نگاهی به فیلم فرزند آفتاب Sunlight Jr
- بازیگران: نورمن ریدوس ـ نائومی واتز ـ مت دیلون و …
- نویسنده و کارگردان: لوری کول یر
- ۹۰ دقیقه؛ محصول آمریکا؛ سال ۲۰۱۳
- ستاره ها: ۲ از ۵
آغازِ بد، پایانِ بدتر
خلاصه ی داستان: ملیسا با همسر معلولش ریچ، که هنگام کار دچار حادثه و برای همیشه ویلچرنشین شده، زندگی می کند. آن ها زندگی سختی را می گذرانند. ملیسا در سوپرمارکتی کار می کند که صاحبش مرد هوس باز و بی رحمی ست و در حالیکه می داند ملیسا حامله است اما او را برای شیفت شبِ فروشگاه در نظر می گیرد. از سویی دیگر، جاستین، معشوقه ی قبلی ملیسا هم گهگاه مزاحم او می شود و این اتفاقات، زندگی را برای ملیسا سخت و سخت تر می کند …
یادداشت: فیلم از ظرفیت هایی که برای پرداخت یک درام خوب دارد، استفاده نمی کند و تقریباً هر شخصیتی را که وارد داستان می کند، در نهایت به بی راهه می کشاند، نصفه و نیمه می پزدشان و بالاخره اینکه سرانجام خوبی برای آن ها رقم نمی زند. می توان به تفکیک، آدم های حاضر در داستان را نگاه کرد و از این طریق به پایان سست و بی منطق اثر رسید که نقطه ی ضعف اصلی فیلم نامه است. ( چخوف گفته: خوانندگان ممکن است درباره ی ابتدای داستان شما را ببخشند اما درباره ی پایان داستان شما را نخواهند بخشید. ) مثال می زنم: شخصیت رئیس فروشگاه آدم منحرفی معرفی می شود که به ملیسا نظر دارد. جدا از پرداخت سطحی این شخصیت ( برای منفی نشان دادن او، می بینیمش که مجله ی هرزه نگارانه ای به دست می گیرد و به اتاقک پشتی فروشگاه می رود! )، عکس العمل او در قبال گماردن ملیسا برای شیفت شب فروشگاه هم منطق درستی ندارد، در حالیکه این عمل او قرار است موجب عمیق تر شدن مشکل ملیسا شود. پس در همین اولین قدم، فیلم نامه نویس، در ایجاد مانع جلوی شخصیت اصلی اش چندان موفق عمل نمی کند. بهرحال ملیسا به شیفت شب منتقل می شود اما بسیار ساده انگارانه، با توجه به اینکه اخلاق گند رئیسش را هم می شناسد، باز هم درست جلوی دوربین مداربسته ی فروشگاه، کمی استراحت می کند تا مثلاً مشکل عمیق تری روبرویش قرار بگیرد که او را به سمت تصمیم گیری نهایی هدایت کند؛ او با توجه به این حرکتش، از فروشگاه اخراج می شود که این اخراج قرار است به بی پولی و در نهایت سقط جنین او بینجامد. ملاحظه می کنید که سستی بنای فیلم نامه همینطور جلو می رود و بزرگتر می شود. در این میان شخصیت های مکملی مثل ریچ و جاستین هم گره ای از این داستان باز نمی کنند؛ جاستین فقط پرخاش می کند و به رغم آنکه آنهمه دنبال ملیسا است ( که معلوم نیست عاشقش است یا علت دیگری دارد ) در نهایت او را از خانه اش می راند و ریچ هم جز یک دعوای گذرا با جاستین، به خاطر عقده ای که از او به دل دارد، و حرکت بی معنای پایانی اش، کار دیگری انجام نمی دهد؛ حرکتی که این فیلمِ خنثی را به سمت منفی سوق می دهد: قهر کردن بی دلیل او، با توجه به اینکه عاشق ملیساست و در عین حال می داند که او حامله هم هست، موجب می شود ملیسا بچه را سقط کند، اما برگشت بی معناترش به آغوش ملیسا در صحنه ی پایانی، این پرسش را در ذهن ایجاد می کند که این چه رفتنی بود و چه برگشتنی؟!
اینو تو شک بودم دانلود کنم یا نه که با نقدت منصرف شدم.یک پیشنهاد برای دیدن فیلم دارم.فیلمcoherence محصول ۲۰۱۳ رو ببین یکم آدمو یاد Triangle می ندازه.فیلم خیلی خوبیه.از اون فیلمهای درگیرکننده با یک پایان غافلگیر کننده.
حالا منصرف نشوید، شاید شما خوشتان بیاید!
ممنون از معرفی فیلم. در اولین فرصت می بینمش.
اگه جای من بودین ۱۰۰ بار بیشتر نگاهش میکردین.اگه این فیلم رو نگاه میکنین حتما خودتون رو جای ریچی که روی ویلچر نشسته بزارین مطما باشین اون موفع میفهمین چه فیلمیه
خیلی تلخ بود … خیلی