شش‌ سالگی

شش‌ سالگی

«سینمای خانگی من» شش‌ ساله شد. شش سال از شروع کار وبلاگ «سینمای خانگی من» که بعداً تبدیل به سایتش کردم گذشت. اما به جای ناله و حرف‌هایی تکراری مثل این‌که «چه‌قدر زود گذشت» و «انگار همین دیروز بود» و این‌ها، می‌خواهم به چند نکته اشاره کنم.

این اواخر چند نفر با من تماس می‌گرفتند که چرا ظاهر سایتت را تغییر نمی‌دهی؟ خسته نشدی؟ راستش خیلی دلم می‌خواهد برای تنوع هم که شده، تغییراتی در آن انجام بدهم و کمی حرفه‌ای‌ترش کنم. اما خب هنوز فرصتی دست نداده و کسی که بتواند این کار را برایم انجام بدهد، پیدا نکرده‌ام. ظاهراً کار پردردسری‌ست و البته پرخرج!

دیگر این‌که من علاوه بر این‌جا در فیس‌بوک و اینستاگرام هم فعال هستم و ضمن معرفی پست‌های جدیدی که در سایت می‌گذارم و به این‌جا لینک می‌دهم، چیزهای دیگری هم می‌نویسم که اگر دوست داشته باشید، می‌توانید آن‌جاها هم دنبالم کنید:

فیس‌بوک: Damoon ghanabarzadeh

اینستاگرام: Damoon_ghnbrzdh

مورد دیگر این است که گاهی خوانندگانی در پست‌های قدیمی درباره‌ی فیلمی کامنت می‌گذارند و به من می‌توپند که چرا یادداشتم درباره‌ی آن فیلم این‌قدر بد است. بعد که خودم آن یادداشت را  بعد از چند سال مرور می‌کنم می‌بینم کاملاً حق با آن‌هاست. یادداشت مزخرفی بوده. اما باید به این نکته توجه داشته باشید که هر کسی به هر حال طی مرور زمان باتجربه‌تر می‌شود (یعنی امیدوارم که بشود!). من هم به هر حال یادداشتی را که پنج سال پیش می‌نوشتم با یادداشتی که الان می‌نویسم، نمی‌گویم زمین تا آسمان، که لااقل یک گرم فرق دارد. چیزی که الان می‌نویسم، چیز شاخی هم نیست اما خب به هر حال با یادداشت پنج سال پیش کمی توفیر دارد، چه در سبک نوشتاری و چه در محتوا. از آن‌هایی که ایراد می‌گیرند، ممنونم و تلاش می‌کنم جوری بنویسم که پنج سال بعد، به شرط حیات، وقتی برمی‌گردم به یادداشت‌های این روزها، آن‌قدرها شرمنده نشوم.

خیلی‌وقت‌ها هم خوانندگان کامنت می‌گذارند و درباره‌ی فیلمی که دیده‌اند و من یادداشتی بر آن نوشته‌ام، پرسش‌های ریزبینانه‌ای درباره‌ی محتوای داستان می‌پرسند. من هم معمولاً جوابم این است که: ((یادم نیست.)) فیلم دیدن زیاد و پشت سر هم، باعث می‌شود در انبوه داستان‌ها و شخصیت‌ها و پیچ‌وخم‌ها، خیلی موارد از ذهن آدم بیرون برود. در نتیجه واقعاً جزئیات خیلی از فیلم‌ها به یادم نمی‌ماند مگر این‌که دوباره آن‌ها را ببینم که معمولاً این اتفاق نمی‌افتد چون از دیدن دوباره‌ی فیلم حالم بد می‌شود، مگر چند فیلم خاص که تعدادشان به اندازه‌ی انگشتان یک دست است. در نتیجه همین‌جا از دوستانی که کامنت می‌گذارند و از من درباره‌ی جزئیات داستان یک فیلم می‌پرسند و من آن داستان خاص را به یاد نمی‌آورم، عذرخواهی می‌کنم؛ ((واقعاً یادم نیست!))

اما از میزان بازدید و کامنت‌ها راضی‌ام؟ خیر. احتمالاً الان خیلی‌هاتان با خودتان می‌گویید حالا تو مثلاً چه کار شاخ و شاقی می‌کنی که انتظار بازدید و کامنت بالا هم داری! حق هم دارید لابد. به هر حال مهم این است که هر کسی حد و اندازه‌های خودش را بشناسد. من که فکر می‌کنم محدوده‌ی خودم را می‌شناسم اما از کم‌لطفی دوستان خواننده هم نمی‌شود گذشت که فقط می‌خوانند و بعد می‌روند. این روزها هم که دیگر کم‌تر کسی وقت کامنت گذاشتن دارد از بس که سرها در موبایل است! حالا دیگر انگار کاربران سایت‌ها و وبلاگ‌ها کم‌تر شده‌اند. اما من که ول‌کن ماجرا نیستم و این سایت را تا آخرین قطره‌ی خون و تا برانداز شدن سایت‌ها در فضای مجازی ادامه خواهم داد، دیگر خود دانید!

نظری، پیشنهادی، انتقادی، فحشی، بدوبیراهی، چیزی اگر دارید، مشتاقانه منتظر شنیدنش هستم. ممنون از این‌که پیگیرید.

