در این قاب کمتردیدهشده، فیلمساز بزرگ آلمانی مورنائو را در کنار فیلمبردارش چارلز روشر پشتصحنهی یکی از بزرگترین فیلمهای تاریخ سینما و یکی از اولین عاشقانهها یعنی طلوع میبینیم. او با این فیلم صامت، چنان به روح و روان دو عاشق نزدیک شد که بعد از آن انگار هیچ فیلم دیگری نتوانست حتی از کنارش نیز عبور کند. توجه مورنائو به شخصیتها و ورود به زیر پوست آنها با حرکتهای آن دوربین سیالش که روشر بزرگ و برندهی جایزهی اسکار فیلمبرداری پشت آن نشسته بود، طلوع را تبدیل به فیلمی کرد که هنوز هم دیدنی و جذاب است.
در این عکس، مورنائو، بلندگوبهدست و روشر پشت دوربین، صحنهای را وارسی میکنند. بلندگویی که در دستهای مورنائوست، حروف اول نام فامیل او را یدک میکشد: «فردریش ویلهلم». ظاهراً آن وقتها نهتنها صندلیها، بلکه بلندگوها هم متعلق به کارگردانها بود و اسمشان را روی آن مینوشتند. نگاه خیرهی مورنائو به صحنه و ریزبینیاش به جزئیات، در تاروپود فیلمهای بزرگش هم نمود بارزی دارد.
.
سلام.
آمدم یک سر بزنم وبروم.
همیشه پست هاتون دوست دارم.
۱-بیشتر بنویس تا بیشتر دوستت داشته باشم:)
۲-ازسایت هایی مثل یکتانت تبلیغات بگیر، تا در کنار پست ها درآمد نیز داشته باشی.
سپاس.
سلام و ممنون از توجهتون. خوشحالم کردین.
سلام بر شما،
فیلم طلوع دو تا ورژن داره و فکر میکنم من ورژن دومش رو دیدم که یار صحنه های این فیلمی هم که شما راجه بعش نوشتید استفاده شده ، درست گفتم آیا ؟
و اگر اینگونه باشد دوباره نیاز دارم که اون فیلم زیبا رو ببینم .
ممنون از متن مفیدتون
سلام و ممنون از توجهتون. من دربارهی دو تا ورژنش چیزی نشنیده بودم. بعید میدونم چنین چیزی باشه.