خاطرات سینمایی با شرح و تفصیل!

در ادامه چند عکس فوق العاده خواهید دید از پشت صحنه ی فیلم ها. احتمالاً شاید اینطرف آنطرف، به شکل پراکنده بعضی عکس ها را دیده باشید، اما شاید تا حالا یکجا ندیده باشیدشان، آنهم با شرح و تفصیل! (بیشتر…)

کی به کی شبیه است؟!

پُست امروز کمی بامزه است. به دو عکس زیر نگاه کنید. سمت راستی متعلق است به مجید مشیری، بازیگر سینما و تلویزیون ایران و سمت چپی متعلق است به ارنست همینگوی. شباهتشان عجیب نیست؟ به نظر من که مو نمی زنند. این کشفی ست که خودم به آن نایل شدم! یعنی مثلاً اگر قرار باشد روزی فیلمی درباره ی ارنست همینگوی ساخته شود، مجید مشیری می تواند گزینه ی خوبی باشد! خودتان قضاوت کنید … (بیشتر…)

کوتاه، درباره ی چند فیلم، شماره ی دوازده

• نام فیلم: Haunter
• کارگردان: وینچنزو ناتالی

 راستش به نظرم مشکل اصلی فیلم پیچیدگی بیش از حدش است که آدم را گیج می کند و این البته ربطی به چیره دستی نویسنده و کارگردان در بغرنج کردن داستان ندارد، بلکه از ضعف ناشی می شود؛ ضعف در داستان پردازی و شخصیت پردازی. فیلم هرچند می خواهد راه جدیدی را در آثار ترسناک بپیماید، که انصافاً هم با شروعش این انتظار را بوجود می آورد، اما جلوتر، همه چیز گنگ و تقربیاً بی سر و ته می شود. رفت و برگشت های لیسا به آینده و برگشتش به زمان حال چطور صورت می گیرد؟ در نهایت چه اتفاقی برای خانواده ی لیسا می افتد؟ بالاخره آن ها مُرده اند یا زنده ( در واقع شاید هم معلوم شد و من چیزی متوجه نشدم! )، نتیجه ی قاتل چه می شود و به کجا می رسد؟ چرا لیسا به اولیویا تبدیل می شود و برعکس؟ فیلم هر چند بیش از حد گنگ به نظر می رسد اما یک بار دیدنش حتماً ارزش دارد. (بیشتر…)

فیلم هایی که نباید دید، شماره ی هشت

• نام فیلم: Post Tenebras Lux
• کارگردان: کارلوس ریگاداس

از آقای ریگاداس، قبلاً یک فیلم دیگر هم با نام « جدال در بهشت » دیده بودم که باز بهتر بود! این فیلم جدید که ایشان مرتکبش شده، هیچ سر و تهی ندارد. یک اثر بی معنا و بی مزه که می خواهد به زورِ یک سری تصاویر معوج گونه، رویایی و مثلاً عجیب و غریب، مثل آن گاو قرمز رنگ یا مردی که با فشار دست، سرش را از تنش جدا می کند، فیلم مهم و پر حرفی جلوه کند که البته اینطور نمی شود. فیلم درباره ی کیست؟ درباره ی چیست؟ این تصاویر معوج چه چیز را قرار است برسانند؟ این رفت و برگشت زمانی چه علتی دارد؟ واقعاً از هیچ چیز نمی شود سر در آورد، نه به خاطر اینکه فیلم پیچیده است، بلکه پیچیده نماست و مضحک. (بیشتر…)

کوتاه، درباره ی چند فیلم، شماره ی یازده

• نام فیلم: اتاق موسیقی (The Music Room)
• کارگردان: ساتیا جیت رای

چیزی که من از فیلم متوجهش نشدم این نکته است که ارباب روی، به چه دلیل دچار آن عقوبت شد؟ چون عاشق موسیقی بود؟ چون اربابی بود که به خود می نازید؟ اصلاً او چگونه اربابی بود؟ ظالم یا عادل؟ راستش فیلم در بیان این سئوالات کمی گنگ است و نکته ای به دست بیننده نمی دهد. جیت رای، این فیلمساز بزرگ هندی، در این فیلمش، برای من که اصلاً  جالب نیست و در واقع فیلم مهمش هم محسوب نمی شود. (بیشتر…)