نکته‌ای از فیلم «هیچ‌کس»؛ لذتِ آبکش کردن!
- این یادداشت روز دوشنبه بیست‌وهفت اردیبهشت در روزنامه‌ی «اعتماد» منتشر شده است
هیچ‌کس (ایلیا نایشولر، ۲۰۲۱) نمونه‌ی یک فیلم اکشن / جناییِ تیپیکال است که در آن یک مرد آرام، دوباره به گذشته‌ی خشونت‌بارش برمی‌گردد تا به همه و به‌خصوص خانواده‌اش ثابت کند که اتفاقاً اهل کنار آمدن و پس کشیدن و به‌اصطلاح خودمان «سوسول‌بازی» نیست. فیلم با ریتمی تند و طراحی خلاقانه‌ی صحنه‌های درگیری سعی می‌کند تماشاگر را مرعوب کند. شخصیت اصلی، گرفتار یک باند خطرناک روسی می‌شود (خودِ کارگردان هم اهل روسیه است) و دمار از روزگار تک‌تک‌شان در می‌آورد. چیزی که تا انتهای داستان شاهدش خواهید بود، کشتار و قتل‌عام و خون‌ریزی و صحنه‌های اسلوموشن از آ‌دم‌هایی‌ست که مانند برگ درخت روی زمین می‌ریزند. گمانم برای ساختن صحنه‌های خشونت‌بار فیلم و پرداختن شتک‌های خون، چندصد لیتر خون مصنوعی مصرف کرده باشند. موضوع من نه نقد این فیلم، بلکه همین شتک‌های خون است. (بیشتر…)
آخرین دیدگاهها