قاب روز – نُه
چه کسی پیدا می‌شود مخمصه را ندیده باشد؟ مثلث مایکل مان، رابرت دنیرو و آل پاچینو در اوج هستند. فیلمی تکان‌دهنده و سیاه با داستانی گیرا و پرپیچ‌وخم که همان ماجرای مشهور دزد و پلیس را به شیوه‌ای نوین و نفس‌گیر به تصویر می‌کشد. چه کسی پیدا می‌شود که آن سکانس ماندگار دونفره‌ی پاچینو و دنیرو را به یاد نداشته باشد؟ این دزد و پلیس جذاب، دو روی یک سکه‌اند و مکمل هم. وقتی کارشان به آن سکانس بی‌نظیر پایانی می‌رسد چه‌طورمی‌توانیم ناراحتی‌مان از این که به هر حال یکی از این شخصیت‌های جذاب به‌ناچار خواهد مُرد را پنهان کنیم؟ نه‌تنها ما، بلکه پلیس داستان هم بعد از کشتن دزد، پشت به دوربین می‌ایستد در حالی که دست دزدِ بی‌جان، در دستانش است؛ سکانس پایانی که جدال دزد و پلیس را روی باند فرودگاه نشان می‌دهد، یکی از پایان‌بندی‌های بی‌نقص تاریخ سینماست. در این عکس جذاب، آقای مان به آقای پاچینو و احتمالاً هم‌چنین به آقای دنیرو که در کادر عکاس جا نگرفته، نشان می‌دهد که چه‌گونه اسلحه را به دست بگیرند و چه‌گونه بایستند. نگاه کنید که آقای پاچینو با چه دقتی به کارگردان خیره شده است. پیداست هر دو نفرشان (در واقع هر سه نفرشان) می‌دانند که از جان خودشان، دنیا و فیلم‌شان چه می‌خواهند.
ببخشید اینجور مینویسم:
لعنتی…بعضی وقتها چقدر درباره سینما عاشقانه دست به قلم میبری و مطلب مینویسی.
:)))) ممنونم
از نظر من که فیلم معمولی و متوسطی است و فیلم های خیلی بهتر از این در سینما است که مورد توجه چندانی قرار نگرفته
یه سوال
شما فیلم های ابر قهرمانی و بلک باستر هم میبینید ؟
مثل سری فیلم های اونجرز و امثال این فیلم ها
من همه‌چیز می‌بینم!
تازه فیلم را دیدم. خیلی عالی و جذاب بود و مثل همیشه المان های اصلی فیلم های آمریکایی را داشت… مرد با خانواده شانسش برای برد بیشتره… کسی که دنبال هوس و انتقام بره بازنده ست در انتها…