نگاهی به فیلم زندگی زیباست Life Is Beautiful

نگاهی به فیلم زندگی زیباست Life Is Beautiful

  • بازیگران: روبرتو بنینی ـ نیکولتا براسچی ـ جورجیو کاتارینی و …
  • فیلم نامه: وینچنزو چرامی ـ روبرتو بنینی
  • کارگردان: روبرتو بنینی
  • ۱۱۶ دقیقه؛ محصول ایتالیا؛ سال ۱۹۹۷
  • ستاره ها: ۴ از ۵

گوئیدوی آسمانی

خلاصه ی داستان: گوئیدو، به همراه پسر خردسالش جاشوا و همسرش، به اردوگاه های کار اجباری آلمانی ها فرستاده می شوند. گوئیدو نمی خواهد اجازه بدهد جاشوا متوجه واقعیت های دور و برش شود، پس سعی می کند طوری وانمود کند که آنها در آنجا مشغولِ یک بازی هستند و سربازانِ نازی هم بازیکنان این بازی …

 

یادداشت: فیلمِ تحسین برانگیز و شگفت انگیز بنینی، با ایده ای حیرت آور و بزرگ، درباره ی تخیل پردازی و داستان پردازی حرف می زند؛ اینکه در زندگی سخت و کُشنده ی ما آدمیان، این شوخ و شنگی و این دیگرگون جلوه دادنِ محیط برای لذت بردنِ بیشتر، چقدر می تواند به ما کمک کند تا زندگی بهتری داشته باشیم. گوئیدو از همان ابتدا که به شکلی تصادفی، به میان جمعیتی که منتظر ورود یک افسر آلمانی هستند وارد می شود و جمعیت او را با افسر آلمانی اشتباه می گیرد و برایش سلام هیتلری می فرستد، یک قصه گو نشان داده می شود؛ کسی که می تواند واقعیتِ تلخِ اطراف را به شیرینی تبدیل کند. او شوخ و شنگ است و سرحال و پر حرف. همچنان که می تواند جای یک افسر آلمانی باشد، می تواند به جای یک مأمور آموزش و پرورش هم بنشیند و به میان بچه ها برود. او قابلیت تغییر به هر رنگ و لباسی را دارد. حتی می تواند لباس عوض کند و در هیئت یک زن، به قسمتِ زنانِ اردوگاه برود تا همسرش دورا را پیدا کند. گوئیدو یک قصه گوی تمام عیار است که با انرژی بی نظیر خودش داستان را جلو می بَرَد. ما از وحشی گری نازی ها فیلم های تلخ زیادی دیده ایم اما بنینی در اینجا نه تنها نمی گذارد جاشوا این تلخی را حس کند بلکه اجازه نمی دهد این تلخی به ما هم سرایت کند. حس طنز زیبایی که در تک تک صحنه های فیلم وجود دارد، ما را میخکوب می کند. نگاه کنید به جایی که او داوطلب می شود تا حرف های افسر نازی را برای بقیه ی زندانی ها ترجمه کند در حالیکه حتی یک کلمه آلمانی هم بلد نیست! او سعی می کند حرف های خشن افسر را به قوانین بازی ای که خودش خلق الساعه بوجود آورده، تبدیل کند. اینگونه است که گوئیدو دنیای دیگری می سازد پر از شوخی و خنده و انرژی و حتی گهگاه با یک آرزو، همه چیز را تغییر می دهد؛ چیزی را غیب می کند، چیزی را به محضِ به زبان آوردنش ظاهر می کند و حتی باعث دور ماندن آلمانی ها از جاشوا می شود، انگار که او قدرتی ماورائی دارد، گیرم که تمام این « جادو ها » در بستر فیلم، با توجه به نوعِ اتفاق افتادنشان، کاملاً هم منطقی و باورپذیر باشند. گوئیدو حتی می تواند به عنوان یک نویسنده، پایانِ داستانِ خود را هم حدس بزند ( بخوانید: بنویسد ) یعنی هر چند خودش دیگر نیست اما انگار اینطور داستانش را به پایان بُرده که در نهایت جاشوا به جایزه اش که یک تانک واقعی ست، برسد. داستانِ جاشوا با واقعیتِ بیرون در هم ادغام می شود. او در داستان، هزار امتیاز می آورد و می بَرَد و در واقعیت هم جنگ تمام می شود. زندگی با وجود گوئیدوهاست که می تواند زیباتر باشد.

