نگاهی به فیلم ریو Rio

نگاهی به فیلم ریو Rio

  • صداپیشگان: جسی آیزنبرگ ـ ان هاتاوی
  • فیلم نامه: کارلوس سالدانا، ال ریچی جونز و تاد جونز ( داستان ) ـ دان ریمر، جاشوا استرنین، جفری وینتیمیلیا و سام هارپر ( فیلم نامه )
  • کارگردان: کارلوس سالدانا
  • ۹۶ دقیقه؛ محصول آمریکا؛ سال ۲۰۱۱
  • ستاره ها: ۳/۵ از ۵

سامبا

خلاصه ی داستان: بلو یک طوطی آبی رنگ کمیاب است که وقتی در بچگی، توسط قاچاقچیان از جنگل دزدیده می شود، بر اثر یک اتفاق سر از خانه ی دختری در می آورد که او را بزرگ می کند. سال ها بعد، بلو که به زندگی انسان ها عادت کرده، روزی می فهمد چون آخرین نسل طوطی آبی رنگ محسوب می شود، قرار است او را به برزیل ببرند تا با جفتش که در آنجاست، آشنا شود و نسلشان پایدار بماند. ورود او به برزیل همزمان می شود با ماجراهایی …

 یادداشت: درست عین کارناوال های پر از رنگ و نور و شادی برزیل، “ریو” هم چشم را می نوازد. جدا از پیامی که قرار بود در دل داستان باشد، سازندگان این انیمیشن با انتخاب کشور برزیل به عنوان محل اتفاق افتادن داستانشان، به رنگارنگی و جذابیت اثر می افزایند و با نشان دادن زیبایی های این کشور، شوخی با علایق مردمش مثل فوتبال و البته نشان دادن کارناوال بزرگ برزیل، که معروفترین کارناوال دنیاست، به نوعی به معرفی و آشنایی مخاطب با این کشور هم دست می زنند. البته این امر برمی گردد به کارگردان اثر که خودش زاده ی ریودوژانیروست و یکی از نویسندگان داستان اصلی هم هست. کارگردانی که در بین آثار اندکش می توان به انیمیشن های فوق العاده ی “عصر یخی” اشاره کرد. روند کاملاً کلاسیک و به دقت طراحی شده ی فیلم نامه، اوج و فرودهای به موقع داستان، طنزهای بامزه و شخصیت های کارتونی بانمکی که باعث خنده می شوند، همه و همه در خدمت بیان پیام داستان هستند. پیامی که هم بچه ها و هم بزرگترها می توانند بفهمندش و یاد بگیرند. چیزی که سنت همیشگی انیمشین ها بوده. اینجا هم با حیوانی ـ اینبار یک طوطی آبی رنگ کمیاب ـ مواجهیم که سالها زندگی کردن در خانه ای گرم و نرم، او را از شناخت محیط اطراف و در نتیجه شناخت درست خودش باز داشته. او به همان مکان گرم و نرم و ایمن عادت کرده و دوست ندارد به هیچ عنوان از دستش بدهد. اما مثل هر فیلم خوبی، وقتی گره اول فیلم نامه زده می شود و اولین مشکل جلوی روی شخصیت بوجود می آید، می فهمیم که این همان مسیری ست که باید طی شود تا قهرمان ما خودش را پیدا کند و در انتها تبدیل بشود به آدم دیگری ـ در اینجا، حیوان دیگری ـ که هم خودش را بهتر شناخته و هم محیط اطرافش را. “بلو” در طی مسیر پر خطری که پیش رو دارد، تجربه های زیادی کسب می کند. یاد می گیرد زندگی فقط همان چیزی نیست که او دور و برش می بیند. یاد می گیرد همیشه نمی تواند محیط ایمن و امن دور و بر را حفظ کرد. یاد می گیرد باید وارد دهان شیر شد و دست به خطر زد. یاد می گیرد باید خود را با محیط وفق داد و نترسید. یاد می گیرد باید دل به دریا زد. یاد می گیرد که باید پرواز کرد و از همه مهم تر یاد می گیرد که باید عشق ورزید. اینگونه است که در طی این مسیر او تبدیل به پرنده ای می شود که حالا دیگر نمی خواهد به آن محیط امن و ایمن ابتدایی برگردد. او جفت خود را یافته و باید با او زندگی کند. از قدیم هم گفته اند: کبوتر با کبوتر، باز با باز.

       ..." بیاین پرواز کنیم"

…” بیاین پرواز کنیم”

یک دیدگاه به “نگاهی به فیلم ریو Rio”

  1. many گفت:

    انیمیشنی پر از رنگ های شاد و زنده مثل توصیف خوب شما…

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم