نگاهی به فیلمِ آلپ Alps

نگاهی به فیلمِ آلپ Alps

  • بازیگران: استاوروس سیلاکیس ـ آگلیکا پاپولیا و …
  • فیلم نامه: افتیمیس فیلیپو ـ گئورگوس لانتیموس
  • کارگردان: گئورگوس لانتیموس
  • ۹۳دقیقه؛ محصول یونان؛ سال ۲۰۱۱
  • ستاره ها: ۰/۵ از ۵

زیادی غریب!

خلاصه ی داستان: چند نفر دور هم جمع شده اند و کارشان این است که خودشان را به جای افرادِ درگذشته ی خانواده ها جا بزنند و چند روزی با آنها زندگی کنند تا تسکینی باشد بر دردِ جدایی رفتگانشان …

یادداشت: واقعاً هیچ سر در نیاوردم معنا و مفهوم این فیلم چیست. مشتاق بودم تا بدانم کارِ جدیدِ کارگردانِ فیلمِ “دندان نیش”، یکی از فیلم های مورد علاقه ام، چه چیز از آب در آمده. حدس می زدم که باید کار جدید و بکری باشد، همچنان که “دندان نیش” هم ایده ی تکان دهنده ای داشت. این فیلم هم البته ایده ی عجیب و غریبی دارد و اتفاقاً از همین بیش از حد عجیب و غریب بودنِ ایده اش شدیداً ضربه می خورد و هیچ چیز در آن قابل باور جلوه نمی کند. اینکه عده ای جمع بشوند دور هم و تصمیم بگیرند خودشان را جای یک شخص از دنیا رفته، جا بزنند، ایده ی جالبی ست اما وقتی به هیچ وجه نشود این  آدم ها و عملشان را باور کرد، آن ایده هم صد در صد هدر رفته خواهد بود. تصنعی بودن رفتار و حرکات آدم ها، که مثلاً در “دندان نیش” کاملاً جواب می داد، اینجا شدیداً آزاردهنده شده است. آنا به عنوان شخصیت محوری داستان، اصلاً معلوم نیست چه می کند؛ خودش را جای دختر یک خانواده جا می زند و چند صباحی با آنها زندگی می کند تا پدر و مادر دختر، غم از دست دادن عزیزشان را فراموش کنند. بعد پدرِ آنا را می بینیم که با زن پیری رابطه برقرار می کند و آنا چند باری در چشم او قطره می چکاند و بعد یک بار می آید روی قسمتِ حساسِ بدنِ پدرِ پیرش دست بِکِشد که سیلی ای از او می خورد، بعد آنا قهر   می کند و بعد می خواهد هر طور شده دوباره برود خانه ی آن خانواده ای که دخترشان را از دست داده اند، اما بعد یکی از اعضای این گروهِ عجیب و غریب که دختری ورزشکار است به دستور رئیس گروه، که از همه ی آدم های داستان مبهم تر و بی معناتر است، می رود و جای آنا را در آن خانواده به عنوان دختر  می گیرد و در نتیجه آنا را از آن خانه بیرون می اندازند و … این فیلم از بس عجیب است که از آنطرف بام افتاده. امکان ندارد سر در بیاورید چه اتفاقی در داستان افتاده و منظورِ این آدم ها از این کارها چیست و اصلاً قرار بوده چه پیامی به بیننده منتقل شود.

    اگر شما سر در آوردید، من هم سر در آوردم!

اگر شما سر در آوردید، من هم سر در آوردم!

یادداشتِ “دندان نیش“، فیلمِ دیگرِ این کارگردان در همین سایت

۱۸ دیدگاه به “نگاهی به فیلمِ آلپ Alps”

  1. سینا گفت:

    فکر کنم فیلم زیادی برات سنگین بوده.سعی کن فیلم هایی مثل آخرین خانه سمت چپ/جک غول کش/یکی از ما دونفر و … رو تحلیل کنی اینجوری بهتر نیست؟تکلیف ما هم با سایت معلوم میشه.

  2. پوریا گفت:

    درست خاطرم نیست ولی فکر کنم آنا همون اول به رئیس گروه دروغ گفت
    گفت که حال اون دختر که تصادف کرده بود داره خوب میشه و رئیس هم گفت چه بد
    آنا به خانواده ی دختر گفته بود چهار جلسه اول مجانیه
    فکر میکنم میخواست پولی که ازین خانواده قرار بوده بگیره رو برای خودش برداره و به رئیس نده
    در نتیجه رئیس که متوجه شد , اون دختر جوونه رو جای آنا فرستاد.

  3. معين گفت:

    بحث این فیلم بحث دوالیسمه هگلیه
    لانتیموس میاد ساختارگرایی مارکسو نقد میکنه تو این فیلم و این که چطور خود مارکس هم از ساختارگرایی به پساساختارگرایی میرسه که بحث مفصلیه

  4. علی گفت:

    http://www.cafenaghd.ir/movie-criticism-401196.html

    ارزش این فیلم کمتراز فیلمهای دیگرکارگردانش نیست لینک بالادنبال کن

  5. بهمن رادپور گفت:

    فرمودید:
    “امکان ندارد سر در بیاورید چه اتفاقی در داستان افتاده و …”

    عزیز، لزوما چون شما چیزی رو نمیفهمید، یا چیزی برای شما سنگین جلوه میکند دلیل نمیشود امکان نداشته باشد کسی بفهمد :)) لطف کنید در مورد خودتان نظر دهید.