همان سال ها که فیلم در رقابت با « بچه های آسمان » برنده ی اسکار شده بود، برخلافِ خیلی ها که ادعا می کردند حقِ فیلمِ مجیدی خورده شده، معتقد بودم که اتفاقاً « زندگی زیباست »، فیلمِ بسیار بهتر و قدرتمندتری نسبت به « بچه های آسمان » است، چه اگر بچه های آسمان، صرفاً بروی یک ایده ی قدرتمندِ مرکزی ( اینکه پسری دلش می خواهد در مسابقه، نفرِ دوم بشود که کفشِ موردِ نیازِ خواهرش را بِبَرد ) و یک صحنه ی انصافاً زیبا و به یادماندنی ( ماهی هایی که بر پای پسر بوسه می زنند ) متکی است، « زندگی زیباست »، از سر تا ته، پُر شده از ایده های شگفت انگیز و کلیتی جذاب و مضمونی که به نظرم قدرتمندتر از « بچه های آسمان » است، گیرم هر دو در نهایت بخواهند به این نتیجه برسند که (( زندگی زیباست )).

۳۲ دیدگاه به “نگاهی به فیلم زندگی زیباست Life Is Beautiful”

  1. mohamad_r گفت:

    بنینی در این فیلم فوق العاده بود. خیلی سال پیش دیدمش ولی صحنه های مورد اشاره شما دقیقا در خاطرم مونده. کمتر فیلمی اینطور در ذهن میمونه

  2. سمانه گفت:

    عجب فیلم معرکه ای…چه ایده بی نظیری
    پاراگراف آخر پست اطلاعات جدیدی بهم داد،بابتش ممنونم 🙂

  3. ALIABDUHAGH گفت:

    سلام
    خیلی ممنون از نقد تون یه سوال داشتم آخر این فیلم دیالوگی گفته میشه که این داستان فداکاری پدر من برای من بود میخواستم بدونم ایا این واقعیت داره؟ و اگر واقعیت داره داستان چه کسی هست

  4. جواد گفت:

    سلام ممنون از نقد خوبتون
    واقعا فیلم دوست داشتنی بود، اواخر فیلم ناخوادگاه اشک رو روی صورتم احساس کردم

  5. پریسا گفت:

    این فیلم فوق العاده بود‌…. عااااالی
    مرسی از نقد خوبتون

  6. Hoda گفت:

    من یه چیزی رو تو فیلم نفهمیدم
    اونجا که اون دکتره تو مهمونی به گوئیدو میگه باید چیز مهمی بهت بگم.. من اصلا نفهمیدم چی گفت

  7. مینا م گفت:

    فارغ از اهداف سیاسی فیلم که تلاش بی وقفه ای داره برای مظلوم نشون دادن صهیونیستها، و تحریف تاریخ، فیلم جذاب و قابل قبولی بود.
    در تورات تحریف شده اومده، پیروان سایر ادیان، حیوان هایی هستند که به شمایل انسانی خلق شدن تا خدمت قوم یهود را بکنند.
    بنظر من یهودیهای افراطی، به مراتب نژاد پرست تر و فاشیست تر از نازی ها بودن.