 

۱۸ دیدگاه به “شش‌ سالگی”

  1. مهدی گفت:

    های دیر فرند

    آقا من خودم هر ۱ روز ۲ روز میام اینجا سر میزنم بینم چی نوشتین . همش رو هم می خونم. در مورد فیلم هایی هم که گفتی خوبه بدو بدو میرم دانلود میکنم و نگاهشون میکنم. یعنی واسم یه مرجع شدی تو پیشنهاد فیلم.
    ولی خب راس میگی! من هم یکی از همون کم لطفام. البته به حساب کم لطفی نزار، به حساب گشادی بزار یا چشمدوم به حساب این بزار که نمیدونن چی بگن. یعنی اگر زیر یادداشتات یه لایکی چیزی داشتی ما فشار میدادیم ولی بیشتر از این جونشو نداریم داداش. ولی تو دلمون تحسینت میکنیم خب. البته میدونم به کارت نمیاد.

    ای ام ساری فور دیس نستی بی هی ویر

    • damoon گفت:

      سلام و ممنون بابت همراهی تان. قطعاً همین که در روزهایی مثل امروز، برایم چیزی می نویسید، باعث خوشحالی من است و البته برایم کافی ست. واقعاً ممنون.

  2. مهدی گفت:

    آی ام اِگِین

    دیدی! هم یادم رفت تبریک بگم این شیش سالگیو.
    زادروز شروع یادداشت های شما را تبریک میگویم.

  3. صلا گفت:

    آقا شیش سالگیش مبارک
    اگرچه که در مورد بعضی از فیلم ها به شدت باهات مخالفم ولی نقدهایی که روی همون فیلم ها هم می نویسی رو با کمال احترام می خونم چون به جای تزرزر بعضی منتقد نماها نقد می نویسی که در این وانفسا کیمیاست.
    با وجود این مسمومیت تلگرامی و … در فضای مجازی ایستادن معدود وبلاگ ها و سایت های اینچنینی دست مریزاد داره
    دست مریزاد

  4. ماکان گفت:

    سلام
    تولد شش سالگی مبارک. ما کم لطف نیستیم. اگه مخالفتی باشه که جرات مخالفت نداریم، اگه موافقتی هم باشه که شمای استاد تصدیق و تایید ما رو که نیاز ندارین :)))
    ولی از شوخی بگذریم، شما از اواخر سال ۹۳ به صورت جدی یکی از راهنماها و مراجع فیلم دیدن من شدین. می تونم بگم تقریبا تمام فیلم های بالای ۳.۵ امتیاز و اکثر فیلم های با امتیاز ۳ که توسط شما معرفی شدند رو دیدم. انشالله در ادامه هم موفق باشین و مسیر نویسندگیتون به همراه این وبلاگ مستدام و برقرار بمونه.

  5. عابر گفت:

    در این وضع واقعا مزخرف دنیای مجازی و توجه های سطحی و چند ثانیه ای، مقاومت شما-با همه مختصات و فراز و فرودهاش- قابل تقدیره.
    امروز روز قدس هست و بنظرم اگه کشورهای عربی به اندازه شما مقاومت و ایستادگی داشتن تا حالا فلسطین آزاد شده بود!

  6. فاطمه گفت:

    سلام, شش سالگی سایت مبارک!
    تبریک میگم که تونستی این مسیر رو شش سال ادامه بدی اونم به شکلی که کیفیت مطالب مرتب بالاتر رفته. جای خسته نباشید داره, مخصوصا اینکه در کنار بررسی فیلم ها که تخصص اصلی این سایت هست و خود من خیلی از نوشته هات در این زمینه استفاده بردم, کتاب خوب هم معرفی می کنی.
    و در اون مورد هم کاملا باهات موافقم. مخاطبی که مطلب رو میخونه وظیفه داره بالاخره یه واکنشی نشون بده. کم لطفی ما رو هم ببخش.
    به امید تولد شصت سالگی سایت

  7. فراز گفت:

    منم که همیشه خوانندتون هستم امیدوارم موفق باشید و بالاخره یک فیلم بلند از شما چه بعنوان فیلمنامه چ به عنوان کارگردان ببینیم واقعا دوست دارم این اتفاق براتون خیلی زود بیافته ….

  8. شيدا محمودي گفت:

    دیشب با این سایت آشنا شدم و کلی حس خوب گرفتم،مرسی که هستین و به کتاب و فیلم به عنوان جز جدا نشدنی زندگی اهمیت میدین🙏🏻🙏🏻🌹🌹🌹

  9. ایمان سیدی گفت:

    سلام دامون عزیز….
    قدر بودن در جمع مجله فیلمی ها را بدان…
    من چهارده ساله که از دور مجله فیلم میخوانم و اسم های جدیدی که وارد مجله میشن رو دنبال میکنم.
    موفق باشی مرد بزرگ….
    ایمان سیدی از درگز

    • damoon گفت:

      سلام. از آنجایی که من هم پیش از ورود به مجله، بسیار پیگیرش بودم و به قول معروف عشق «فیلم» حساب می شدم، با اسم خوانندگانی که مرتب برای «فیلم» نامه می نوشتند آشنا بودم که یکی از این اسم ها شما بودی که هر ماه در بخش پاسخ به نامه های خوانندگان جا داشتید. حالا هم خوشحالم می بینم همچنان پیگیر هستی و من را دنبال می کنی. با توصیه ی گرم ات، انرژی بخشیدی. سلامت باشی و ممنون.

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم