پوستر هفتم
وودی آلن نیازی به معرفی ندارد. فیلم زلیگ را هم حتماً دیده‌اید. یکی از آن کمدی‌های بانمک و البته نیش و کنایه‌دار جناب آلن، که درباره‌ی مردی‌ست به نام زلیگ با قابلیتی منحصربه‌فرد: او می‌تواند در یک لحظه، به شکل و قیافه‌ی جماعتی در بیاید که بین‌شان حضور دارد. او هر لحظه به یک شکل در می‌آید و به همین دلیل در رسانه‌ها و بین مردم لقب «آفتاب‌پرست» گرفته است. اما نکته این‌جاست که آلن با طرح چنین داستان بامزه‌ای، مثل همیشه به عمق می‌زند و آدمی را به ما نشان می‌دهد که به دنبال هویت خودش می گردد اما دیگران فرصت نمی‌دهند او خودش باشد.
پوستر اصلی فیلم همینی‌ست که این‌جا می‌بینید. تمام ایده‌ی فیلم در همین پوستر مستتر است. اگر از من بپرسید، این پوستر در بین ده پوستر برتر تاریخ سینما قرار دارد. همه چیز در عین سادگی برگزار شده است اما هوشمندی پشت این طراحی را نمی‌شود نادیده گرفت. نوشته شدن اسم شخصیت اصلی داستان با فونت‌ها و شکل‌های مختلف، به‌خوبی نشان می‌دهد که زلیگ این توانایی را دارد که در هر شکل و قالبی خودش را بروز بدهد. اما در عین حال این‌جا فقط موضوع این نیست که زلیگ خودش را به شکل‌های مختلفی در می‌آورد، بلکه موضوع این است که به دنبال شکل اصلی خودش می‌گردد؛ حرفی که وودی آلن هم در فیلمش دنبال می‌کند و به این ایده‌ی باحال عمق می‌بخشد. در واقع پوستر فیلم، چکیده‌ی داستانش است.
و البته جدا از این موضوع، موزون بودن پوستر به واسطه‌ی نقل‌قول‌هایی درباره‌ی فیلم از طرف روزنامه‌ها و اشخاص مهم در سمت چپ پوستر که با فونتی ساده و در عین حال جذاب آورده شده، به همراه بخش پایینی‌اش که لیست عوامل اصلی را باز هم با فونتی متناسب و چشم‌نواز نوشته‌اند، حس خوبی در انسان ایجاد می‌کند. به همین دلیل است که می‌گویم پوستر این فیلم، برای من یکی از بهترین پوسترهای تاریخ سینماست.
پاسخ دادن