  8. حمید گفت:

    سلام
    کاملا واضحه که فیلم سعی داره چهره مظلومی از یهود نشون بده.یهودیها همیشه سعی دارن مظلوم نمایی کنند.ولی خیلی از اتفاقهای فیلم با واقعیت جور نمیاد.اینکه به راحتی بتونه یه بچه رو ار دید نازیها پنهون کنه و اونا هم اونقدر احمقند که نفهمند.یا اینکه اون براحتی بین نازیها میره و کسی نمیبینه مگر مواقعی که کارگردان تشخیص بده.یا نمیشه فهمید که چه مدت توی اردوگاه بودن و اینکه همراه هیچکدوم هیچ بچه ای توی خوابگاه نبود حتی همون ابتدای ورود به خوابگاه.شاید به خاطر طنز بودن فیلم بشه اینا رو ندید گرفت اکه از اینا بگذریم فیلم خوبیه و طنز تلخی با خودش داره.به هر حال بعید میدونم نازیها اینهمه آدم رو سوزونده باشند.

  9. رهگذر گفت:

    چه میشه به امثال شما گفت حمید جان؟
    بعید میدونی؟ تاریخ سده اخیر با این همه سند و مدرک واضح و غیرقابل انکار،چیزیه که کسی بخواد “از خودش” نظر شخصی در موردش بده آخه؟ خب زحمتش رو بکش برو مطالعه کن برادر من

  10. Somi گفت:

    سلام من اخر فیلم نفهمیدم خود گوییدو زنده هست یا اخرشم مرد؟؟

  11. احمد قادری گفت:

    یه عده همیشه تو فیلما دنبال قاتل بروسلی هستن.عزیزم فیلم رو ببین و لذت ببر.حالا هولوکاست رو قبول داری یا نه مهم نیست.کارگردان بدبخت ازونور تندروهای یهودی بش فشار اوردن که فیلمت خیلی دست کم گرفته وقایعی که بر ما گذشتو ازینورم یه سری ازونا بدتر میگن اصلا ظلمی واقع نشده بر یهودیا .خودش حداقل گفته من آدمی نیستم که خشونت عریان رو نمایش بدم تو فیلمام.تمام.ضمن اینکه این شاهکار، یه داستان غیرواقعی و غیر منطقی نداشت که نشه باورش کرد.بنینی که نگفت همه میتونن بچه هاشونو فراری بدن و تو اردوگاه تا چند وقت قاییم کنن یا با میکروفن مسخره بازی در بیارن و بعدش گیر نیفتن.میگه حداقل یک نفر هم بوده توی تاریخ که اینجور بوده باشه که.این داستان اون یک نفره!

  12. احسان گفت:

    سلام. امروز این فیلمو دیدم ، البته تعریفای شما منو راغب به دیدنش کرد و بابت اون از شما تشکر دارم. بعد دیدن این فیلم حال آدم خوب میشه ، چیز یاد میگیره نگاه و یه زاویه از دیدن دنیا تو وجود آدم ترغیب میشه ، فیلم خوب مثل زندگی خوبه مثل تجربه که از یه دوست صمیمی بهت منتقل میشه ،یه تلنگره که هی میتونی توی زندگی اینجور نیگاه کنی و تجربه کنی.
    بح
    بهرحال ممنون دوست غریبه آشنا.

  13. بهروز گفت:

    ادمین عزیز ممنون از اشتراک گذاری نظر دقیق تر و عمیق تر. در یک کلام این فیلم از اون دسته از فیلمهاست که حک میشه در ذهن و حداقل حداقل پیغامش اینه که مواظب روح رو روان فرزند باشی حتی در بدترین شرایط زندگی و همچنین عشق و انرژی به خانواده رو یاد میده. در مجموع هم از فیلم و هم از نقد شما لذت بردم. سربلند و پیروز باشید.

  14. سارا گفت:

    ممنون از نقد خوبتون، صرف نظر از تمام ریز بینی های دوستان به نظر من فیلم بی نظیری بود و اگر بخوام از یک منظر دیگه به قضیه نگاه کنم حس مسئولیت پذیری گوییدو نسبت به پسرش مثال زدنیه، اینکه تحت هیچ شرایطی حاضر نیست به فرزندش آسیب روانی مشکلات جنگ و خشونت ها رو وارد کنه، اون بخشی که به پسرش توضیح میده که چرا یهودی ها و سگ ها رو توی مغازه راه نمیدن کاملا نشون دهنده پختگی پدر نسبت به روان فرزندش هست و مابقی فیلم.

