شماره‌ی ۵۷۴ مجله‌ی «فیلم»
همچنان صفحه‌بندی و جمع‌وجور کردن مجله با رعایت پروتکل‌های بهداشتی ادامه دارد. تا این‌جا که ساق و سالم در رفته‌ایم. امیدوارم زین پس هم از چنگال دوست عزیز نادیدنی‌مان پنهان باشیم و مجله هم به راه خودش ادامه بدهد.
در این شماره دو مطلب دارم. اولی یادداشتی سه صفحه‌ای‌ست درباره‌ی یک فیلم عجیب‌وغریب به نام جو کوچولو (جسیکا هاسنر) با تیتر «از میان پچ‌پچ گل‌ها». از آن فیلم‌هایی که حسابی غافلگیرتان خواهد کرد و در برزخ قرارتان خواهد داد. در یادداشتم توضیح داده‌ام که با یکی از رنگی‌ترین فیلم‌های سال طرف هستیم، هر چند در پس این رنگ‌ها، دل‌مردگی عامدانه‌ای وجود دارد. برای نشان دادن این رنگ‌ها، چند قاب مهم فیلم در کنار مطلب قرار گرفته که طبعاً در نسخه‌ی چاپیِ سیاه‌وسفید، قابل تشخیص نیست. می‌توانید نسخه‌ی دیجیتالی مجله را تهیه کنید تا چشم‌تان به جمال رنگ‌های فیلم روشن شود. از دیدن این فیلم خاص، پشیمان نخواهید شد.
مطلب دوم من درباره‌ی هفت‌ونیم (نوید محمودی) است. مدتی پیش، در اینستاگرام، خیلی کوتاه درباره‌ی فیلم نوشته بودم و حالا در مطلبی مفصل و دو صفحه‌ای، وارد ریزه‌کاری‌هایش شده‌ام. در ادامه‌ی نوشته‌ی من هم مصاحبه‌ای با کارگردان و دو بازیگر فیلم، شیدا خلیق و ندا جبراییلی، انجام شده که حاصلش نیمچه‌پرونده‌ای درباره‌ی فیلم جدید برادران محمودی‌ست. پیشنهاد می‌کنم هفت‌ونیم را ببینید. دلایلش را در نوشته توضیح داده‌ام.
و خلاصه این که، فیلم ببینید و «فیلم» بخرید و مطالب من و دوستان را هم اگر فرصت داشتید بخوانید، ضرر ندارد.
پاسخ دادن