نگاهی به فیلم جنگ جهانی زِد World War Z

• بازیگران: براد پیت ـ میرله انوس ـ دانیله کرتژ و …
• فیلم نامه: متئو مایکل کارناهان ـ درو گودار ـ دمون لیندلوف براساس رمانی از ماکس بروکس
• کارگردان: مارک فارستر
• ۱۱۶ دقیقه؛ محصول آمریکا، مالت؛ سال ۲۰۱۳
• ستاره ها: ۲/۵ از ۵

این پایان است!

خلاصه ی داستان: جری لین، مأمور سابق سازمان ملل، اکنون زندگی آرامی را با خانواده اش می گذراند. اما وقتی تمام مردم شهر و بعد تمام مردم دنیا، دچار ویروسی خطرناک می شوند که آن ها را به زامبی تبدیل می کند، جری، مجبور می شود دوباره وارد عمل شود و برای نجات جان خانواده و سپس همه ی مردم دنیا، راهی خطرناک را طی کند … (بیشتر…)

روزنوشت های سی اُمین جشنواره ی فیلم کوتاه تهران – قسمت آخر

خب، جشنواره هم تمام شد. البته نمایش فیلم ها تمام شد و فردا در تالار وحدت، برنده ها مشخص می شوند. اما کدام برنده ها؟!!! چه آشی؟! چه کشکی؟! حالا دیگر با تمام قدرت می توانم بگویم، امسال ضعیف ترین دوره ی جشنواره از لحاظ کیفیت فیلم ها بود. تقریباً همه شاکی بودند. نصف فیلم ها که مستند بودند و اکثرشان هم درباره ی دفاع مقدس و جنگ. مستندهایی که فقط و فقط به درد تلویزیون می خوردند نه یک جشنواره ی مثلاً معتبر. نصف دیگرِ فیلم ها هم که نه فیلم نامه ای داشتند و نه حتی طرح خوبی. همه شان هم درباره ی آدم هایی افسرده، بی حال، مشکل دار، غمگین و دلزده از دنیا که معلوم نبود مرضشان چیست که اینگونه حالشان بد است. فیلم هایی که فقط می خواستند خیلی عمیق و فلسفی و قلمبه سلمبه باشند اما از آنجایی که چیزی پشتشان نبود، تنها ادابازیِ صِرف بودند و بس. بهرحال امروز هم توانستم چند فیلم ببینم که به شکل اجمالی، فقط چند تایی شان را معرفی می کنم: (بیشتر…)

روزنوشت های سی اُمین جشنواره ی فیلم کوتاه تهران – قسمت چهارم

خب، امروز هم روز چهارم نمایش فیلم ها بود و موفق شدم چند تایی فیلم ببینم که به روال روزهای گذشته، همچنان آثار خوبی  نبودند. چه بخش فیلم های ایرانی و چه بخش فیلم های خارجی. ضمن اینکه همچنان بی نظمی در ساعات پخش فیلم ها ادامه داشت. سأنسی که باید مثلاً یک ساعت و نیم زمان ببرد، یک ساعت و پنجاه دقیقه زمان می بُرد و این باعث می شد سأنس بعدی را بلافاصله آغاز کنند و آدم هایی که می خواستند سأنس بعدی را هم دنبال کنند، فرصتی برای نفس کشیدن و احتمالاً دستشویی رفتن نداشتند. بهرحال مثل اینکه امسال کسانی که جدول پخش را تنظیم کرده بودند، زمانِ فیلم ها را در جدول جشنواره، بدونِ احتسابِ تیتراژ ابتدایی و انتهایی نوشته بودند! (بیشتر…)

روزنوشت های سی اُمین جشنواره ی فیلم کوتاه تهران – قسمت سوم

چیزی که امروز بدجوری همه را اذیت کرد، برنامه ریزی غلط نمایش فیلم ها در سالن شماره ی دو بود. معلوم نبود به چه دلیل، سأنسی که باید یک ساعت و ربع طول می کشیده، نزدیک به سی دقیقه بیشتر طول کشید و همین امر باعث شد تمام سأنس ها تا آخرین لحظه، دچار بهم ریختگی شود و برنامه ریزی را برای بیننده هایی که می خواستند خودشان را با سالن های دیگر هماهنگ کنند، سخت و حتی غیرممکن کند. از یکی از مسئولین سینما که علت این آشفتگی زمانی را پرسیدم، آنقدر به در و دیوار زد که آخر سر خودم پشیمان شدم از سئوالی که پرسیدم و در نهایت هم نفهمیدم علت این بی نظمی چه بود. بهرحال یاد گرفته ایم که در اینجور موارد دندان را بگذاریم روی جگر و حرف نزنیم. من هم گذاشتم و نزدم. البته من تنها نبودم، همه دندان هایشان را گذاشته بودند روی جگرشان! متأسفانه در روز سوم هم آمار فیلم های خوب، از تعداد انگشتان یک دست هم تجاوز نمی کردند. نمی دانم من بد فیلم هایی را برای دیدن انتخاب می کنم یا آنهایی هم را که نمی بینم، مثل این هایی که می بینم، دچار مشکلات عدیده هستند؟ معضل عمده ای که چه در فیلم های خارجی و چه در فیلم های داخلی ( مخصوصاً در فیلم های داخلی، علاوه بر همه ی مشکلاتِ دیگر ) دیده می شود، معضل نبودِ یک طرح و فیلم نامه ی خوب است. همه ی فیلم ها مشخصاً از این کمبود رنج می برند. این باعث شده سطح فیلم ها نسبت به دوره های گذشته، بسیار پایین تر باشد. (بیشتر…)

روزنوشت های سی اُمین جشنواره ی فیلم کوتاه تهران – قسمت دوم

امروز روز دوم نمایش فیلم ها بود. سخت ترین کار در هر جشنواره ای، انتخاب درست فیلم ها و تنظیم ساعت برای دیدن آثار مورد نظر است در عین حالی که فیلم های دیگر را هم از دست ندهیم و تداخل نداشته باشیم. این قضیه مخصوصاً درباره ی جشنواره ی فیلم های کوتاه که در هر سآنس، بیش از هفت هشت فیلم نمایش داده می شود، نمود بیشتری دارد و بالطبع زمانبندی هم سخت تر است. ضمن اینکه برعکس سال های قبل، امسال هیچ فیلمی باز پخش نمی شود و این کار را سخت تر هم کرده است. نسبت به روز قبل، امروز کمی شلوغ تر بود و مطمئناً طی روزهای آینده شلوغ تر هم خواهد شد. اما برویم سراغ فیلم هایی که امروز در بخش های مختلف، موفق به دیدن شان شدم با این توضیح که امروز فیلم بلند « سر به مهر » ساخته ی هادی مقدم دوست هم نمایش داده شد که به زودی یادداشتی بر آن در سایت قرار خواهد گرفت. (بیشتر…)

روزنوشت های سی اُمین جشنواره ی فیلم کوتاه تهران – قسمت اول

از امشب، هر شب، تا پایانِ سی امین دوره ی جشنواره ی بین المللی فیلم کوتاه تهران، سعی می کنم درباره ی گزیده ای از فیلم های کوتاهی که موفق به دیدنشان شدم، بنویسم و شما را در ضیافتِ این جشنواره ی مهم، که تولد سی سالگی اش را جشن می گیرد، شریک کنم. از آنجایی که تعداد فیلم هایی که هر روز می بینم، زیاد هستند و به اجبار باید هر شب، یادداشت های همان روز را بنویسم، در نتیجه سعی خواهم کرد خیلی مختصر و مفید درباره ی اتفاقات همان روز حرف بزنم؛ اتفاقات حاشیه ای و چند خطی هم درباره ی فیلم هایی که دیدم. پس قسمت اول از این گزارش را خواهید خواند و به تدریج، هر شب، تا پایان جشنواره، این گزارش ادامه خواهد داشت. (بیشتر…)

بخشی از رمان « خواب زمستانی » اثر گلی ترقی

گفتم (( کاش می شد از سر شروع کنیم، یه مرتبه ی دیگه. )) عزیزی گفت (( چه کار می کردیم؟ باز هم همین جا بودیم، با همین آرزو. راه دیگه ای برای ما نیست. ما آدمای کوچیکی هستیم. کجا رو می تونیم بگیریم؟ چه کاری از دستمون برمی آد؟ خوابی و خوراکی و خونه ای و پس اندازی، بعضی وقتا هم تفریح ساده و سالمی. سهم ناچیزیه. ولی بد نیست. از خیلیا بهتریم، جلوتریم. روزگار زیاد بدی ام نداشتیم. از حق نباید گذشت. گاهی وقتا خندیدیم. شاید از ته دل نبود. ولی بازم بد نبود. اون شبا که دور هم جمع می شدیم یادت هست؟ بحث می کردیم. حرف های همیشگی و شوخی های تکراری را از نو باز می گفتیم و می خندیدیم. شاید هم نمی خندیدیم. یادم نیست. با هم بودیم. ترس هایمان را قسمت می کردیم می افتادیم یه گوشه و چرت می زدیم. بد نبود. مگه انتظار دیگه ای داشتی؟ ))

توضیح: املای کلمات، فاصله گذاری ها، علائم و به طور کلی، ساختار نوشتاری این متن، عیناً از روی متن کتاب پیاده شده، بدون دخل و تصرف.

نگاهی به فیلم بخشش خون The Forgiveness of Blood

• بازیگران: تریستان هالیلای ـ رفت آبازی و …
• فیلم نامه: آندامیون موراتاج ـ جاشوآ مارستن
• کارگردان: جاشوآ مارستن
• ۱۰۹ دقیقه؛ محصول آمریکا، آلبانی، دانمارک، ایتالیا؛ سال ۲۰۱۱
• ستاره ها: ۳/۵ از ۵

نسل قدیم، نسل جدید

خلاصه ی داستان: نیک، پسر جوانی ست که همراه خانواده اش در یکی از روستاهای آلبانی زندگی می کند. شغل پدر او رساندن نان به مغازه های روستاست تا اینکه دعوای پدر و یکی از مالکین روستا منجر به کشته شدنِ مالک و متواری شدن پدر می شود. بر طبق قوانین سنتی روستا، تا زمانی که پدر متواری ست، اعضای مذکر خانواده اش حق ندارند از خانه خارج شوند وگرنه بازماندگان مقتول می توانند او را بکشند. این موضوع سبب می شود، نیک از همه ی آرزوهایش بزند و در خانه بماند و به جایش، رودینا، خواهر او، برای کار و خرید بیرون برود تا اینکه یک شب پدر پنهانی به خانه برمی گردد … (بیشتر…)