سال خرم فال نیکو مال وافر حال خوش …

سال خرم فال نیکو مال وافر حال خوش …

این روزها، خوشبختانه حال و احوال خوبی دارم. اصلاً مگر می‌شود حال و احوال خوبی نداشت وقتی که تو این‌طرف میز ایستاده‌ای و منتقد محبوبت، مهرزاد دانش، آن‌طرف پشت میز نشسته و با تو می‌گوید و می‌خندد؟ سال‌ها از نوشته‌های ایشان خوانده‌ام و یاد گرفته‌ام و حالا درست روبرویم نشسته‌اند. اصلاً جالب‌تر این‌که یک جورهایی حالا همکارشان حساب می‌شوم. هر چند روز یک بار می‌آیند دفتر مجله و می‌نشینند به حرف زدن با من و بقیه؛ از سینما می‌گوییم، از فیلم‌های مورد علاقه‌مان می‌گوییم و از اتفاقات ریز و درشت پشت صحنه‌ی سینمای ایران و آدم‌هایش. مگر جذاب‌تر از این هم می‌شود؟ (بیشتر…)

نگاهی به سی‌ودومین جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، ۲۰ تا ۲۶ آبان

نگاهی به سی‌ودومین جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، ۲۰ تا ۲۶ آبان

  • این گزارش روی سایت ماهنامه‌ی «فیلم» منتشر شده است (اینجا)

 

سرگردانیِ پرزرق‌وبرق

 

چارسوی بی‌سو
جشنواره‌ی فیلم کوتاهِ امسال باز هم به پردیس دیگری انتقال پیدا کرد تا مشخص شود هنوز برای تثبیت مکان این جشنواره برنامه‌‌ای در کار نیست. پردیس چارسو به خاطر واقع شدن در مرکز شهر، دسترسی خوبی دارد و شاید این یکی از دلایل اصلی شلوغی جشنواره از همان روز اول باشد. سال‌های قبل تازه از روز دوم موج علاقه‌مندان از راه می‌رسید. اما عاملی که باعث شد چارسو نتواند میزبان خوبی باشد، یکی برمی‌گشت به سالن‌های جمع‌وجورش که فوراً پر می‌شد و جایی برای نشستن نبود. دومین مشکل پردیس چارسو نوع هدایت تماشاگران به سالن‌ها بود. سالن‌های نمایش در طبقه‌ی هفتم قرار داشتند اما کارکنان آن‌جا از شما می‌خواستند در طبقه‌ی ششم و پای پله‌برقی منتظر شروع نمایش بمانید و بعد از اعلام آغاز نمایش به طبقه‌ی هفتم بروید. دست‌آخر هم نفهمیدیم اگر تماشاگران در همان طبقه‌ی هفتم که لابی بزرگی دارد منتظر می‌ماندند چه مشکلی ایجاد می‌شد. (بیشتر…)

فیلم های برتر ماه قبل

ـ سن آندریاس San Andreas (یادداشت فیلم)

*ستاره‌ها: ۳ از ۵

 

ـ مستند من می‌خوام شاه بشم (یادداشت فیلم)

*ستاره‌ها: ۴ از ۵

 

ـ سالی پرخشونت A Most Violent Year (یادداشت فیلم)

*ستاره‌ها: ۳ از ۵

 

ـ مستند مُلفِ گَند (یادداشت فیلم)

*ستاره‌ها: ۴/۵ از ۵

 

ـ و (اینجا) درباره‌ی این فیلم‌های خوب و نسبتاً خوب و حتی عالی:

هدیه (The Gift )

من، ارل و دختر رو به مرگ ( Me and Earl and the Dying Girl)

پشت و رو (Inside Out)

دوشیزه‌ی خشونت (Miss Violence)

چرخ (The Wheel )

هری کثیف (Dirty Harry )

فیلمبردار (The Cameraman)

نگاهی به فیلم پدرِ آن دیگری

نگاهی به فیلم پدرِ آن دیگری

  • بازیگران: هنگامه قاضیانی ـ حسین یاری ـ اکبر عبدی و …
  • فیلم‌نامه: یدالله صمدی ـ حسین مهکام براساس رمان «پدرِ آن دیگری» نوشته‌ی پرینوش صنیعی
  • کارگردان: یدالله صمدی
  • ۹۵ دقیقه؛ سال ۱۳۹۳
  • ستاره‌ها: ۲/۵ از ۵

 

ایجاز

 

خلاصه‌ی داستان: شهاب کودکی‌ست که از بدو تولد حرف نمی‌زند. مادر اعتقاد دارد بچه بالاخره زبان باز خواهد کرد اما پدر و بقیه‌ی خانواده به شدت اعتقاد دارند که شهاب باید به کلینیک برود چون از لحاظ عقلی عقب‌مانده است … (بیشتر…)

کوتاه درباره‌ی چند فیلم، شماره‌ی بیست و نه

کوتاه درباره‌ی چند فیلم، شماره‌ی بیست و نه

  • نام فیلم: هدیه (The Gift )
  • کارگردان: جوئل ادگرتون

رابین و سایمون به خانه‌ی جدیدشان نقل مکان می‌کنند. هنوز حسابی جاگیر نشده‌اند که سایمون به دوست دوران مدرسه‌ی خود گوردو برخورد می‌کند. گوردو مردی گوشه‌گیر و خجالتی‌ست که تلاش می‌کند با آوردن انواع و اقسام هدیه‌ها، خودش را به این زوج نزدیک کند … فیلم از این می‌گوید که بالاخره یک روز اعمالی که در گذشته انجام داده‌ایم، گریبان‌مان را خواهد گرفت. اتفاقی که برای سایمون می‌افتد. جابه‌جا شدن قطب مثبت و منفی ماجرا در طول روایت، با صبر و حوصله شکل می‌گیرد؛ ابتدا این گوردوست که در مظان اتهام قرار دارد. بعد که گذشته رو می‌شود و رابین می‌فهمد همسرش در جوانی چه بلایی سر گوردو آورده، این سایمون است که می‌رود در قطب منفی ماجرا و این‌بار با گوردویی مواجه می‌شویم که بی‌دست و پاست و زیر سلطه‌ی سایمون. اما در انتها همه چیز پیچیده‌تر می‌شود: نه تنها سایمون بلکه دوباره گوردو وارد قطب منفی می‌شود و این‌بار هر دو مرد هستند که به شکل عجیبی مقصر جلوه داده می‌شوند. گوردو با انتقام ترسناکِ بی‌سر و صدایی که از سایمون می‌گیرد گذشته را جبران می‌کند. فقط ای کاش شک و تردیدی که در دل‌مان انداخته شد ( این تردید که آیا بچه‌ای که از رابین به دنیا آمده متعلق به سایمون است یا گوردو) با آن تصویرِ «مظنونین همیشگی»گونه‌ی آخر (گوردو پانسمان دستش را باز می‌کند، دور می‌اندازد و نشان می‌دهد که زخم و زیلی‌هایش هنگام ملاقات با رابین الکی بوده است)، به یقین تبدیل نمی‌شد؛ به این یقین که گوردو بلایی سر رابین آورده است. (بیشتر…)

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم