این شماره برای من اهمیتی خاص دارد. اگر انتشار «فیلم» ادامه پیدا میکرد، الان شمارهی ششصد آن را منتشر کرده بودیم. به همین مناسبت، تصمیم بر این شد پروندهای ویژه دربارهی شمارهی ششصدی منتشر کنیم که در ذهن ما «فیلم»بازها به حیاتش ادامه میدهد. مطلبی که من به همین مناسبت نوشتهام، حکایت زندگیام از آن ابتدایی که با «فیلم» دَمخور شدم تا به الان است. از شمارهی صدونمیدانمچند تا ششصد. من در این مطلب به گوشههای تاریک ذهنم سرک کشیدهام و هر آنچه دربارهی وابستگیام به «فیلم» بود بیرون آوردهام. این کار غمگینم کرده، ترسانده، سرحالم کرده و من را یاد حوادثی عجیب انداخته است. این پرتگاه خطیر و سختی بود که آقای گلمکانی من را در آن هل داد! امیدوارم خواندنش شما را هم یاد چیزهایی بیندازد.
اما مطلب دوم من یادداشتیست بر فیلم «تا مرگ» که مگان فاکس در آن بازی میکند و البته نباید گول ظاهرش را خورد! حتماً این فیلم را ببینید و بعد هم اگر حالش را داشتید، یادداشت من را هم دربارهاش بخوانید. در نهایت اینکه فیلم ببینید و «فیلم» بخرید.
.
یه لطفی کنین به عوامل دست اندرکار برنامه های ویدیویی مجله فیلم بگین کسی تیتراژ پایانی برنامه سینمایی آهنگ ورزشی پخش نمیکنه چه کاریه آخه، لااقل موسیقی فیلم هایی که نقد میکنین بذارین
چشم!
بی بلا