وای به حال ما!

فروش سرسام‌آور رحمان ۱۴۰۰ صدای خیلی‌ها را در آورده، مخصوصاً وقتی غلام‌رضا تختی نمی‌فروشد، خیلی‌ها بیش‌تر حرص می‌خورند. این را متوجه نمی‌شوم چرا این خیلی‌هایی که حرص می‌خورند، برای نفروختن فیلم از غلام‌رضا تختیِ واقعی مایه می‌گذارند و ماجرا را به مظلومیت او در زندگی واقعی‌اش ربط می‌دهند؟! مثلاً اگر فیلم زندگی علی دایی ساخته می‌شد و فروشی نمی‌کرد، باز هم معنایش این بود که آقای دایی در زندگی واقعی هم مظلوم بوده؟! این آسمان و ریسمان بافتن‌ها و ربط دادن حرف‌های بی‌سروته به یکدیگر، یکی از کارهای ما ایرانی‌ها و یکی از دلایلی‌ست که مملکت به این‌جاها رسیده. فیلم بهرام توکلی، زمان بدی اکران شد. شاید اگر در زمان دیگری هم اکران می‌شد، باز هم فروش بالایی نمی‌کرد و خب باز هم این ربطی به مظلومیت تختی نداشت قطعاً! غلام‌رضا تختی شاهکار نیست، اما با توجه به فیلم‌هایی که هم‌زمان با آن‌ها اکران شده، آبرومندانه و سینمایی‌ست. حالا این که مردم گلزار و مدیری را ترجیح می‌دهند، موضوعی دیگر است. رحمان ۱۴۰۰ را ندیده‌ام و راستش حال دیدنش را هم نداشته‌ام (همین‌طور که تا امروز هیچ‌کدام از فیلم‌های روی پرده را ندیده‌ام)، اما وقتی روز سه‌شنبه از جلوی یکی از سینماهای نمایش‌دهنده‌ی فیلم گذشتم، هجوم مردم برای تماشای فیلم را به چشم دیدم. به نظرم فروش بالای این فیلم، نه مستقیماً به گلزار ربط دارد و نه به مدیری، بلکه نشان می‌دهد متأسفانه هنوز تلویزیون «یک‌طرفه» و «میلی» ایران مخاطب دارد. هنوز برنامه‌های بی‌مزه‌ای مثل «برنده باش» (که برای خالی نبودن عریضه، یکی‌دو قسمتش را دیده‌ام و اگر روزی فرصت شد آن را با نمونه‌های خارجی‌اش مقایسه خواهم کرد تا متوجه شوید چه‌قدر سطح برنامه پایین است) و «دورهمی» (که تا به حال حتی یک قسمتش را هم ندیده‌ام)، خواهان دارند. به نظرم فروش بالای فیلم هادی، تأثیر مستقیم رسانه‌ی «میلی» ست. مدتی پیش شنیدم که آقای مدیری در برنامه‌اش از مسئولین انتقاد کرده و آن‌ها هم به او هشدار داده‌اند و ملت ساده‌انگار ما هم کلی از حرف‌های مدیری خوشحال شده‌اند و دل‌شان خنک شده. باور بفرمایید از این موضوع خنده‌دارتر نشنیده بودم! مسئول بخش مهمی از اوضاع و احوال بی‌سروسامان ما همین صداوسیماست، حالا دیگر حتی سینما هم تحت تأثیرش است و وای به حال ما.

۴ دیدگاه به “وای به حال ما!”

  1. کیوان گفت:

    در مورد دو فیلمی که اشاره کرد اطلاعی ندارم

    اما بخش هایی از متن که به مردم و رسانه ملی مربوط میشه متاسفانه درسته

  2. sasash گفت:

    وای برما! تیوی محل تجمع عجیبترین ایرانیهای از غار دراومده است ندید بدید عجیب غریب من هم اینها رو نمیشناسم مگه اینکه توی تی وی دیده باشم التماس مدیری و گلزار میکنن برای تبلت و یه میلیون بیشتر !..حتی پدران مادران وخواهران هم در تلویزیون ایران بد هستند بد دعا می کنن بد التماس میکنن! و به صورت بی مزه ای اینها چندش اور میخندن همونا دنبال گلزارو علیخانی و ضیا و بشیر حسینی و این سینما هستن …

  3. salar گفت:

    با سلام.جالبه که بی اعصاب ترین و کم حوصله ترین مردم دنیا هستیم و به همه چی خرده میگیریم و خودمونم میگیم غمگین ترین مردم دنیاییم و اسباب تفریح و خوش بودن جوونا فراهم نیست و از این حرفا و تریپ غم میگیریم ولی پای این فیلمها که به سینما باز میشه،ملت همیشه در صحنه سریع پول بابتشون خرج میکنن.اونم بابت فیلمهایی که هر جوره حساب کنی جز شوخی های جنسی ومبتذل و کوچه بازاری بار دیگه ای نداره.

    • damoon گفت:

      سلام. بله همین‌طوری‌ست. البته از مردم بپرسید چه چیزی جذب‌تان می‌کند که این فیلم‌ها را ببینید، احتمالاً همین دلایلی را خواهند گفت که شما گفتید؛ چون اسباب تفریح و خوش بودن فراهم نیست، می‌رویم کمی خوش بگذرانیم. چون … بله، این‌طوری‌ست! :))

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم