شماره‌ی ۵۷۷ مجله‌ی «فیلم»
شماره‌ی ۵۷۷ هم به دکه‌ها رسید. این بار حتی زودتر از موعد مقرر. خلاصه نه کسی توانست برای شکست کرونا برنامه‌ریزی کند، نه پروتکل‌های بهداشتی دردی را دوا کرد و نه عقل‌ها و فکرها برای شکست این بیماری سمج به کار افتاد. حالا دیگر دو هفته قرنطینه داریم و یک مجله‌ی «فیلم». بیاییم با این دو هفته قرنطینه و سرگرم شدن با «فیلم»، کرونا را شکست بدهیم، برود پی کارش!
در این شماره، دو یادداشت نوشته‌ام. اولی در بخش سینمای جهان، مطلبی دو صفحه‌ای‌ست با نام «تمساح‌های آقای تراکی!». این مطلب درباره‌ی ترسناک‌سازی مهجور اما درست‌وحسابی استرالیایی‌ست که چهارپنج فیلم بیش‌تر در کارنامه‌اش ندارد اما همه‌ی آن‌ها از لحاظ مضمونی، به شکل جالبی مشابه هم هستند. اندرو تراکی، در ژانر وحشت و با داستان‌هایی از حمله‌ی کوسه‌ها و تمساح‌ها به انسان، شما را به لحظه‌های پراسترسی خواهد کشاند. تقریباً کسی او و سینمایش را نمی‌شناسد و من سعی کرده‌ام در دو صفحه، فیلم‌هایش را مرور کنم، به مولفه‌های سینمایش بپردازم، نشان بدهم که با وجود ناشناخته بودن، فیلم‌ساز مولفی حساب می‌شود و در نهایت به سینمادوستان معرفی‌اش کنم. پس به دنیای آقای اندرو تراکی خوش آمدید!
مطلب دوم من هم درباره‌ی روزهای نارنجی (آرش لاهوتی) است. فیلمی که از بعد از دوسه سال، در نهایت اکران شد و به نظرم فیلم قابل‌تحمل و قابل‌تأملی‌ست.
خلاصه این‌که فیلم ببینید، «فیلم» بخرید و مطالب من و دوستان را هم اگر فرصت کردید، بخوانید. ضرر ندارد.
پاسخ دادن