من که الان بچه ای هستم که تاریخ مصرف کودکی اش، رو به انقضاست فکر می کنم:
اولاً ) بزرگ ترها دیگه هیچی واسه یاد دادن به ما ندارن.
دوماً ) خیلی خوب می شه اگه تصمیمات اصلی رو ما بگیریم و انشاهای مدرسه با موضوعات ضدّ جنگ رو اونا بنویسن.
سوماً ) باید از ساختن فیلم هایی که توشون عدالت پیروز می شه دست بردارن و در عوض بلافاصله بعد از بیرون اومدن از سالن سینما، کاری کنن که عدالت واقعاً پیروز بشه.
آره دیگه من اینجوری ام، اهل بحث و جدل.
پانوشت: نوشته های فوق العاده ی آقای بنّی را حتماً بخوانید، مخصوصاً “کافه ی زیر دریا”یش که عالی ست.
توضیح: املای کلمات، فاصله گذاری ها، علائم و به طور کلی، ساختار نوشتاری این متن، عیناً از روی متن کتاب پیاده شده، بدون دخل و تصرف.
این داستان خیلی قشنگه. آخر داستان خیلی جدی و پر معنا می شه.
نشون می ده که هر اعتقادی ، صرفاً هر اعتقادی در هر سطحی، چطور مردان و پسران طرف مقابل به اسم دشمن و مردان و پسران طرف خودش به اسم شهید راه حق رو قربانی می کنه.