    اساسا روش نقد شما (اگر بشود نامش را نقد گذاشت) غلط است و نوشته تان بیشتر به یک غرغر و نق زدن یک پسربچه پس از نفهمیدن یک مسئله شباهت دارد.

    امیدوارم پس از این شاهد نقد از شما باشیم، نه واگویه های پس از کمردردِ ناشی از نفهمیدن سیر داستان و حالات درونی شخصیت ها.

  6. یلدا گفت:

    دوستان چرا اینقدر عصبانیت و نامهربانی وقتی که یه چیزی با عقاید ما سازگار نیست؟ بیایید مهربان باشیم، اونم در بحث فیلم که اینقدر سلیقه ای هست. با جمله ها و کلمات بهتری هم میشه نظرات خودمون رو بگیم مخصوصا کسانی که اینقدر خوب فیلم های سخت رو درک می کنن.

  7. مهرزاد گفت:

    موافقم
    دقیقا تصنعی بازی کردن ک تو فیلمای دیگش شدیدا جواب میده تو این فیلم نه
    و اینکه اینقدر روند گنگ هست که همین که بفهمی کار این گروه چیه و خودشونو جای کسی جا میزنن خیلی زحمت کشیدی
    روند گنگ به معنا پیچیدگی نیست

  8. اتان هاوک گفت:

    نمی دانم چرا با فیلمای لانتیموس حال نمی کنم، هرچند ایده هاش رو کاغذ خوبه. فقط لابستر بود که بدم نیومد ازش

  9. حمود گفت:

    فیلم، به شدت تصنعی، بی منطق و گنگ و بدساخت بود.
    با دیدن این فیلم به وضوح میشه به ناتوانی اجرای یک ایدۀ جالب پی برد.

  10. Cinema .j گفت:

    فیلم شبیه ساخته های ایرج ملکی هست .
    ایده جالب بوده و میشده احتمالا با یک کارگردان زبده فیلم بدرد خوری ازش ساخت .
    اکراه دارم به این بگم فیلم . همه چیز سطحی لوس بی معنا و در بسیاری موارد چندش آور هست .
    در تعارف هم با خودتون نمونید . هیچ چیز سنگین یا عمیقی هم در این فیلم جریان نداره .
    بطور خلاصه یک مزخرف که حتی گاهی هم شبیه فیلمهای مثبت هجده آمریکایی میشه .

  11. زانیار گفت:

    بیشتر دوستان اومدن اینجا نق زدن و ایراد گرفتن حداقل دلیلی کوتاه از مخالفتتون رو ذکر کنید حالا خوبه ایشون اول کلام از فیلمهای قبلیش تعریف کردن. تیتر زدن نگاهی به … نه نقد. نه ادعای نقد کردن و نه طول و عمق نوشته به نقد میخوره. یه نگاه ساده اس و لازم نیست حساسیت شدید نشون بدید دارید دچار شوک آنافیلاکسی میشید.

  12. ایدا گفت:

    تنهایی امروز ادمها در جامعه و به دنبال خانواده مصنوعی گشتن و حتی اونو از هم قاپیدن و کمک حال هم نبودن ادما به هم که همین باعث تنهایی مدرنیته امدوز شده رو اونموقع لانتیموس پیش بینی کرده بود!!!!!!لانتیموس خارق العاده ست💕👌

  13. غزاله گفت:

    سلام،نا مفهوم بودن،دیده نشدن،بی توجهی شدن به فیلم،امتیاز پایین آوردن دقیقا همون نتایجی بود که کارگردان به دنبالش بوده تا همچین اثر پدیده ای رو خلق کنه!
    این فیلم یک پدیدست که فقط با معنا و مفهوم دادن به تک تک سکانس ها میتوان معنی این فیلم رو به درستی درک کرد.
    در ابتدا این گروه چند نفره که خودرا جای مرده ها قرار میدادند،همان خودهای درونی آدم ها هستند تا برای مورد توجه قرار گرفتن خودِ واقعی خود را به فردی مورد پسند خانواده تبدیل میکنند،آنا شخصیت اصلی فقط زمانی از طرف خانواده مورد توجه قرار میگرفت که در نقش فرزند دیگری بازی میکرد و خانواده ای دروغین داشت پس برای جلب توجه پدر واقعی خود،خود را در شخصیت های متفاوتی قرار میداد،برای مثال تصمیم گرفت برای اینکه نظر پدر رو جلب کنه تبدیل به معشوقه ی اون بشه که در نهایت با شکست مواجه شد،فیلم بسیار بسیار عمیق بوده و تک تک سکانس های این فیلم مملو از معانی هستند که خود لانتیموس میخواسته بهش توجهی نشه!و به بهترین شکل ممکن اون رو اجرا کرده،یک باره دیگه فیلم رو با نگاهی متفاوت ببینین تا متوجه شگفتی این فیلم بشید

  14. لانتیموس گفت:

    یک زباله‌ی تصویری بود

  15. Maria گفت:

    اگه تا وقتی که دختر تنیس‌باز مُرد و مونولوگ آنا با پدر و مادر دختر تنیس‌باز که تعیین کننده جریان فیلم بود رو متوجه نمی‌شدین حق می‌دادم. باز هم فرصت داشتین فقط از جمله روی دیوار دختر تنیس‌باز در آخر فیلم who is this girl? به مفهوم رنج نداشتن و از دست رفتن هویت که موضوع کلیدی داستان بود، پی ببرید. پیش میاد، گاهی لازمه یک فیلم عمیق رو چند بار ببینید تا متوجه معنای پنهانش بشید.

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم