نگاهی به فیلم نمایش Performance

نگاهی به فیلم نمایش Performance

  • بازیگران: جیمز فاکس ـ میک جگر و …
  • فیلم نامه: دونالد کمل
  • کارگردانان: نیکلاس روئگ ـ دونالد کمل
  • ۱۰۵ دقیقه؛ محصول انگلستان؛ سال ۱۹۷۰
  • ستاره ها: ۲/۵ از ۵

که چی؟!

خلاصه ی داستان: چز مردی خشن و زورگیر است که با یک باند گنگستری همکاری می کند. وقتی آخرین مأموریتش با شکست همراه و مجبور می شود از دست رئیسش بگریزد، به ناچار در خانه ای سکنی می گزیند که یک ستاره ی قدیمی راک اند رول آنجا زندگی می کند؛ یک زندگی بی بند و بار، آشفته و بی مبالات …

یادداشت: فیلم به دوران پر فراز و نشیبِ اواخر دهه ی شصت و اوایل دهه ی هفتادِ انگلیس گریزی می زند؛ دوران محبوبیت راک اند رول، دوران مصرف بی حد و مرز مواد مخدر توسط جوان ها و دوران بی بند و باری جنسی. این فضایی ست که داستان فیلم بر بستر آن روایت می شود؛ داستان چز و ترنر که انگار کم کم به تنِ واحدی بدل می شوند. چز، خشن و مردانه و وحشی وقتی به خانه ی ترنر می آید، کم کم رنگ عوض می کند. ترنری که ستاره ی سابق راک اند رول بوده؛ بی بند و بار، ژولیده و افسارگسیخته. از همان صحنه ای که چز برای فرار از دست گنگسترها، به موهایش رنگ می مالد و این لحظه قطع می شود به صحنه ای که ترنر، شوریده حال، در حالِ رنگ کردن دیوار اتاقش است، همه چیز مشخص می شود. جلوتر، هنگامی که برای اولین بار چز وارد خانه ی دخمه مانند ترنر می شود و لحظه ی اول او را در آینه می بیند، انگار که خودش را دیده است. البته این جزئیات اگرچه جذاب هستند اما هیچ وقت نمی فهمم درنهایت از این همانندسازی، از این تناسخ، به چه نکته ای باید دست پیدا کنیم و اگر بخواهم راحت تر بیان کنم باید همان سئوال خطرناک و در عین حال کلیدی را بپرسم: که چی؟! فرم خاص فیلم با آن تدوین پویا و رفت و برگشت های برق آسا در طول روایت و البته کارگردانی فوق العاده ی اثر، نیمه ی اول فیلم را سرپا و جذاب نگه می دارد اما نیمه ی دوم، از جایی که قرار است کم کم چز به ترنر تبدیل شود، همه چیز گنگ و نامفهوم می نماید و البته خسته کننده.

میک جگرِ افسانه ای ...

میک جگرِ افسانه ای …

پاسخ دادن

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سینمای خانگی من – نقد و بررسی فیلم