  15. علی گفت:

    بعضی وقتها لازمه که یکی کف پاتو قلقلک بده تا بتونی خنده زورکی بکنی.
    این فیلم میخواد به زور من رو بخندونه بهم بگه عزیزم ما رو سوزاندن و به قولی شاید نه
    اما زندگی با تمام سختی هاش حداقل ارزش خنده زورکی رو داره
    پس بخند همونطوری که این فیلم با خنده تموم میشه

  16. reyhan گفت:

    این فیلم یکی از بهترین و عمیق ترین فیلم هایی بود که دیدم
    درود بر بنینی با این قدرت کارگردانی و بازیگری که مفاهیمی بسیار ژرف را با زبانی ساده بیان میکند در نیمه ی اول فیلم غرق در اوج عشق ورزی بودم و در نیمه دوم غرق در اشک و تحسین. معنای واقعی پدر بودن تلاش برای حفظ خانواده از اسیب ها و البته پر از نماد و استعاره و انتقاد از دیدگاه های یک وحشی و دیووانه ی تمام عیاری به نام هیتلر. کاش همه ی ما ادم ها یاد میگرفتیم که این برچسب های احمقانه رو بهم نزنیم به اسم دین و نژاد همو نکشیم برای دوستانی که سعی کردن در کامنت ها یهودی ستیزی کنند ارزو میکنم قلبی شفاف پیدا کنند تا بتوانند محبت به تمام افریده های خدا را احساس کنند همه موجودات حق زندگی دارند و ما نباید مرگ و زندگی دیگران رو تعیین کنیم ولو به اسم دین به خداوندی خدا قسم که هیچ دینی به جز انسانیت ادمی رو به نهایت کمال نمیرسونه به امید روزی که در قلب های ما خشمی نباشد

  17. حبیب گفت:

    من از دیدن این فیلم لذت بردم. عالی بود
    فقط ندونستم این پسر کی متولد شد کی ازدواج کردن نیمه اول فیلم عشق بازی بود یه هو به پسر ده ساله ظاهر شد. نمی‌دونم شاید این از اثرات سانسور بوده

  18. احسان گفت:

    من واقعا متوجه نمیشم که چرا سیاست،و هر آنچه که مربوط به اونه انقدر باعث شده جبهه گیری بشه نسبت به این فیلم،هولوکاست و یهودستیزی و…از یه طرف،فاشیست و نژاد پرست بودن این قوم از طرف دیگه نباید از ارزش این فیلم کم کنه و منتقدین رو مثه عوام ، جنگ ها و تعصبات بخاطر جبر جغرافیا و اکتساب یکسری مولفه ها از بدو تولد تحت الشعاع قرار بده،…،اون چیزی که مشخصه نگاه زیبای بنینی به ناملایمات و سختی ها و دشواری هایست که در طول زندگی همه ما به آن دچاریم و تمام،نقدتون فوق العاده بود ادمین محترم

  19. اینکه انسان بتونه زهر، تلخی و رنج بی پایان این دنیا را از یک طرف بگیره و از طرف دیگه و برای محافظت از عزیزانش آنها را تبدیل به رنگ، روایت، بازی و شوخی بکنه و ارائه بده، کار یک انسان ساده نیست. کار یک ابر قهرمان هست.
    یک ابر قهرمان هست که می تونه به جدیت خشک زندگی با طنز پاسخ بده، در حالی که خودش داره رنج میبره. ابرقهرمانی که نیاز به زاویه دوربین و جلوه ویژه و تاکید های بصری و… نداره، بلکه از کسی که خودش را دل مفاهیم انسانی بیرون میاره و نشون میده.

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم