جیمز استوارت در زندگی واقعیاش خلبانی حرفهای بود که در جنگ جهانی دوم مأموریتهای زیادی را با موفقیت به سرانجام رسانده بود. حتی طی فیلمبرداری پرواز فونیکس (رابرت آلدریچ، ۱۹۶۵) هم همچنان عضو نیروی هوایی آمریکا بود. فیلمی که در آن نقش یک خلبان را بازی میکند که هواپیمایش در صحرایی تفزده سقوط کرده و او به همراه چند مسافر دیگر گرفتار شده است. تا حالا هیچوقت استوارت را اینهمه بهمریخته و خیس عرق و همراه با تهریش که او را بیش از سن واقعیاش پیر نشان میدهد، ندیده بودم. این عکسِ او در پشت صحنهی فیلم آلدریچ است، در حالی که شاید اگر فیلم را ندیده باشیم یا کسی راهنماییمان نکند، بهسختی بتوانیم به جا بیاوریمش. او در این عکس، در بین فیلمبرداری دو صحنه، به خاطر گرمای هوای بیابان یومای آریزونا، نوشیدنیای احتمالاً تگری نوش جان میکند.
.
یک توصیف آمریکایی از ستاره__در اینجا سینما__ را خیلی دوست دارم:
«ستاره مثل همه است با چیزی بیشتر»
این چیز بیشتر غیر قابل شرح است.
(ژان پیر ملویل)
خیلی وقته «از میان فیلم ها گفته ها»رو کار نکردید. یکی از بخش های محبوب من هست.
گرفتاریها اجازه نمیده. قطعاً خواهم پرداخت. ممنون