پوستر سوم

خاطره‌های محو

 

این‌بار قرار است سراغ فیلم خوب هم‌چنان آلیس برویم (اینجا). فیلمی که با دیدنش احتمالاً تحت تأثیر قرار خواهید گرفت و اگر کمی نازک‌دل باشید، اشک از چشم‌های‌تان سرازیر خواهد شد. آن چیزی که این فیلم را یک پله بالاترهم می‌برد، بازی بی‌نقص و فوق‌العاده‌ی جولیان مور است که در نقش آلیس می‌درخشد. آلیسی که کم‌کم توان ذهنی‌اش را از دست می‌دهد و مبتلا به آلزایمر می‌شود. پوستر این فیلم خوب هم البته به اندازه‌ی خود فیلم، گویا و حتی تکان‌دهنده است.

آلیس یا همان جولیان مور، سوژه‌ی اصلی پوستر است، هم‌چنان که کل فیلم هم روی دوش او سوار است. طراح یا طراحان پوستر به‌درستی به این امر واقف بودند که باید با کمترین حاشیه و رنگ و لعاب بی‌جهت، موضوع را برای مخاطب روشن کنند. خوب که به تصویر مور دقت کنید متوجه نگاه خالی او به جایی خارج از قاب می‌شوید. این نگاه، همه‌چیز را روشن می‌کند؛ خالی و بی‌سو و حتی کمی هم وحشت‌زده. این همان نگاهی‌ست که آلیس کم‌کم در طول فیلم دچارش می‌شود. او همه‌چیز را از یاد می‌برد. در این پوستر زیبا، او انگار مسخ شده است. اما نکته‌های ریز دیگری هم هست که انگار قرار است او را به زندگی برگردانند. رنگ نارنجی دیوار پشت سر او، نشان از شور زندگی درونی‌اش دارد. حتی رنگ سبز گیاهی که به شکل تار (این تار بودن پس‌زمینه در پوستر، می‌تواند نشانه‌ای از ذهن در حال خاموشی آلیس هم باشد. هم‌چنان که در فیلم هم از همین تمهید استفاده می‌شود) در سمت راست تصویر دیده می‌شود نیروی زندگی را القا می‌کند، هر چند بسیار جزیی. اما چیز دیگری هم هست که ظاهراً قرار است نشان‌دهنده‌ی وابستگی عمیق این زن به زندگی باشد و آن دست راست اوست که مچ دست چپش را گرفته طوری که گمان می‌کنید می‌خواهد خودش را و خاطره‌هایش را نگه دارد.