نگاهی به فیلم کوری Blindness

نگاهی به فیلم کوری Blindness

  • بازیگران: جولیان مور ـ مارک روفالو ـ گائل گارسیا برنال و …
  • فیلم نامه نویس: دان مک کلار براساس رمانی از ژوزه ساراماگو
  • کارگردان: فرناندو میرلس
  • ۱۲۱ دقیقه؛ محصول کانادا، برزیل، ژاپن؛ سال ۲۰۰۸
  • ستاره ها: ۲ از ۵

شهر کورها

خلاصه ی داستان: مردم یک شهر خیلی ناگهانی به کوری دچار می شوند. این کوری مرموز که ظاهراً به سرعت هم سرایت می کند، دولتمردان را مجبور می کند تا برای کسانی که دچارش شده اند، قرنطینه بسازد و همه را در آنجا جا بدهد و این تازه سرآغاز ماجراست …

یادداشت: برای کسانی که رمان قدرتمند و تکان دهنده ی ساراماگو را خوانده باشند، این فیلم حرفی برای گفتن ندارد. نه جسارت رمان ساراماگو نه صراحتش و نه تکان دهنده بودنش هیچ کدام در این فیلم وجود ندارد. البته کارگردانی میرلس باتجربه، سازنده ی فیلم خوب “شهر خدا” با آن فیدهای سفید و تصویری که از شهر رو به نابودی به ما می دهد، عالی ست اما فیلم نامه ضعیف تر از آن است که بتوان در عمق فاجعه قرار گرفت. اول از همه شخصیت ها خوب پرورش نیافته اند و به هیچ عنوان همدلی برانگیز نیستند. در مرحله ی بعد تکان دهنده بودن و عمیق بودن حوادثی که بعد از کوری آدم های شهر اتفاق می افتد، در رمان ساراماگو، یقه ی خواننده را می چسبد و تا مدت ها رها نمی کند. ما در آنجا شاهد جامعه ای هستیم که با کور شدن آدم هایش، به سمت اضمحلال و نابودی می رود و این نابودی را با تمام وجودمان حس می کنیم اما در فیلم اینگونه نیست. به راحتی و به سرعت از روی وقایع می گذرند و از آنجایی هم که آدم های داستان پرداخت خوبی ندارند، همه چیز در سطح باقی می ماند.

یک جمله: مث این می مونه که دارم توی شیر شنا می کنم.

در قرنطینه ...

در قرنطینه …

۱۲ دیدگاه به “نگاهی به فیلم کوری Blindness”

  1. مریم شکری کلان گفت:

    موافقم
    اصلاً از تماشای فیلمش لذت نبردم و به هیشکی توصیه اش نمی کنم.
    نویسنده ی کتاب خیلی خوب تونسته وارد جزئیات بشه و کنترل ذهن خواننده رو به دست بگیره، قدرت تخیل و صحنه پردازی کتاب عالیه امّا فیلم متأسفانه خیلی سطحی و سرسری از همه چی رد شده.. ضمناً دخل و تصرّف کارگردان رو اصلاً دوس نداشتم و ای کاش کاملاً مطابق کتاب، فیلم رو می ساختن.

    • damoon گفت:

      فیلم هایی که از روی رمان ها ساخته می شوند، هیچ وقت دقیقاً همان نیستند. بهرحال اینجا با سینما سر و کار داریم که مدیوم کاملاً متفاوتی ست؛ تغییرات، گریزناپذیرند. اما خب در این فیلم، همانطور که گفتم و گفتید، تغییرات به نفع فیلم تمام نشده اند.

  2. مارال گفت:

    من رمان رو خوندم عالی و کاملا مستحق دریافت نوبل

    واما درباره فیلم بهتره بگم اونقدر احساسات و عواطف نویسنده رو در نوشتن رعایت نکرده بود و اونقدر مورد پسند نبود و اگر نظر بیشتر منتقدین رو هم خوند این رو میشه متوجه شد

  3. هرکی گفت:

    افتضاح‌ترین فیلمی بود که دیدم. فقط وقت تلف کردن محض

  4. آناهیتا گفت:

    رمانش کجا فیلم کجا ……………
    رمان بی نظیر بود ولی فیلمو فقط ۲۰ دقیقشو دیدم پاکش کردم ارزش نداشت

  5. علی گفت:

    فیلمش رو سه بار دیدم از خیلی از فیلمهای تخیلی بهتر بود

  6. میثم گفت:

    سه بار تو عمرم تو دوره های مختلف رمان کوری رو خوندم اما این فیلمو نتونستم تا نصفه تحمل کنم گند میزنه به همه لذت رمان!

  7. Nazanin گفت:

    رمانش خیلی تاثیر گذارتره و این فیلم اصلا به جزییات نپرداخته و همین باعث شده تا احساسات هیجانات و فراز و نشیب رو نتوان در جریان فیلم دید در حالیکه با خوندن کتابش میشه تک تک لحظات رو تجسم و حس کرد .بنظرم برای اینکه این فیلم تاثیر گذار بشه باید بجای فیلم سینمایی به یک مینی سریال با تمام جزییات تبدیل میشد.

  8. مرضیه گفت:

    تفاوت فیلم با رمان خیلی زیاد بود
    انتقادی که نوشته شده کاملا درسته
    رمان یقه خواننده رو رها نمیکنه ولی فیلم خیییلی سطحیه

  9. هنگامه گفت:

    به نظر من تا حدود زیادی اخلاقیات اجازه نمیداد فیلم دقیقا مثل کتابش باشه ، البته قبول دارم کتابش چیز دیگری بود ….

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم