زن رژه می‌روند. کلمات وحشی نیستند. زن می‌خواهد خودش را کشف کند اما چنان در اطرافیانش غرق می‌شود که گم می‌شود و خودش را پیدا نمی‌کند. به خاطر همین زن همیشه تنهاست. رقص و آرایش برای وصل کردن زن به یک حس ناشناخته است که هر دم صدایش می‌کند. حسادت چیزی‌ست که فقط زن می‌فهمد. مرد غیرت احمقانه و کور را می‌فهمد. حسادت یعنی مالکیت همه‌چیز به طور کامل، اما مرد از این ناراحت است که یکی دیگر شریک شده است. زن از هم‌نوعانش می‌ترسد چون از جذابیت هم‌جنسانش خبر دارد، همینطور از بچه بودن مردها. مردها تا آخر عمر در نظر زن بچه‌اند و زن باید نگران غذای‌شان باشد.

 

توضیح: املای کلمات، فاصله‌گذاری‌ها، علائم و به طور کلی ساختار نوشتاری این متن عیناً از روی متن کتاب پیاده شده است.

 

پی‌نوشت: مثل خیلی از رمان‌های ایرانی، این رمان هم تماماً از ذهن و زبان تنها شخصیت اصلی‌اش بیرون آمده، یعنی مونولوگی‌ست طولانی. داستان خاصی در کار نیست. زنی از طبقه‌ی پنجم یک آپارتمان سقوط کرده و راوی که نتوانسته او را نجات دهد، شروع می‌کند به تعریف کردن داستان و مدام عقب و جلو می‌رود و در دایره‌ای بسته، همان چیزها را دوباره و دوباره تعریف می‌کند. او نگران قضاوت همسایه‌ها، و شاید ما، از اتفاقی‌ست که افتاده در نتیجه با حرف‌های بی‌انتهایش می‌خواهد ماجرا را جور دیگری جلوه بدهد. کل داستان در چند ساعت می‌گذرد و از خلال صحبت‌های دیوانه‌وار شخصیت اصلی کم‌کم به اتفاقی که افتاده و روحیه‌ی او پی می‌بریم. هر چند نمی‌توان انکار کرد که خواندن رمان و حرف‌های هذیانی شخصتیش، روان و جذاب از کار درآمده اما این را هم نمی‌شود انکار کرد که رمان‌های ایرانی این روزها، هم‌چنان بر مدار مونولوگ‌های شخصیت‌ها می‌گذرد، چون ظاهراً این‌طوری رمان نوشتن راحت‌تر است! این‌که یک یا دو شخصیت رشته‌ی کلام را به دست بگیرند و هر چه می‌خواهند حرف بزنند و ما هم گوش کنیم…

نگاهی به فیلم زشت، کثیف و بد Ugly, Dirty and Bad

نگاهی به فیلم زشت، کثیف و بد Ugly, Dirty and Bad

  • بازیگران: نینو مانفردی ـ ماریا لوییسا سانتلا ـ فرانچسکو آنیبالی و …
  • فیلم‌نامه: روجرو ماکاری ـ اتوره اسکولا براساس داستانی از خودشان
  • کارگردان: اتوره اسکولا
  • ۱۱۵ دقیقه؛ محصول ایتالیا؛ سال ۱۹۷۶
  • ستاره‌ها: ۴/۵ از ۵

 

پست‌فطرت‌های رذل

 

خلاصه‌ی داستان: در حلبی‌آبادی کنار محل تخلیه‌ی زباله‌ی شهری، خانواده‌ای پر جمعیت، متشکل از پدر و پسر و نوه و نتیجه، با وضعیتی فلاکت‌بار و رقت‌آور میان موش‌ها و کثافت‌ها روزگار می‌گذرانند. افراد این خانواده به هر که دست‌شان برسد دست‌درازی می‌کنند، به هر جایی برسند دزدی می‌کنند و حتی اگر پایش بیفتد کمر به قتل هم می‌بندند… (بیشتر…)

شماره‌ی ۵۲۹ مجله‌ی فیلم

شماره‌ی ۵۲۹ مجله‌ی فیلم

شماره‌ی اول شهریور هم با کلی مطلب خواندنی منتشر شد. دو تا از مطالبی که توصیه می‌کنم حتماً بخوانید، یکی مصاحبه‌ی آقای گلمکانی‌ست با سروش رضایی که چند سالی‌ست انیمیشن‌هایش با نام برند «سوریلند» در فضای مجازی دست به دست می‌چرخد و حسابی معروف شده است. مصاحبه‌ی بامزه‌ای از کار در آمده و نشان می‌دهد که می‌شود فقط با کمی خلاقیت و البته مقدار زیادی شانس (!) هم پول‌دار شد، هم معروف. مطلب بعدی در بخش سینمای جهان چاپ شده و درباره‌ی بازیگرانی‌ست که در فیلم‌ها صرفاً در نقش جسد ظاهر می‌شوند و اتفاقاً پول خوبی هم به جیب می‌زنند. این مطلب نشان می‌دهد این بازیگران برای این‌که جسد خوبی باشند، چه می‌کنند و چه‌قدر دستمزد می‌گیرند. به هر حال مردن هم راه و روش خودش را دارد! اما مطالب من: یک یادداشت نوشته‌ام بر ساعت ۵ عصر (مهران مدیری) با نام «پنجاه سالگی» که همینجا بگویم فیلم نسبتاً موفقی‌ست. یادداشت بعدی‌ام با نام «ذاتاً کلیشه‌ای» را بر بیست‌و‌یک روز بعد (محمدرضا خردمندان) نوشته‌ام که از تیتر یادداشت هم پیداست که نظرم درباره‌ی فیلم چیست. یادداشت سوم را هم بر یک فیلم خوب خارجی به نام شهر گمشده‌ی زد (جیمز گری) نوشته‌ام که دیدنش را قطعاً توصیه می‌کنم. حالا یادداشت را هم نخواندید، چیزی را از دست نداده‌اید، اما فیلم را نبینید، حتماً چیزی را از دست می‌دهید…در نهایت فیلم ببینید و «فیلم» بخرید و مطالب من و دوستان را هم اگر فرصتی بود بخوانید، ضرر ندارد…. آب را هم هدر ندهید لطفاً، مراعات کنید.

فیلم‌های برتر ماه قبل

ـ مدیوم هندی Hindi Medium (یادداشت)

ستاره‌ها: ۳/۵ از ۵

 

ـ سرایدار (یادداشت)

ستاره‌ها:۳ از ۵

 

ـ و (اینجا) درباره‌ی این فیلم‌های خوب و نسبتاً خوب:

ـ اوکجا (Okja)

ـ عمق ۱۲ فوتی (۱۲ Feet Deep)

ـ بدها راحت می‌خوابند (The Bad Sleep Well)

ـ بودن یا نبودن

ـ پلاسیدو (Placido )

ـ زن میمونی (The Ape Woman)

ـ مردان مرده لباس چهارخانه نمی‌پوشند (Dead Men Don’t Wear Plaid)

ـ سرناد پنی (Penny Serenade)

نگاهی به فیلم مدیوم هندی Hindi Medium

نگاهی به فیلم مدیوم هندی Hindi Medium

  • بازیگران: عرفان خان ـ صبا قمر ـ نیها دوپیا و …
  • فیلم‌نامه: ساکت چادهاری ـ زینت لاکهانی ـ آمیتوش ناگپال
  • کارگردان: ساکت چادهاری
  • ۱۳۲ دقیقه؛ محصول هندوستان؛ سال ۲۰۱۷
  • ستاره‌ها: ۳/۵ از ۵
  • این یادداشت در شماره‌ی ۵۲۸ مجله‌ی «فیلم» منتشر شده است
  • رسم‌الخط این یادداشت بر طبق رسم‌الخط مجله‌ی «فیلم» تنظیم شده است

 

پای انسانیت وسط است …

 

خلاصه داستان: راج و میتا قصد دارند بچه‌شان را در مدرسه معروف هند ثبت‌نام کنند تا آینده بچه تضمین باشد اما مشکل این‌جاست که ثبت‌نام در این مدرسه مراحل سخت و دشواری دارد که آن‌ها باید با هر دوزوکلکی شده ردیفش کنند … (بیشتر…)

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم