از میان فیلم‌ها؛ شماره‌ی سی‌وسه

همسفر شدن مت (رابرت میچم) و کِی (مریلین مونرو) در آن رودخانه‌ی خروشان، کم‌کم به عشق می‌انجامد. موج‌های مهارنشدنی رودخانه، مانند یک زندگی پرفرازونشیب، دل این دو انسان را به هم نزدیک‌تر می‌کند. به جای سالیان سال زندگی کردن، تنها انگار با ساعاتی پارو زدن روی قایقی لرزان و بی‌حفاظ که درون دریاچه‌ای خشمگین پیش می‌رود، ‌می‌توان عشق را با گوشت و پوست، و البته جذاب‌ترو پرخطرتر حس کرد. مت و کِی، مثل هر عاشقانه‌ای، در ابتدا توجهی به یکدیگر ندارند، اما در سفری پرافت‌وخیز، به همبستگی می‌رسند. آن‌ها که از موج‌ها گریخته‌اند و قایق‌شان را به سلامت به خشکی رسانده‌اند، کنار آتش می‌نشینند و از زندگی حرف می‌زنند. از تجربه‌هایی که از سر گذرانده‌اند. عشق با حرف‌زدن‌، بیش‌تر شعله می‌گیرد. رودخانه‌ی بی‌بازگشت (اتو پریمنجر) حکایت عشق و خروش است. (بیشتر…)

از میان فیلم‌ها، شماره‌ی سی

• بادال گوپتا (آمیتاب باچان): یه ضرب‌المثل هست که می‌گه: «کسی که فقط حقیقت رو می‌دونه احمقه. چون هیچ فرقی بین حقیقت و دروغ نیست.» من حقیقت رو می‌دونم اما می‌خوام قسمت دروغ رو هم بدونم.

«انتقام» ساخته‌ی سوجای گاش (بیشتر…)

از میان فیلم‌ها، شماره‌ی بیست‌وهشت

• سرباز ۱: این مملکت جمهوریه. همه باید با هم برابر باشن.
• سرباز ۲: برابری … معنی برابری چیه؟
• سرباز ۱: برابری یعنی به هر کسی می‌تونی بگی برو به درک!

«صلیب‌های چوبی» ساخته‌ی ریموند برنارد (بیشتر…)

از میان فیلم‌ها، شماره‌ی بیست‌وهفت

• محمد عبدی: اگه از شما می‌خواستن، سه تا، پنج تا، ده تا فیلم سینمای ایرانو انتخاب کنین …
• ابراهیم گلستان: من هیچ‌وقت از این گوه‌ها نمی‌خورم!
• عبدی: چرا؟
• گلستان: نمی‌خورم!

مستند «ابراهیم گلستان؛ نقطه، سر خط» ساخته‌ی محمد عبدی (بیشتر…)

از میان فیلم‌ها، شماره‌ی بیست‌وشش

• فرانک (هنری فوندا): سلاح من ممکنه واسه تو ساده به نظر بیاد آقای مورتون، اما هنوز می‌تونه یه سوراخ گنده توی مشکل کوچیکمون درست کنه.

«روزی روزگاری در غرب» ساخته‌ی سرجئو لئونه (بیشتر…)