پوستر دهم

پوستر دهم

این بار تصمیم گرفتم سراغ یکی از بهترین پوسترهای طراحی‌شده در سینمای ایران بروم؛ پوستر قرمز (فریدون جیرانی). اکران این فیلم با سروصدای زیادی همراه بود و یادم می‌آید یکی از دلایل عمده‌اش تیزرهای تبلیغاتی متفاوتش بود که از تلویزیون پخش می‌شد؛ بسیار تازه، بکر و بدیع.  تا آن زمان، آن هم از تلویزیون ایران چنین تیزر تأثیرگذاری پخش نشده بود. تیزری که بسیار فکرشده و جذاب و متناسب با حال‌وهوای رمزآلود، ترسناک و روان‌شناسانه‌ی فیلم طراحی شده بود. البته که ستارگان آن دورانش در سر زبان افتادن فیلم سهم عمده‌ای داشتند. (بیشتر…)

نیم‌نگاهی به فیلم خورشید؛ بچه‌های زمین

نیم‌نگاهی به فیلم خورشید؛ بچه‌های زمین

 

مجیدی جزو چند کارگردان خوش‌فکر سینمای ایران است که راه داستان‌گویی را می‌داند. حتی معتقدم او علاقه‌ی زیادی به داستان‌گویی به سبک کلاسیک دارد و فیلم‌هایش کم‌وبیش با الگوهای ژانری ساخته می‌شوند. جدیدترین فیلمش تلاش می‌کند داستانش را با روندی سنتی که تلفیقی‌ست از گره‌افکنی و گره‌گشایی و کاشت‌وبرداشت‌های انگ فیلم‌های هالیوودی، پیش ببرد. در واقع درست است که باز هم بچه‌ها و این بار البته بچه‌های کار، در بطن داستان خورشید حضور دارند، اما حال‌وهوای فیلم چندان به فضای فیلم‌های ایرانی درباره‌ی بچه‌ها که خودِ مجیدی هم نمونه‌هایش را در کارنامه دارد (مثلاً بچه‌های آسمان)، شبیه نیست. (بیشتر…)

فیلم‌های برتر ماه قبل

ـ وقت شکار Time To Hunt (یادداشت)

ـ ستاره‌ها: ۳/۵ از ۵

 

ـ سینماخر (یادداشت)

نگاهی به فیلم وقت شکار Time To Hunt

نگاهی به فیلم وقت شکار Time To Hunt

  •  بازیگران: لی جی هون ـ چون وو سیک ـ آن جائه هونگ و…
  •  نویسنده و کارگردان: یون سانگ هیون
  • ۱۳۴ دقیقه؛ محصول کره جنوبی؛ سال ۲۰۲۰
  • ستاره‌ها: ۳/۵ از ۵
  • این یادداشت در شماره ۵۸۱ مجله «فیلم» منتشر شده است
  • رسم الخط این یادداشت بر طبق رسم الخط مجله «فیلم» تنظیم شده است

 

کابوس تباهی

 

سه جوان که به دلیل رکود اقتصادی و اوضاع بد کره، دیگر هیچ پولی در بساط ندارند، تصمیم می‌گیرند از یک قمارخانه دزدی کنند. نقشه آن‌ها به‌خوبی پیش می‌رود اما مشکل از جایی آغاز می‌شود که یک قاتل روانی مأمور می‌شود بکشدشان. قاتلی که هیچ چیز جلودارش نیست. جوان‌ها باید از دست او فرار کنند…

(بیشتر…)

نیم‌نگاهی به فیلم سینماخر (مشمشه)؛ سیرک

نیم‌نگاهی به فیلم سینماخر (مشمشه)؛ سیرک

 

شاهد احمدلو به قول معروف بچه‌ی سینماست. در همین سینما نفس کشیده و با آدم‌های مهمی دم‌خور بوده و برای‌شان کار کرده. احتمالاً او بیش از هر کسی در این سینما، از اوضاع و احوال خبر دارد و ریزه‌کاری‌ها را می‌داند. یادم می‌آید سال‌ها پیش، فیلم کوتاهش، سینماسگ را در جشنواره‌ی فیلم کوتاه تهران دیده بودم و بسیار خوشم آمده بود. حکایت  گروه فیلم‌سازی‌ای که قرار است صحنه‌ای را با حضور یک سگ فیلم‌برداری کنند و نیاز دارند حیوان واق‌واق کند. اما آن‌ها هر ترفندی می‌زنند سگ به واق‌واق نمی‌افتد. ایده‌ی بکر و جذاب این فیلم کوتاه و پرداخت درست آن، نشان داد که احمدلو از سینمایی که در آن بزرگ شده، چیزهای زیادی آموخته است. (بیشتر…)

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم